لنگش متناوب یک درد کرامپی است که با ورزش ایجاد میشود و با استراحت تسکین مییابد، که ناشی از جریان ناکافی خون در عضلات ساق پا و پا است. این وضعیت یکی از نشانههای آترواسکلروز است، بیماری که در آن رسوبات چربی در شریانها تجمع یافته و جریان خون را مسدود میکند. پیشنهاد شده که مصرف ویتامین E ممکن است جریان خون را بهبود بخشد و توانایی بدن را برای ترمیم افزایش دهد. بررسی کارآزماییها حاکی از آن است که برای نشان دادن اینکه مصرف ویتامین E تاثیر لنگش متناوب را کاهش میدهد، انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. وقوع هیچ موردی از عوارض جانبی گزارش نشد.
در حالی که ویتامین E - که ارزان است و هیچ عارضه جانبی جدی با استفاده از آن گزارش نشده - ممکن است تاثیرات مفیدی داشته باشد، شواهد کافی وجود ندارد برای تعیین این که درمان موثری برای لنگش متناوب محسوب میشود یا خیر.
تصور میشود که ویتامین E ممکن است تحمل لنگش متناوب (intermittent claudication) (یعنی درد ناشی از ایسکمی در عضلات پا حین ورزش) را بهبود بخشد، در نتیجه درد را از طریق مکانیسمهای مختلفی تسکین میدهد.
هدف از این مرور، تعیین تاثیرات ویتامین E بر افراد مبتلا به لنگش متناوب بود.
نویسندگان به جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بیماریهای عروق محیطی در کاکرین، فهرست منابع مقالات مرتبط و یک کتابخانه تخصصی در زمینه متون علمی ویتامینها پرداختند (جدیدترین جستوجو در نوامبر 2000 انجام شد).
کارآزماییهای کنترل شده برای مقایسه ویتامین E با دارونما (placebo) یا دیگر مداخلات در بیماران مبتلا به لنگش متناوب.
هر دو نویسنده جدا از هم دادهها را استخراج و کیفیت مطالعه را ارزیابی کردند.
پنج مطالعه واجد شرایط با مجموع 265 شرکتکننده، عمدتا مرد، پیدا شدند. میانگین سنی شرکتکنندگان 57 سال بود. طول دوره پیگیری شرکتکنندگان از 12 هفته تا 18 ماه متغیر بود. کارآزماییها حجم نمونه کوچکی داشته و عموما با سطح کیفیت ضعیف بودند. افراد مورد مطالعه بهطور قابل قبولی همگن بودند اما از پنج دوز مختلف ویتامین E استفاده شده و چهار پیامد فیزیکی متفاوت اندازهگیری شدند. هیچ کارآزماییای شناسایی نشد که ویتامین E را با درمانهایی غیر از دارونما مقایسه کند.
همه کارآزماییها تاثیرات مثبتی را از مداخله بر یکی از پیامدهای اصلی خود نشان دادند. وقوع هیچ موردی از عوارض جانبی جدی ناشی از مصرف ویتامین E گزارش نشد. دو کارآزمایی که تقریبا هشت ماه به طول انجامید و از دوزهای مشابه استفاده کردند، ارزیابی ذهنی بیماران را از درمان گزارش کردند. نسبت خطر (relative risk) برای ترکیب نتایج این دو کارآزمایی با استفاده از مدل اثرات تصادفی معادل 0.57 با 95% فاصله اطمینان از 0.28 تا 1.15 بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.