کارسینوم درجا مجرا (ductal carcinoma in situ; DCIS) با ایجاد سلول‌های سرطانی در مجاری شیری پستان مشخص شده و معمولا با غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می‌شود. برداشتن پستان با جراحی پیش‌آگهی خوبی دارد، بااین‌حال بسیاری از زنان و پزشکان، انجام جراحی حفظ پستان (breast conserving surgery; BCS)، برداشتن DCIS به اضافه یک حاشیه (rim) از بافت طبیعی پستان را ترجیح می‌دهند، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که DCIS به سرطان مهاجم پیشرفت کند. این روش به این معنی است که بیشتر بافت طبیعی پستان حفظ می‌شود. خطر اصلی عبارت است از حذف ناکافی تمام DCIS یا عود DCIS یا ایجاد سرطان مهاجم پستان در زمان بعدی با خطر پیشرفت آن به بیماری متاستاتیک (سرطانی که گسترش یابد). رادیوتراپی (radiotherapy; RT) همان درمان با استفاده از پرتوهای یونیزان است. تصور می‌شود که انجام RT پس‌از BCS خطر ابتلا به بیماری عودکننده (DCIS یا سرطان مهاجم پستان) را کاهش می‌دهد.
هدف این مرور، ارزیابی مزیت افزودن RT به درمان و هرگونه آسیب بالقوه طولانی‌مدت یا کوتاه‌‌مدتی بود که ممکن است ایجاد کند. آسیب کوتاه‌‌مدت شامل بثورات پوستی و قرمزی، یا التهاب بافت ریه است. عوارض جانبی بالقوه طولانی‌مدت RT شامل بیماری عروقی (بیماری قلب و عروق خونی اصلی)، آسیب به ریه‌ها، ایجاد سرطان ریه یا استئورادیونکروز (آسیب استخوانی که منجر به مرگ استخوان می‌شود) هستند.
این مرور چهار کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بزرگ (3925 زن) را شناسایی کرد که درمان را با جراحی حفظ پستان به‌تنهایی و جراحی حفظ پستان با افزودن RT مقایسه کردند. افزودن RT خطر عود DCIS یا سرطان مهاجم را در پستان تحت درمان تا 51% کاهش داد.
کارآزمایی‌های قدیمی‌تر از جراحی حفظ پستان و به دنبال آن RT برای سرطان تهاجمی پستان، سمیّت طولانی‌مدت ناشی از افزودن RT را نشان داده‌اند. ما هیچ شواهدی را مبنی بر افزایش سمیّت ناشی از انجام RT پیدا نکردیم، اگرچه برخی از کارآزمایی‌ها در مورد مرگ‌ومیرهای ناشی از علل غیر از سرطان پستان (مرگ‌ومیرهایی که به‌طور بالقوه می‌توانند به عوارض جانبی مرتبط باشند) گزارشی را ارائه ندادند. تعداد مرگ‌ومیرهای ناشی از علل غیر از سرطان پستان در هر دو گروه رادیوتراپی و کنترل مشابه بودند. تغییرات در ارائه RT میان کارآزمایی‌های قدیمی‌تر و اخیر و کاهش متعاقب در مواجهه بافت طبیعی با اشعه ممکن است دلیل این یافته باشد. پیگیری طولانی‌تر شرکت‌کنندگان کارآزمایی پیش‌از نتیجه‌گیری قطعی مورد نیاز است، بااین‌حال تکنیک‌های رادیوتراپی در حال بهبود بوده و بیماران آینده احتمالا کاهش بیشتری را در مواجهه بافت‌های طبیعی مجاور با اشعه خواهند داشت. بقای کلی (overall survival; OS) بیماران در هر گروه بالا و مشابه بود، خواه از رادیوتراپی استفاده شد یا خیر. هیچ گزارشی مبنی بر سمیّت کوتاه‌‌مدت ناشی از استفاده از رادیوتراپی، یا داده‌های کیفیت زندگی وجود نداشت.
این مرور مزیت افزودن رادیوتراپی را به جراحی حفظ پستان برای درمان تمام زنان مبتلا به DCIS تائید می‌کند. هیچ سمیّت طولانی‌مدتی ناشی از افزودن رادیوتراپی شناسایی نشد.
