به نظر نمی‌رسد بررسی سطح هورمون زنان در دوران بارداری پرخطر برای زنان یا نوزادانشان مفید باشد.
جفت از طریق بند ناف، کودک درون رحم را در دوران بارداری تغذیه می‌کند. تصور می‌شود که بررسی سطح هورمون‌های زنان در دوران بارداری، می‌تواند نشان دهد که جفت چقدر خوب کار می‌کند و اینکه نوزاد همانطور که انتظار می‌رود، در حال رشد است یا خیر. (هورمون‌ها، مواد شیمیایی طبیعی هستند که در بدن تولید می‌شوند.) مرور یک کارآزمایی (622 زن) شواهدی را یافت که اندازه‌گیری سطوح (o)استریول در بارداری‌های پرخطر، تاثیری بر پیامد بارداری ندارد.
داده‌های کارآزمایی موجود، از استفاده از برآورد میزان (o)استریول در بارداری‌های پرخطر پشتیبانی نمی‌کند. کارآزمایی کوچک موجود قدرت حذف یک تاثیر مفید را ندارد، اما این احتمالا از اهمیت تاریخی برخوردار است زیرا تست بیوفیزیکال جایگزین آزمایش بیوشیمیایی در ارزیابی جنین پیش از زایمان، شده است.
در دهه‌های 1960 و 1970، تست‌های بیوشیمیایی بررسی عملکرد جفت یا جنین-جفت به‌طور گسترده‌ای در بارداری‌های پرخطر برای پیش‌بینی، و در نتیجه تلاش برای پیشگیری از، بروز پیامدهای عوارض جانبی در جنین مورد استفاده قرار گرفتند.
ارزیابی تاثیرات انجام تست‌های بیوشیمیایی عملکرد جفت در بارداری‌های پرخطر، کم‌خطر یا انتخاب‌نشده.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (10 می 2012) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های کنترل‌شده (تصادفی‌سازی شده یا «شبه-تصادفی‌سازی شده») که استفاده از تست‌های بیوشیمیایی عملکرد جفت را در بارداری با عدم استفاده از آنها مقایسه کردند.
کیفیت کارآزمایی مورد ارزیابی قرار گرفت و داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج شدند.
یک کارآزمایی واحد واجد شرایط با کیفیت پائین شناسایی شد. این مطالعه شامل 622 زن با بارداری‌های پرخطر بود که برآورد میزان (o)استریول پلاسما را داشتند. زنان برای نشان دادن یا پنهان کردن نتایج (o)استریول بر اساس شماره ثبت آنها در بیمارستان (با خطر سوگیری انتخاب (selection bias)) تخصیص داده شدند. هیچ تفاوت آشکاری میان دو گروه در مرگ‌ومیر پری‌ناتال (نسبت خطر (relative risk): 0.88؛ 95% CI؛ 0.36 تا 2.13) یا زایمان برنامه‌ریزی شده (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.15) وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.