ما 10 RCT (1966 شرکت‌کننده) را وارد کردیم که به مقایسه EA/ER با هیسترکتومی (هیسترکتومی باز (شکمی)، با حداقل تهاجم (لاپاروسکوپی یا واژینال)، یا مسیر نامشخص (یا به صلاحدید جراح)) پرداختند. نتایج به صورت شواهدی با قطعیت متوسط، پائین و بسیار پائین رتبه‌بندی شدند.

⁧⁩رزکسیون/ابلیشن اندومتر در مقابل هیسترکتومی باز⁧⁩

ما دو کارآزمایی را یافتیم. زنان تحت EA/ER در مقایسه با زنانی که هیسترکتومی باز دارند با احتمال کمتری به بهبودی در HMB دست می‌یابند (خطر نسبی (RR): 0.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.84 تا 0.95؛ 2 مطالعه، 247 زن، شواهد با قطعیت متوسط) و احتمالا با 13% خطر بیشتر در نیاز به جراحی به دلیل بروز شکست درمان روبه‌رو می‌شوند (در مقایسه با 0 مورد در گروه هیسترکتومی باز؛ 2 مطالعه، 247 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). هر دو روش درمانی احتمالا منجر به کیفیت زندگی مشابه در دو سال (تفاوت میانگین (MD): 5.30-؛ 95% CI؛ 11.90- تا 1.30؛ 1 مطالعه، 155 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) و نرخ رضایت از درمان در یک سال (0.91 :RR؛ 95% CI؛ 0.82 تا 1.00؛ 1 مطالعه، 194 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) می‌شوند. احتمالا تفاوتی در بروز عوارض جانبی جدی وجود ندارد (RR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.32 تا 5.20؛ 2 مطالعه، 247 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). EA/ER ممکن است زمان بازگشت را به فعالیت طبیعی در مقایسه با هیسترکتومی باز کاهش دهد (MD؛ 21.00- روز؛ 95% CI؛ 24.78- تا 17.22-؛ 1 مطالعه، 197 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط).

⁧⁩رزکسیون/ابلیشن اندومتر در مقابل هیسترکتومی با حداقل تهاجم⁩

ما پنج کارآزمایی را یافتیم. نسبتی از زنان با درک بهبودی در HMB در دو سال ممکن است بین گروه‌ها مشابه باشد (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.90 تا 1.04؛ 1 مطالعه، 79 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). هنگام ارزیابی این مورد با استفاده از Pictorial Blood Assessment Chart میزان از دست دادن خون در گروه EA/ER ممکن است بیشتر باشد (MD؛ 44.00؛ 95% CI؛ 36.09 تا 51.91؛ 1 مطالعه، 68 زن، شواهد با قطعیت پائین). سطح کیفیت زندگی در گروه EA/ER در مقایسه با گروه هیسترکتومی با حداقل تهاجم با توجه به فرم کوتاه 36-آیتم (SF-36) (MD؛ 10.71-؛ 95% CI؛ 15.11- تا 6.30-؛ 2 مطالعه، 145 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) و Menorrhagia Multi-Attribute Scale (RR: 0.82؛ 95% CI؛ 0.70 تا 0.95؛ 1 مطالعه، 616 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) احتمالا پائین‌تر است. EA/ER احتمالا خطر نیاز به جراحی بیشتر را برای HMB در مقایسه با هیسترکتومی با حداقل تهاجم افزایش می‌دهد (RR: 7.70؛ 95% CI؛ 2.54 تا 23.32؛ 4 مطالعه، 922 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) و درمان‌ها ممکن است دارای نرخ مشابهی از هر گونه عوارض جانبی جدی باشند (RR: 0.75؛ 95% CI؛ 0.35 تا 1.59؛ 4 مطالعه، 809 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). زنان مبتلا به EA/ER احتمالا در یک سال از درمان خود راضی نیستند (RR: 0.90؛ 95% CI؛ 0.85 تا 0.94؛ 1 مطالعه، 558 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). به دلیل ناهمگونی شدید (99%) قادر به تجمیع داده‌ها برای زمان بازگشت به کار یا زندگی عادی نبودیم؛ با این حال، سه مطالعه که به ارائه گزارش در این زمینه پرداختند، همگی جهت تاثیر مشابهی را به نفع EA/ER نشان دادند.

⁧⁩رزکسیون/ابلیشن اندومتر در مقابل هیسترکتومی با روش نامشخص⁩

ما سه کارآزمایی را پیدا کردیم. EA/ER در مقایسه با مسیر نامشخص هیسترکتومی ممکن است منجر به درک کمتری از بهبودی در HMB شود (RR: 0.89؛ 95% CI؛ 0.83 تا 0.95؛ 2 مطالعه، 403 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). اگرچه EA/ER در پیگیری دو ساله با استفاده از SF-36 General Health Perception ممکن است منجر به کیفیت زندگی مشابهی شود (MD؛ 1.90-؛ 95% CI؛ 8.67- تا 4.87؛ 1 مطالعه، 209 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)، نسبتی از زنان با بهبودی در سلامت عمومی می‌تواند در یک سال کمتر باشد (RR: 0.85؛ 95% CI؛ 0.77 تا 0.95؛ 1 مطالعه، 185 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). EA/ER احتمالا خطر نیاز به جراحی بیشتر را ناشی از عدم موفقیت در درمان تا 5.4% افزایش داده (در مقایسه با 0 در هیسترکتومی کامل؛ 2 مطالعه، 374 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) و نسبتی از زنان را با هرگونه عارضه جانبی جدی كاهش می‌دهد (RR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.06 تا 0.80؛ 2 مطالعه، 374 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). هر دو درمان احتمالا در پیگیری یک ساله به میزان رضایت مشابهی از درمان خواهند رسید (RR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.88 تا 1.04؛ 3 مطالعه، 545 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). EA/ER ممکن است منجر به زمان کوتاه‌تری برای بازگشت به فعالیت طبیعی شود (MD؛ 18.90- روز؛ 95% CI؛ -24.63 تا 13.17-؛ 1 مطالعه، 172 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).