پژوهشگران در سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration)، مروری را برای ارزیابی تاثیر حسابرسی و بازخورد (audit and feedback) بر رفتار متخصصان سلامت و سلامت بیمارانشان انجام دادند. پس از جست‌وجو برای یافتن همه مطالعات مرتبط، آنها 140 مطالعه را یافتند که با معیارهای آنها مطابقت داشتند. یافته‌های آنها در زیر خلاصه می‌شوند.
استفاده از روند حسابرسی و بازخورد به منظور تاثیرگذاری بر رفتار متخصصان سلامت و سلامت بیمار
در فرآیند حسابرسی و بازخورد، عملکرد یا اجرای حرفه‌ای فرد اندازه‌گیری شده و سپس با استانداردها یا اهداف حرفه‌ای مقایسه می‌شود. به عبارت دیگر، عملکرد حرفه‌ای آنها مورد «حسابرسی» قرار می‌گیرد. نتایج این مقایسه سپس به شخص مورد نظر بازخورد داده می‌شود. هدف از این فرآیند، تشویق فرد به پیروی از استانداردهای حرفه‌ای است.
روند حسابرسی و بازخورد اغلب در سازمان‌های مراقبت سلامت برای بهبود عملکرد متخصصان سلامت مورد استفاده قرار می‌گیرد. آنها اغلب در کنار مداخلات دیگری مانند جلسات آموزشی یا یادآورها به کار می‌روند. اکثر مطالعات واردشده در این مرور، تاثیر حسابرسی و بازخورد را بر پزشکان اندازه‌گیری کردند، اگرچه برخی از مطالعات به بررسی تاثیر آن بر پرستاران یا داروسازان پرداختند. حسابرسی و بازخورد برای تاثیرگذاری بر عملکرد آنها در زمینه‌های مختلف، از جمله استفاده مناسب از درمان‌ها یا تست‌های آزمایشگاهی یا بهبود مدیریت کلی بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی یا دیابت، استفاده شد.
پس از اندازه‌گیری عملکرد، بازخورد شفاهی، کتبی یا هر دو، به متخصصان سلامت داده شد. در برخی مطالعات، این بازخورد توسط پژوهشگران مسوول مطالعه ارایه شد، در حالی که در مطالعات دیگر، بازخورد توسط سرپرستان یا همکاران، سازمان‌های حرفه‌ای یا نماینده‌ای از سوی کارفرما ارایه شد. در برخی مطالعات، بازخورد فقط یک بار به متخصصان سلامت ارایه شد، در حالی که به برخی دیگر، بازخورد به صورت هفتگی یا ماهانه ارایه شد.
در برخی مطالعات، به متخصصان سلامت صرفا اطلاعاتی درباره عملکردشان و نحوه مقایسه آن با استانداردها یا اهداف حرفه‌ای ارایه شد. در مطالعات دیگر، همچنین به متخصصان سلامت هدف مشخصی داده شد که شخصا از آنها انتظار می‌رفت به آن برسند، یا برنامه عملی با پیشنهادها یا توصیه‌هایی در مورد چگونگی بهبود عملکردشان ارایه شد.
هنگام ارایه حسابرسی و بازخورد به متخصصان سلامت، چه اتفاقی می‌افتد؟
تاثیر استفاده از حسابرسی و بازخورد در طول مطالعات واردشده بسیار متفاوت بود. به‌طور کلی، این مرور نشان می‌دهد که:
تاثیر حسابرسی و بازخورد بر رفتار حرفه‌ای و پیامدهای بیمار از تاثیری اندک یا عدم تاثیر تا بسیار زیاد متغیر است. سطح کیفیت شواهد متوسط است.
حسابرسی و بازخورد ممکن است زمانی موثرتر باشد که:
1. متخصصان سلامت در ابتدای کار عملکرد چندان مناسبی ندارند؛
2. مسوول حسابرسی و بازخورد یک سرپرست یا همکار باشد؛
3. بیش از یک بار ارایه شده باشد؛
4. هم به صورت شفاهی و هم به صورت کتبی ارایه شود؛
5. شامل اهداف مشخص و یک برنامه عمل باشد.
علاوه بر این، تاثیر حسابرسی و بازخورد ممکن است تحت تاثیر نوع رفتاری باشد که هدف قرار می‌دهد. این مساله که ترکیب حسابرسی و بازخورد با مداخلات دیگر موثرتر خواهد بود، هنوز هم نامشخص است.
حسابرسی و بازخورد عموما منجر به پیشرفت‌های کوچک اما بالقوه مهم در عملکرد حرفه‌ای می‌شود. به نظر می‌رسد اثربخشی حسابرسی و بازخورد، وابسته به عملکرد پایه و نحوه ارایه بازخورد باشد. مطالعات آتی در زمینه حسابرسی و بازخورد باید به صورت مستقیم روش‌های مختلف ارایه بازخورد را با یکدیگر مقایسه کنند.
حسابرسی و بازخورد (audit and feedback) به‌طور گسترده‌ای به عنوان یک استراتژی برای ارتقای عملکرد حرفه‌ای، به تنهایی یا به عنوان بخشی از مداخلات چندجانبه بهبود کیفیت (multifaceted quality improvement interventions)، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استراتژی مبتنی بر این باور است که متخصصان مراقبت سلامت، هنگام دریافت بازخورد عملکرد (performance feedback) که نشان می‌دهد عملکرد بالینی آنها هم‌سو و سازگار با یک هدف مطلوب نیست، از آنها خواسته می‌شود تا عملکرد خود را اصلاح کنند. با وجود شیوع حسابرسی و بازخورد به عنوان یک استراتژی بهبود کیفیت، در خصوص اثربخشی آن در ارتقای عملكرد مراقبت سلامت و همچنین ویژگی‌های آن كه منجر به تاثیرگذاری بیشتر می‌شود، همچنان عدم قطعیت وجود دارد.