افزودن رادیوتراپی (radiotherapy; RT) به دنبال جراحی حفظ پستان (breast conserving surgery; BCS)، نخستین‌بار برای کاهش خطر عود همان طرف در درمان سرطان مهاجم پستان نشان داده شد. کارسینوم درجا داکتال (ductal carcinoma in situ; DCIS) یک ضایعه پیش‌تهاجمی است. عود بیماری همان طرف به دنبال BCS می‌تواند DCIS یا سرطان پستان مهاجم باشد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) نشان داده‌اند که RT می‌تواند خطر عود را کاهش دهد، اما ارزیابی عوارض بالقوه طولانی‌مدت ناشی از افزودن RT به دنبال BSC برای DCIS در زنان شرکت‌کننده در RCTها گزارش نشده است.
خلاصه کردن داده‌های حاصل از RCTهای بررسی‌کننده افزودن RT به BCS برای درمان DCIS، به منظور تعیین تعادل میان مزایا و مضرات.
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان پستان در کاکرین (2 جون 2011)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین 2008، شماره 1)، MEDLINE (2 جون 2011)، EMBASE (2 جون 2011) و پلتفرم ثبت کارآزمایی‌های بالینی بین‌المللی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP؛ 2 جون 2011) را جست‌وجو کردیم. بررسی فهرست منابع مقالات و جست‌وجوی دستی در خلاصه‌مقالات کنفرانس‌های ASCO (2007)؛ ESMO (2002 تا 2007) و St Gallen (2005 تا 2007) انجام شدند.
RCTهای جراحی حفظ پستان با و بدون رادیوتراپی در زنانی با اولین تشخیص فقط کارسینوم درجا داکتال (بدون وجود بیماری تهاجمی).
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم، هر کارآزمایی بالقوه واجد شرایط را برای ورود بررسی کرده و کیفیت آن ارزیابی کردند. دو نویسنده هم‌چنین به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از آنالیز کاپلان مایر (Kaplan-Meier) (منحنی‌های بقا (survival)) منتشرشده، استخراج کرده و آماره‌های جمع‌بندی شده را گزارش کردند. داده‌ها از چهار کارآزمایی استخراج و تجمیع شدند. داده‌ها برای زیرگروه‌های برنامه‌ریزی‌شده استخراج شده و برای آنالیز تجمیع شدند. داده‌های کافی برای بررسی سمیّت طولانی‌مدت ناشی از رادیوتراپی وجود نداشتند.
چهار RCT شامل 3925 زن شناسایی شده و در این مرور وارد شدند. همه مطالعات با کیفیت بالا و با خطر سوگیری (bias) حداقلی بودند. سه کارآزمایی افزودن RT به BCS را مقایسه کردند. یک کارآزمایی با طراحی فاکتوریل دو در دو (two by two factorial design) بود که استفاده از RT و تاموکسیفن (tamoxifen) را، هرکدام جداگانه یا با هم، مقایسه کرد، که در آن شرکت‌کنندگان حداقل در یک بازو تصادفی‌سازی شدند. یافته‌های آنالیز، مزیت ناشی از افزودن رادیوتراپی را بر تمام عوارض پستان همان طرف (نسبت خطر (HR): 0.49؛ 95% CI؛ 0.41 تا 0.58، P < 0.00001)، عود تهاجمی همان طرف (HR: 0.50؛ 95% CI؛ 0.32 تا 0.76، p = 0.001) و عود DCIS همان طرف (HR: 0.61؛ 95% CI؛ 0.39 تا 0.95، P = 0.03) تائید کرد که دارای اهمیت آماری بود. تمام زیرگروه‌های مورد آنالیز از اضافه کردن رادیوتراپی سود بردند. هیچ سمیّت طولانی‌مدت قابل توجهی از رادیوتراپی یافت نشد. هیچ اطلاعاتی در مورد سمیّت کوتاه‌‌مدت ناشی از رادیوتراپی یا برای داده‌های کیفیت زندگی گزارش نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.