هدف این مرور، تعیین اثربخشی بتا-آگونیست‌های طولانی‌اثر، سالمترول (salmeterol) یا فورموترول (formoterol)، در درمان COPD (آمفیزم/ برونشیت مزمن) است. این داروها جریان هوا را در ریه‌ها بهبود می‌بخشند، و افراد مبتلا به COPD را قادر می‌سازند تا به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دهند. بیست و چهار مطالعه (6061 شرکت‌کننده) تاثیرات LABAs را در افراد مبتلا به COPD گزارش کردند. افرادی که روزانه 50 میکروگرم سالمترول در مقایسه با دارونما مصرف می‌کنند، کمتر دچار تشدید حملات شده، و نمرات بهتری را در عملکرد ریه‌ها و کیفیت زندگی به‌دست می‌آورند. یافته‌ها به‌اندازه کافی برای حمایت از یک توصیه کلی به‌منظور استفاده از این داروها در افراد مبتلا به COPD با حداقل تغییرات در عملکرد ریه آنها هم‌سو و سازگار نبودند، اگرچه شواهدی مبنی بر بهبودی در پیامدهای مهم وجود دارد و این یافته‌ها نیاز به بررسی بیشتر در کارآزمایی‌های دیگر دارند.
این مرور نشان می‌دهد که درمان بیماران مبتلا به COPD با سالمترول 50 میکروگرم باعث افزایش اندکی در عملکرد ریه می‌شود. تاثیرات متفاوتی برای دیگر پیامدهای مهم مانند کیفیت زندگی مرتبط با سلامت یا کاهش در نشانه‌ها وجود داشت. با این حال، کاهش مداوم در تشدید حملات دیده شد که ممکن است به افراد مبتلا به COPD که از بدتر شدن مکرر نشانه‌ها رنج می‌برند و مرتبا از منابع مراقبت‌های سلامت استفاده می‌کنند، کمک کند. قدرت شواهد برای استفاده از سالمترول 100 میکروگرم، فورموترول 12 میکروگرم، 18 میکروگرم، 24 میکروگرم، برای ارائه اندیکاسیون‌های روشن برای بالین کافی نبود.
بیماری مزمن انسدادی ریه (chronic obstructive pulmonary disease; COPD) با محدودیت جریان هوا و تا حدی برگشت‌پذیر مشخص می‌شود. بسیاری از بیماران برگشت‌پذیری کمی نسبت به گشادکننده‌های برونش (برونکودیلاتور) کوتاه‌اثر دارند، اما گشادکننده‌های برونش با اثر طولانی اغلب مورد حمایت قرار می‌گیرند.
تعیین اثربخشی آگونیست‌های بتا-2 آدرنورسپتور طولانی‌اثر (LABAs) در بیماران مبتلا به COPD که برگشت‌پذیری ضعیفی را نسبت به گشادکننده‌های برونش کوتاه‌اثر نشان می‌دهند.
پایگاه ثبت تخصصی گروه راه‌های هوایی در کاکرین («تمام سال‌ها» تا 2005) همراه با فهرست منابع از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) شناسایی‌شده، جست‌وجو شدند.
همه RCTهایی که LABAهای استنشاقی (سالمترول (salmeterol) یا فورموترول (formoterol)) را با دارونما (placebo) در درمان بیماران مبتلا به COPD پایدار و با برگشت‌پذیری ضعیف مقایسه کردند. طول دوره مطالعات حداقل چهار هفته بود.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت مطالعات را انجام دادند. اگر به داده‌های بیشتری نیاز داشتیم، با نویسندگان و شرکت‌های دارویی حامی RCTهای شناسایی‌شده تماس گرفتیم.
بیست و سه مطالعه منتشرشده و منتشرنشده (6061 شرکت‌کننده) در مرور وارد شدند. تغییر قابل توجهی در حجم بازدمی اجباری در 1 ثانیه (FEV1) به نفع سالمترول 50 میکروگرم دوبار در روز (BID) معادل 51 میلی‌لیتر (95% فاصله اطمینان (CI): 32 تا 70)، و اوج جریان بازدمی صبحگاهی (PEF) در پایان مطالعه به میزان 14.89 لیتر/دقیقه (95% CI؛ 10.86 تا 18.91) وجود داشت. استفاده از گشادکننده‌های برونش کوتاه‌اثر مکمل تا کمتر از یک پاف در روز کاهش یافت. تفاوت‌های معنی‌داری در امتیازات کل، نمره فعالیت و دامنه تاثیر در پرسشنامه تنفسی سنت جورج (St George's respiratory questionnaire) به نفع استفاده از سالمترول 50 میکروگرم دوبار در روز به‌دست آمد. یافته‌های دیگر اندازه‌گیری‌های وضعیت سلامت و نمرات نشانه‌ها، متناقض بودند. تفاوت معنی‌داری در تحمل ورزش گزارش نشد. تعداد شرکت‌کنندگانی که دچار تشدید حملات شدند، با درمان سالمترول 50 میکروگرم در مقایسه با دارونما (تعداد افراد مورد نیاز برای درمان تا دستیابی به یک مزیت (numbers needed to treat to benefit): 24) به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.