ارزیابی تاثیرات حسابرسی و بازخورد بر عملکرد متخصصان مراقبت سلامت و پیامدهای بیمار و بررسی عوامل توضیح‌دهنده تفاوت در اثربخشی حسابرسی و بازخورد.
به جست‌وجو در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) سال 2010، شماره 4، بخشی از کتابخانه کاکرین ، www.thecochranelibrary.com ، از جمله پایگاه ثبت تخصصی گروه عملکرد موثر و سازمان‌‌دهی مراقبت در کاکرین (EPOC) (در تاریخ 10 دسامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ MEDLINE, Ovid (1950 تا هفته 3 نوامبر 2010) (در تاریخ 09 دسامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ EMBASE, Ovid (1980 تا هفته 48 سال 2010) (در تاریخ 09 دسامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ CINAHL, Ebsco (1981 تا به امروز) (در تاریخ 10 دسامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ Science Citation Index and Social Sciences Citation Index, ISI Web of Science (1975 تا به امروز) (در تاریخ 15-12 سپتامبر 2011 جست‌وجو شد)، پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده با محوریت حسابرسی و بازخورد (که به صورت خلاصه‌ای از عملکرد بالینی در یک دوره زمانی مشخص تعریف شد) که عملکرد حرفه‌ای سلامت یا پیامدهای بیمار را که به‌طور عینی اندازه‌گیری شدند، گزارش کردند. در مورد مداخلات چندجانبه (multifaceted interventions)، فقط کارآزمایی‌هایی که حسابرسی و بازخورد را به عنوان جنبه اصلی و اساسی حداقل یک بازوی مداخله در نظر گرفتند، وارد مرور شدند.
تمامی داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور جداگانه استخراج شدند. برای پیامد(های) اولیه در هر مطالعه، میانه (median) تفاوت خطر (risk difference; RD) مطلق (که بر اساس عملکرد پایه تعدیل شده بود) انطباق با عملکرد مطلوب را برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome) و میانه درصد تغییر نسبت به گروه کنترل را برای پیامدهای پیوسته (continuous outcome) محاسبه کردیم. در همه مطالعات، میانه اندازه تاثیرگذاری (effect size) مداخله با توجه به تعداد متخصصان سلامت دخیل در هر مطالعه، وزن‌دهی شد. عوامل زیر را به عنوان توضیح‌های احتمالی برای تفاوت در اثربخشی مداخلات در مقایسه‌ها بررسی کردیم: قالب بازخورد، منبع بازخورد، فراوانی بازخورد، دستورالعمل‌های بهبود، جهت تغییر مورد نیاز، عملکرد پایه، حرفه گیرنده، و خطر سوگیری (bias) درون خود کارآزمایی. همچنین آنالیزهای اکتشافی را انجام دادیم تا نقش زمینه و رفتار بالینی هدف را ارزیابی کنیم. آنالیز کمّی (quantitative) (متارگرسیون (meta-regression))، بصری و کیفی برای بررسی تفاوت در اندازه تاثیرگذاری مربوط به این عوامل انجام شد.
تعداد 140 مطالعه را در این مرور وارد و آنالیز کردیم. در آنالیزهای اصلی، در مجموع 108 مقایسه از 70 مطالعه، هرگونه مداخله‌ای را که در آن حسابرسی و بازخورد مولفه اصلی و ضروری بود، با مراقبت معمول مقایسه کرده و تاثیرات آن را بر عملکرد حرفه‌ای ارزیابی کردند. پس از حذف مطالعات دارای خطر سوگیری بالا، 82 مقایسه از 49 مطالعه با پیامدهای دو حالتی وجود داشت و میانه وزن‌دهی شده و تعدیل‌شده RD برابر بود با افزایش مطلق 4.3% (دامنه بین چارکی (interquartile range; IQR) معادل 0.5% تا 16%) انطباق با عملکرد مطلوب توسط متخصصان مراقبت سلامت. در مجموع در 26 مقایسه حاصل از 21 مطالعه با پیامدهای پیوسته، میانه وزن‌دهی شده و تعدیل‌شده درصد تغییر نسبت به گروه کنترل، 1.3% بود (IQR برابر با 1.3% تا 28.9%). در خصوص پیامدهای بیمار، میانه وزن‌دهی شده RD برای 12 مقایسه حاصل از شش مطالعه که پیامدهای دو حالتی را گزارش کردند، برابر با 0.4-% (IQR برابر با 1.3-% تا 1.6%) و میانه وزن‌دهی شده درصد تغییر برای هشت مقایسه حاصل از پنج مطالعه که پیامدهای پیوسته را گزارش کردند، برابر با 17% (IQR برابر با 1.5% تا 17%) بود. متارگرسیون چندمتغیره (Multivariable) نشان داد زمانی که عملکرد پایه پائین باشد، منبع آن سرپرست یا همکار باشد، بیش از یک بار ارایه شود، به صورت شفاهی و کتبی ارایه شود، و شامل اهداف مشخص و یک برنامه عمل باشد، بازخورد می‌تواند موثرتر عمل کند. علاوه بر این، با توجه به رفتار بالینی مورد هدف مداخله، اندازه تاثیرگذاری نیز متغیر بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.