آسپرین معمولا در سراسر جهان به عنوان یک داروی ضد-درد بدون نیاز به نسخه (OTC) مورد استفاده قرار می‌گیرد که برای درمان شرایط مختلف دردناک و کاهش تب استفاده می‌شود. این مرور هم اثربخشی تسکین درد و هم عوارض جانبی تک-دوز آسپرین را در درد حاد پس از جراحی با شدت متوسط تا شدید ارزیابی کرد. ما 67 مطالعه را وارد کردیم که به 3111 شرکت‌کننده آسپرین و به 2632 شرکت‌کننده دارونما داده شد. بیشتر اطلاعات مربوط به دوز 600 میلی‌گرم یا 650 میلی‌گرم بود. نتایج تائید می‌کنند که در بیماران مبتلا به درد متوسط تا شدید پس از جراحی، حدود 40% از افرادی که تحت درمان با آسپرین 600/650 میلی‌گرم قرار گرفتند، در مقایسه با حدود 15% از افرادی که با دارونما درمان شدند، به سطوح خوبی از تسکین درد دست یافتند. این سطح از تسکین درد با دوز مشابهی از پاراستامول قابل مقایسه است. در این مطالعات تک-دوز، تفاوت معنی‌داری بین آسپرین 600/650 میلی‌گرم و دارونما برای تعداد شرکت‌کنندگان دچار عوارض جانبی وجود نداشت، اما در دوز 900/1000 میلی‌گرم، بروز سرگیجه، خواب‌آلودگی، تحریک معده، تهوع، و استفراغ شایع‌ترین حوادث بودند که دو-برابر بیشتر گزارش شدند.
آسپرین یک مسکّن موثر برای دردهای حاد با شدت متوسط تا شدید است. دوزهای بالا موثرتر هستند، اما با افزایش عوارض جانبی از جمله خواب‌آلودگی و تحریک معده همراهی دارند. میزان تسکین درد به دست آمده با آسپرین بسیار شبیه به میلی‌گرم دیده شده از ان با پاراستامول بود. در این به‌روزرسانی هیچ تغییری در نتیجه‌گیری دیده نشد.
این مرور، یک به‌روزرسانی از مرور قبلا منتشر شده در بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین تحت عنوان «تک-دوز آسپرین خوراکی در مدیریت بالینی درد حاد» است. سال‌هاست که آسپرین به عنوان یک مسکّن موثر برای بسیاری از شرایط مختلف درد شناخته شده است. اگرچه استفاده از آن به عنوان یک مسکّن در حال حاضر در کشورهای توسعه‌یافته محدود شده، به‌طور گسترده‌ای در دسترس قرار دارد، ارزان است، و به‌طور معمول در سراسر جهان استفاده می‌شود.
ارزیابی اثربخشی ضد-دردی تک-دوز آسپیرین خوراکی در درد حاد پس از جراحی، و هر گونه عوارض جانبی مرتبط با آن.
برای مرور قبلی، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده را با جست‌وجو در CENTRAL (کتابخانه کاکرین) (1998، شماره 1)، MEDLINE (1966 تا مارچ 1998)، EMBASE (1980 تا ژانویه 1998)، و بانک اطلاعاتی کاهش درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) (1950 تا 1994) شناسایی کردیم. جست‌وجوها را در CENTRA؛ MEDLINE، و EMBASE در ژانویه 2012 به‌روز کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل شده با دارونما (placebo) از تک-دوز آسپیرین برای تسکین درد متوسط تا شدید پس از جراحی در بزرگسالان.
مطالعات را برای کیفیت روش‌شناسی (methodology) ارزیابی کرده و دو نویسنده داده‌ها را به‌طور مستقل از هم استخراج کردند. از مجموع تسکین درد (summed total pain relief; TOTPAR) طی چهار تا شش ساعت استفاده کردیم تا تعداد شرکت‌کنندگان را با حداقل 50% تسکین درد محاسبه کنیم. از این نتایج به دست آمده برای محاسبه، با 95% فواصل اطمینان، سود نسبی در مقایسه با دارونما، و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (NNT) تا یک شرکت‌کننده به حداقل 50% تسکین درد طی چهار تا شش ساعت برسد، استفاده کردیم. به دنبال تعداد شرکت‌کنندگانی بودیم که از داروهای نجات در بازه‌های زمانی مشخص استفاده کرده، و زمان سپری شده تا استفاده از داروهای نجات، به عنوان دیگر معیارهای اثربخشی دارو، را بررسی کردیم. اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی و خروج بیماران از مطالعه جمع‌آوری کردیم.
تعداد 68 مطالعه را وارد کردیم که در آنها آسپرین در دوزهای 300 میلی‌گرم تا 1200 میلی‌گرم استفاده شد، اما اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌کنندگان یا 600/650 میلی‌گرم (2409 شرکت‌کننده، 64 مطالعه) دریافت کردند یا 990/1000 میلی‌گرم (380 شرکت‌کننده، هشت مطالعه). فقط یک مطالعه جدید وجود داشت.
مطالعات عمدتا از کیفیت روش‌شناسی (methodology) کافی یا خوب برخوردار بودند. محاسبه NNTها برای حداقل 50% تسکین درد طی چهار تا شش ساعت به ترتیب 4.2 (3.9 تا 4.8)، 3.8 (3.0 تا 5.1) و 2.7 (2.0 تا 3.8) برای 600/650 میلی‌گرم، 900/1000 میلی‌گرم و 1200 میلی‌گرم، در مقایسه با دارونما، بودند. نوع مدل درد تاثیر معنی‌داری بر نتایج نداشت. دوزهای پائین‌تر تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشتند. این نتایج با نتایج مرور قبلی تفاوتی ندارند.
تعداد کمتری از شرکت‌کنندگان مصرف‌کننده آسپرین نسبت به دارونما طی چهار تا هشت ساعت پس از مصرف آن، به داروی نجات نیاز داشتند، اما تا 12 ساعت تفاوتی دیده نشد. تعداد شرکت‌کنندگان دچار عوارض جانبی با 600/650 میلی‌گرم آسپرین تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشت، اما برای 900/1000 میلی‌گرم، تعداد مورد نیاز برای درمان تا یک آسیب 7.5 (4.8 تا 17) گزارش شد. شایع‌ترین عوارض گزارش شده سرگیجه، خواب‌آلودگی، تحریک معده، تهوع و استفراغ بودند که تقریبا همه آنها شدت خفیف تا متوسط داشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.