خلاصه در انتظار انتشار است.
اثربخشی و تحمل‌پذیری برابر داروهای جدید آتیپیکال در مقایسه با کلوزاپین هنوز ثابت نشده است. فقدان قدرت آماری برای تعیین اثربخشی و کارآمدی نسبی داروهای آتیپیکال جدیدتر، قضاوت را در مورد موثرتر بودن، کمتر موثر بودن، یا معادل بودن داروهای جدیدتر دشوار می‌کند. برای ارزیابی درست اثربخشی بالینی، تحمل‌پذیری و مقرون‌به‌صرفه بودن داروهای جدیدتر نسبت به کلوزاپین، انجام کارآزمایی‌هایی با قدرت آماری کافی، طول دوره طولانی‌تر، و اندازه‌گیری پیامدهای مهم از نظر بالینی، مورد نیاز است.
کلوزاپین (clozapine) یک داروی آنتی‌سایکوتیک آتیپیکال (atypical antipsychotic drug) است که ادعا می‌شود اثربخشی بالاتری داشته و باعث اختلالات حرکتی کمتری می‌شود. بااین‌حال، کلوزاپین خطر ایجاد اختلالات خونی جدی را بسیار بیشتر می‌کند. آنتی‌سایکوتیک‌های آتیپیکال جدیدتر، جایگزین‌های بی‌خطرتری هستند که ممکن است مزایای کلوزاپین را نیز داشته باشند. بنابراین، مقایسه اثربخشی آنتی‌سایکوتیک‌های آتیپیکال جدیدتر با اثربخشی کلوزاپین، موضوع مهمی است.
ارزیابی تاثیرات بالینی داروهای آنتی‌سایکوتیک آتیپیکال جدیدتر در مقایسه با کلوزاپین در درمان اسکیزوفرنی.
مقالات به همه زبان‌ها از بانک‌های اطلاعاتی زیر جست‌وجو شدند: Biological Abstracts/BIOSIS (1999-1980)، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (1998)، پایگاه ثبت CENTRAL کتابخانه کاکرین (شماره 4، 1999)؛ EMBASE (1980-1998)؛ MEDLINE (1966-1999)؛ LILACS/CD-ROM (1998)؛ و PsycLIT/PsycINFO (1974-1999). در خلاصه مقالات کنفرانس‌های اخیر و فهرست منابع مقالات واردشده نیز به دنبال یافتن کارآزمایی‌ها بودیم. با نویسندگان کارآزمایی‌های اخیر و تولیدکنندگان کلوزاپین، ایلوپریدون (iloperidone)، اولانزاپین (olanzapine)، کوئتیاپین (quetiapine)، رموکسیپراید (remoxipride)، ریسپریدون (risperidone)، سرتیندول (sertindole)، زیپراسیدون (ziprasidone) و زوتپین (zotepine) تماس گرفته شد.
با ارزیابی مستقل دو نویسنده مرور، همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که کلوزاپین را با داروهای آنتی‌سایکوتیک آتیپیکال جدیدتر مقایسه‌کردند، وارد شدند.
داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور جداگانه، استخراج شدند. نسبت خطر (relative risk) و 95% فواصل اطمینان (CI) برای داده‌های دوحالتی (dichotomous data) یکسان و همگن محاسبه شدند. برای داده‌های دوحالتی ناهمگن، از مدل اثرات تصادفی (random effects) استفاده شد. در جایی که امکان‌پذیر بود، تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) با 95% CI نیز محاسبه شدند. میانگین وزن‌دهی شده یا استاندارد شده برای داده‌های پیوسته (continuous data) محاسبه شدند. به دلیل تعداد کم مطالعات واردشده، آنالیز حساسیت (sensitivity) یا آماره نمودار قیفی (funnel plot) برای این نسخه از مرور انجام نشدند.
مرور حاضر شامل هشت مطالعه (22 مقاله) است، که سه مطالعه 4 تا 6 هفته و فقط یک مطالعه بیش از 12 هفته به‌طول انجامیدند.
با استفاده از یک شاخص کلی بالینی یا تعاریف کارآزمایی از بهبودی، به نظر می‌رسید داروهای آتیپیکال جدیدتر به‌طور کلی شبیه کلوزاپین بودند، اما این نتیجه از تعداد نسبتا کمی از مطالعات به‌دست آمد. با توجه به تعداد کم مطالعات و بیماران، زمانی که اثربخشی آنها با مقیاس‌های درجه‌بندی نشانه‌های بیماری اندازه‌گیری شد، فواصل اطمینان وسیعی گزارش شدند. عملکرد اجتماعی در بیمارانی که از داروهای آتیپیکال جدیدتر (ریسپریدون) استفاده کردند، بهتر از بیمارانی بود که کلوزاپین دریافت کردند، اما این یافته براساس یک کارآزمایی با قدرت آماری پائین است و باید با احتیاط تفسیر شود.
کلوزاپین و داروهای آتیپیکال جدیدتر نمایه عوارض جانبی خود را متفاوت نشان دادند: در حالی‌که کلوزاپین، عوارض جانبی خستگی، ترشح بیش از حد بزاق، تهوع، و سرگیجه اورتوستاتیک را ایجاد کرد، داروهای آتیپیکال جدید، به استثنای اولانزاپین، نشانه‌های خارج هرمی بیشتری را ایجاد کردند.
تاثیر این داروها و اثرات آنها بر کیفیت زندگی روزمره، استفاده از خدمات، پذیرش در بیمارستان، و اقتصاد دارویی (pharmacoeconomics) بیماران اندازه‌گیری نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.