کلامیدیا (chlamydia) یک عفونت مقاربتی است که اگر مادر در دوران بارداری و زایمان به آن مبتلا باشد، می‌تواند باعث عفونت چشم یا ریه در نوزاد تازه متولدشده شود. خطر انتقال بیماری هنگام تولد متفاوت است، اما برای عفونت‌های چشمی حدود %20 تا %50 و برای عفونت ریه‌ها حدود %10 تا %20 ذکر می‌شود. مادران همچنین ممکن است در معرض افزایش خطر عفونت رحم باشند. این مرور، آنتی‌بیوتیک‌های مختلف مورد استفاده را در دوران بارداری جهت کاهش این مشکلات و ارزیابی هرگونه عوارض جانبی بررسی کرد. تتراسایکلین‌های مصرفی در دوران بارداری با ناهنجاری‌های دندانی و استخوانی در نوزادان مرتبط هستند و برخی از زنان، مصرف اریترومایسین را به دلیل حالت تهوع و استفراغ، ناخوشایند می‌دانند. این مرور، یازده کارآزمایی را شامل 1449 زن، در مورد اریترومایسین، آموکسی‌سیلین، آزیترومایسین و کلیندامایسین شناسایی کرد و کیفیت کلی کارآزمایی‌ها خوب بود. با این حال، همه کارآزمایی‌ها «درمان میکروبیولوژیکی» را ارزیابی کردند (یعنی به دنبال ریشه‌کنی عفونت بودند) و هیچ‌کدام ارزیابی نکردند که مشکلات چشمی یا ریوی نوزاد کاهش یافتند یا خیر. همچنین، هیچ یک از کارآزمایی‌ها به اندازه کافی بزرگ نبودند که پیامدهای نامطلوب احتمالی را به میزان کافی ارزیابی کنند. این مرور نشان داد که آموکسی‌سیلین جایگزین موثری برای اریترومایسین بود، اما عدم ارزیابی طولانی‌مدت پیامدها باعث بروز نگرانی در مورد استفاده روتین از آن در کار بالینی شد. برخی از زنان ممکن است مصرف اریترومایسین را به دلیل عوارض جانبی قطع کنند. آزیترومایسین و کلیندامایسین جایگزین‌های احتمالی هستند. انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.
به نظر می‌رسد آموکسی‌سیلین در مقایسه با اریترومایسین یک درمان جایگزین قابل قبول برای درمان عفونت‌های کلامیدیایی تناسلی در دوران بارداری باشد. در صورت منع مصرف یا عدم تحمل نسبت به اریترومایسین و آموکسی‌سیلین، ممکن است کلیندامایسین و آزیترومایسین در نظر گرفته شوند.
[نکته: هفت استناد موجود در بخش «در انتظار طبقه‌بندی» این مرور ممکن است نتیجه‌گیری‌هایی را که یک بار مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند، تغییر دهند.]
کلامیدیا تراکوماتیس (chlamydia trachomatis) یک عفونت مقاربتی است. انتقال از مادر به کودک می‌تواند در زمان تولد رخ دهد و ممکن است منجر به عفونت چشمی نوزادان یا پنومونی در نوزاد شود.
هدف از این مرور، بررسی تاثیرات آنتی‌بیوتیک‌‌ها در درمان عفونت تناسلی با کلامیدیا تراکوماتیس در دوران بارداری با در نظر گرفتن موربیدیتی نوزاد و مادر بود.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کرده و نتایج را به بخش مطالعات در انتظار طبقه‌بندی (سپتامبر 2006) اضافه کردیم. این جست‌وجو را در 3 ژانویه 2012 به‌روز کرده و یک گزارش کارآزمایی دیگر را به بخش در انتظار طبقه‌بندی افزودیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده از مقایسه هر نوع رژیم آنتی‌بیوتیکی در مقابل دارونما (placebo) یا عدم درمان یا رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی جایگزین در زنان باردار مبتلا به عفونت تناسلی کلامیدیا تراکوماتیس.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی‌ها را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفته شد.
یازده کارآزمایی در این مرور وارد شدند. سطح کیفیت کارآزمایی‌ها به‌طور کلی خوب بود. به نظر می‌رسید آموکسی‌سیلین (amoxycillin) به اندازه اریترومایسین (erythromycin) در دستیابی به درمان میکروبیولوژیکی موثر بود (نسبت شانس: 0.54؛ 95% فاصله اطمینان: 0.28 تا 1.02). آموکسی‌سیلین بهتر از اریترومایسین تحمل شد (نسبت شانس (OR): 0.16؛ 95% فاصله اطمینان: 0.09 تا 0.30). به نظر می‌رسد کلیندامایسین (clindamycin) و آزیترومایسین (azithromycin) نیز موثر باشند، اگرچه تعداد زنان وارد‌شده در کارآزمایی‌ها اندک هستند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.