کلونیدین (clonidine) دارویی است که برای کاهش فشار خون استفاده می‌شد، اما ممکن است نشانه‌های ترک دارو و الکل را نیز کاهش دهد. مرور کارآزمایی‌ها نشان داد که کلونیدین می‌تواند منجر به افزایش جزئی در تعداد افرادی شود که احتمال دارد سیگار را ترک کنند. با این حال، کیفیت کارآزمایی‌ها ضعیف بود، که باعث می‌شود شواهد کمتر قابل اعتماد باشند. عوارض جانبی کلونیدین شامل خشکی دهان و آرام‌بخشی بود. این دارو ممکن است برای افرادی که سعی در ترک سیگار دارند بهترین گزینه نباشد، اما می‌تواند برای افرادی که درمان جایگزین نیکوتین یا داروهای ضد-افسردگی به آنها کمک نمی‌کند، مفید باشد.
بر اساس نتایج تعداد کمی از کارآزمایی‌ها، که در آنها منابع بالقوه سوگیری (bias) وجود دارد، کلونیدین در ترک سیگار موثر است. عوارض جانبی برجسته، سودمندی کلونیدین را برای ترک سیگار محدود می‌کند.
کلونیدین (clonidine) در ابتدا برای کاهش فشار خون استفاده می‌شد. این دارو روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر گذاشته و ممکن است نشانه‌های ترک را در رفتارهای مختلف اعتیادآور، از جمله مصرف دخانیات، کاهش دهد.
هدف از این مرور، تعیین اثربخشی کلونیدین در کمک به ترک سیگار است.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اعتیاد به دخانیات در کاکرین را برای یافتن کارآزمایی‌های مربوط به کلونیدین جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: جون 2008.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده مربوط به مقایسه کلونیدین را در برابر دارونما (placebo) با نقطه پایانی ترک سیگار در نظر گرفتیم که حداقل 12 هفته پس از پایان درمان ارزیابی شد.
داده‌های مربوط به نوع افراد سیگاری، دوز و طول درمان با کلونیدین، معیارهای پیامد، روش تصادفی‌سازی، و کامل شدن دوره پیگیری را در دو نسخه استخراج کردیم.
معیار پیامد اصلی، پرهیز از سیگار پس از حداقل 12 هفته پیگیری در بیمارانی بود که در ابتدا سیگار می‌کشیدند. برای هر کارآزمایی دقیق‌ترین تعریف را از پرهیز، و نرخ معتبری را از نظر بیوشیمیایی در صورت وجود به کار بردیم. هر جا که اقتضا می‌کرد، متاآنالیز را با استفاده از مدل اثر-ثابت انجام دادیم.
شش کارآزمایی معیارهای ورود را داشتند. سه کارآزمایی با کلونیدین خوراکی و سه کارآزمایی با کلونیدین ترانس‌درمال انجام شدند. برخی از فرم‌های مشاوره رفتاری به همه شرکت‌کنندگان در پنج مورد از شش کارآزمایی ارائه شد.
تاثیر کلونیدین در یکی از این کارآزمایی‌ها دارای اهمیت آماری بود. خطر نسبی (RR) تجمعی برای موفقیت درمان با کلونیدین در برابر دارونما 1.63 بود (95% فاصله اطمینان: 1.22 تا 2.18). بروز عوارض جانبی وابسته به دوز، به ویژه خشکی دهان و آرام‌بخشی، بالا بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.