رادیوتراپی در مقابل جراحی باز در مقابل جراحی داخل حنجره (با یا بدون لیزر) در مدیریت بالینی مراحل اولیه سرطان حنجره

پیشینه

سرطان حنجره یا جعبه صدا (voice box) معمولا در گلوت (glottis) (تارهای صوتی) به صورت یک سرطان سلول سنگفرشی (سرطان در غشاها) شروع می‌شود. بیشتر افراد زمانی که زودتر تحت درمان قرار می‌گیرند، پیش از اینکه سرطان بیشتر به حنجره و ناحیه اطراف گسترش یابد، از این سرطان‌ها جان سالم به در می‌برند. گزینه‌های درمانی عبارتند از رادیوتراپی، جراحی باز که در آن دسترسی از طریق گردن انجام می‌شود، یا معمولا در حال حاضر، اکسیزیون داخل حنجره (endolaryngeal excision) که در آن گلو از طریق دهان، گاهی با لیزر، به گلو می‌رسد.

ویژگی‌های مطالعه

این مرور کارآزمایی‌ها فقط یک کارآزمایی را شامل 234 بیمار مبتلا به مراحل اولیه سرطان گلوت شناسایی کرد، که رادیوتراپی را با جراحی باز مقایسه کرد. این یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده چند مرکزی بود که در اتحاد جماهیر شوروی سابق، مجارستان و چکسلواکی انجام شد. بیماران به مدت پنج سال پیگیری شدند و نرخ بقای (survival) بیماران بدون عود سرطان اندازه‌گیری شد.

نتایج کلیدی

نتایج این کارآزمایی نشان دادند که میان بیماران تحت درمان با رادیوتراپی یا جراحی باز، تفاوت معنی‌داری در بقا وجود نداشت.

برای تعیین بهترین راه درمان مراحل اولیه سرطان حنجره، داده‌های بیشتری از کارآزمایی‌هایی مورد نیاز است که رادیوتراپی و جراحی داخل حنجره را مقایسه ‌کنند، با این حال، تعدادی از مطالعات به دلیل مشکلات در ورود شرکت‌کنندگان، زودتر از موعد خاتمه یافتند. یک کارآزمایی هنوز ادامه دارد.

ما دریافتیم که برای نشان دادن اینکه کدام نوع درمان ممکن است برای افراد مبتلا به سرطان حنجره در مراحل اولیه بهتر باشد، شواهد کافی وجود ندارد.

کیفیت شواهد

مطالعه واردشده از کیفیت پائینی برخوردار است. شواهد در این مرور تا سپتامبر 2014 به‌روز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

فقط یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده وجود دارد که جراحی باز و رادیوتراپی را با هم مقایسه کرد، اما به دلیل نگرانی‌ها در مورد کفایت رژیم‌های درمانی و نواقصی در گزارش طراحی مطالعه و آنالیز مطالعه، تفسیر آن محدود است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

این یک نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین است که نخستین‌بار در کتابخانه کاکرین در شماره 2، سال 2002 منتشر شده و پیش از این در سال‌های 2004، 2007، و 2010 به‌روز شد.

رادیوتراپی، جراحی باز و اکسیزیون اندولارنژیال (endolaryngeal excision) (با یا بدون لیزر) همگی روش‌های پذیرفته‌شده‌ای برای درمان مراحل اولیه سرطان گلوت (glottic cancer) هستند. مطالعات سری موارد (case series) نشان می‌دهند که آنها مزیت مشابهی برای بقا (survival) بیماران دارند، با این حال مزیت رادیوتراپی و جراحی اندولارنژیال، حفظ صدا است. در سال‌های اخیر روندی مشاهده شده که از جراحی باز کمتر استفاده می‌شود، با این حال تعادل میان رادیوتراپی و جراحی اندولارنژیال باقی می‌ماند زیرا هر دو روش درمانی حفظ حنجره را با نرخ مشابه بقا ارائه می‌دهند. نظرات در مورد بهترین درمان در طول رشته‌ها و میان کشورها متفاوت است.

اهداف: 

مقایسه اثربخشی جراحی باز، اکسیزیون اندولارنژیال (با یا بدون لیزر) و رادیوتراپی در مدیریت درمانی مراحل اولیه سرطان گلوت حنجره.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اختلالات گوش و حلق و بینی در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL؛ سال 2014، شماره 8)؛ PubMed؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ Cambridge Scientific Abstracts؛ ICTRP؛ و منابع دیگر را برای یافتن کارآزمایی‌های منتشرشده و منتشرنشده جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو 18 سپتامبر 2014 بود.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) برای مقایسه جراحی باز، رزکسیون اندولارنژیال (با یا بدون لیزر) و رادیوتراپی.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

از پروسیجرهای استاندارد روش‌شناسی (methodology) مورد نظر سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) استفاده کردیم.

نتایج اصلی: 

ما فقط یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را شناسایی کردیم که جراحی باز و رادیوتراپی را در 234 بیمار مبتلا به مراحل اولیه سرطان گلوت حنجره مقایسه کرد. خطر سوگیری (bias) در این مطالعه، بالا بود.

برای تومورهای T1، بقای پنج ساله برابر با 91.7% پس از رادیوتراپی و 100% پس از جراحی و برای تومورهای T2؛ 88.8% پس از رادیوتراپی و 97.4% پس از جراحی بود. تفاوت‌های قابل توجهی در بقای بیماران میان دو گروه وجود نداشت.

برای تومورهای T1، میزان بقای پنج ساله بدون بیماری 71.1% پس از رادیوتراپی و 100.0% پس از جراحی، و برای تومورهای T2؛ 60.1% پس از رادیوتراپی و 78.7% پس از جراحی گزارش شد. فقط مقایسه دوم از نظر آماری معنی‌دار بود (P = 0.036)، اما با آزمون دو طرفه (two-sided test)، معنی‌داری آماری به دست نیامد.

داده‌هایی در مورد عوارض جانبی، کیفیت زندگی، پیامدهای صدا یا هزینه در دسترس نبودند.

هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را شناسایی نکردیم که شامل جراحی اندولارنژیال باشد. تعدادی از کارآزمایی‌ها که رزکسیون اندولارنژیال و رادیوتراپی را مقایسه کردند، به دلیل مشکل در ورود شرکت‌کنندگان، زودتر از موعد خاتمه یافتند. یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده هنوز در حال انجام است.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information