تعداد 13 مطالعه را، با مشارکت 1622 زن، وارد مرور کردیم. همه مقایسه‌ها میان درمان تک-دوز و درمان‌هایی با طول دوره کوتاه (چهار تا هفت روز) انجام شدند. خطر سوگیری در کارآزمایی‌های وارد شده در این مرور، به میزان زیادی نامشخص بوده، و بیشتر کارآزمایی‌ها در معرض خطر بالای سوگیری عملکرد قرار داشتند. کیفیت شواهد با استفاده از روش درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی شد. هنگامی که از هر نوع داروی آنتی‌بیوتیکی استفاده شد، نرخ «no cure» برای باکتریوری بدون نشانه در زنان باردار برای درمان کوتاه-مدت نسبت به درمان تک-دوز، اندکی کمتر بود؛ اگرچه شواهدی مبنی بر ناهمگونی آماری به دست آمد (میانگین خطر نسبی (RR): 1.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.88؛ تعداد زنان = 1502؛ تعداد مطالعات = 13؛ I² = 56%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌هایی با کیفیت خوب نیز نرخ‌های بهتر درمان را با رژیم‌های کوتاه-مدت (چهار تا هفت روز) از همان داروی میکروبی نشان دادند (میانگین RR؛ 1.72؛ 95% CI؛ 1.27 تا 2.33؛ تعداد زنان = 803؛ تعداد مطالعات = دو؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت بالا). تفاوت واضحی در نرخ عود باکتریوری بدون نشانه میان گروه‌های درمان و کنترل وجود نداشت، چه از داروهای میکروبی یکسانی استفاده شده بود چه از داروهایی متفاوت (RR: 1.13؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.66؛ تعداد زنان = 445؛ تعداد مطالعات = هشت؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). تفاوت‌ها برای نوزادان با وزن پائین هنگام تولد، به نفع یک دوره درمانی کوتاه-مدت (درمان چهار تا هفت روزه) با همان داروی میکروبی گزارش شدند، هر چند که اطلاعات از یک کارآزمایی به دست آمدند (RR: 1.65؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.57؛ 714 زن؛ شواهد با کیفیت بالا)، اما هیچ تفاوتی برای زایمان زودرس (RR: 1.17؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.78؛ 804 زن؛ سه مطالعه؛ I² = 23%؛ شواهد با کیفیت متوسط) یا پیلونفریت (RR: 3.09؛ 95% CI؛ 0.54 تا 17.55؛ تعداد زنان = 102؛ تعداد مطالعات = دو؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) مشاهده نشد. در نهایت، درمان تک-دوز با هر داروی میکروبی، با کاهش گزارش‌های «هر گونه عوارض جانبی» همراه بود (RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.88؛ تعداد زنان = 1460؛ تعداد مطالعات = 12؛ I² = 9%؛ شواهد با کیفیت پائین). به دلیل نگرانی‌های موجود در مورد وجود خطر سوگیری در کارآزمایی‌هایی که به داده‌ها کمک کردند و برای تخمین اثرگذاری غیر-دقیق (فاصله‌های اطمینان گسترده که از خط عدم-تاثیر عبور می‌کنند، و در برخی موارد، مطالعات کوچک با عوارض ناخواسته اندک)، سطح کیفیت شواهد در جایگاه پائین‌تری قرار گرفتند.