تاثیر آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان اسهال ناشی از سالمونلا غیرتیفوئیدی

سالمونلا غیرتیفوئیدی (non-typhoidal Salmonella; NTS) می‌تواند باعث بروز اسهال در بیماران شود. در این مرور، فواید و بی‌خطری (safety) مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را برای درمان NTS در مقابل دارونما (placebo) یا عدم استفاده از درمان آنتی‌بیوتیکی بررسی کردیم. ما دریافتیم که در افراد سالم، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ مزیتی نسبت به عدم استفاده از آنتی‌بیوتیک نداشت. علاوه بر این، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها این احتمال را افزایش داد که بیماران تا یک ماه پس از درمان به دفع همان ارگانیسم‌ها ادامه دهند. ما نمی‌توانیم در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در افراد بسیار جوان، افراد بسیار مسن و افرادی که قادر به مبارزه با عفونت نیستند، اظهار نظر کنیم زیرا کارآزمایی‌هایی را که شناسایی کردیم، شامل این بیماران نبودند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

هیچ شواهدی مبنی بر فواید آنتی‌بیوتیک‌ها در اسهال ناشی از NTS در افراد سالم وجود ندارد. ما از تاثیرات آن در افراد بسیار جوان، افراد بسیار مسن، و در افراد مبتلا به بیماری شدید و خارج روده‌ای مطمئن نیستیم. تعداد اندکی بیشتر از عوارض جانبی در افرادی مشاهده شد که درمان آنتی‌بیوتیکی برای NTS دریافت کردند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

سالمونلا غیرتیفوئیدی (non-typhoidal Salmonella; NTS) معمولا باعث اسهال می‌شود، و معمولا خود-محدود شونده است، اگرچه گاهی افراد، مبتلا به سپسیس و کم‌آبی بدن می‌شوند. استفاده روتین از آنتی‌بیوتیک برای درمان این عفونت می‌تواند منجر به کلونیزاسیون پایدار و گسترش سویه‌های باکتریایی مقاوم شود.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف آنتی‌بیوتیک در افراد مبتلا به اسهال ناشی از NTS.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین (تا آگوست 2012)، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) منتشرشده در کتابخانه کاکرین ( تا شماره 8، 2012)؛ و MEDLINE؛ African Index Medicus؛ CINAHL؛ EMBASE؛ LILACS و Science Citation Index، همگی تا 6 آگوست 2012، را جست‌وجو کردیم. همچنین در متا رجیستر کارآزمایی‌های کنترل‌شده (m RCT) برای کارآزمایی‌های تکمیل‌شده و در حال انجام، و فهرست منابع مقالات مرتبط جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) که هر نوع درمان آنتی‌بیوتیکی را برای اسهال ناشی از سویه‌های NTS با دارونما (placebo) یا عدم درمان آنتی‌بیوتیکی مقایسه کردند. ما کارآزمایی‌هایی را انتخاب کردیم که شامل افرادی در تمام سنین و مبتلا به عفونت علامت‌دار NTS بودند. نمونه‌هایی از نشانه‌ها عبارت بودند از تب، درد شکم، استفراغ و اسهال. ما کارآزمایی‌هایی را حذف کردیم که در آنها پیامدها به‌طور جداگانه برای زیرگروه بیماران NTS گزارش نشدند. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم معیارهای واجد شرایط را پیش از ورود مطالعه اعمال کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌های مربوط به پیامدهای از پیش تعیین‌شده را استخراج کرده و به‌طور جداگانه، خطر سوگیری (bias) مطالعات واردشده را ارزیابی کردند. پیامد اولیه، وجود اسهال بین دو تا چهار روز پس از درمان بود. کیفیت شواهد با استفاده از روش درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) ارزیابی شد.

نتایج اصلی: 

دوازده کارآزمایی شامل 767 شرکت‌کننده وارد شدند. هیچ تفاوتی میان گروه بازوهای آنتی‌بیوتیک و دارونما/عدم درمان برای افراد مبتلا به اسهال در دو تا چهار روز پس از درمان مشاهده نشد (خطر نسبی (RR): 1.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 7.21؛ یک کارآزمایی، 46 شرکت‌کننده؛ بسیار شواهد با کیفیت پائین). هیچ تفاوتی برای وجود اسهال در پنج تا هفت روز پس از درمان (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.62 تا 1.12، دو کارآزمایی، 192 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت بسیار پائین)، شکست در درمان بالینی (RR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.62 تا 1.25؛ هفت کارآزمایی، 440 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) به دست نیامد. تفاوت میانگین (MD) برای اسهال 0 روز (95% CI؛ 0.54- تا 0.54؛ 202 شرکت‌کننده، چهار مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ برای تب 0.27 روز (95% CI؛ 0.11- تا 0.65؛ 107 شرکت‌کننده، دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ و طول مدت بیماری 0 روز (95% CI؛ 0.68- تا 0.68؛ 116 شرکت‌کننده، دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) گزارش شد. درمان آنتی‌بیوتیکی کینولون منجر به تعداد بسیار زیاد کشت‌های منفی مدفوع برای NTS در هفته اول درمان شد (شکست میکروبیولوژیکی: RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.56؛ 166 شرکت‌کننده؛ چهار کارآزمایی).

درمان آنتی‌بیوتیکی احتمال دفع همان سویه از سالمونلا را یک ماه پس از درمان تقریبا دو برابر کرد (RR: 1.96؛ 95% CI؛ 1.29 تا 2.98؛ 112 شرکت‌کننده، سه کارآزمایی)، که از نظر آماری معنی‌دار بود. بروز عوارض جانبی خفیف دارویی میان بیمارانی که درمان آنتی‌بیوتیکی دریافت کردند، بیشتر بود.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information