ما 25 RCT (2511 زن) را وارد کردیم. محدودیت‌های موجود در شواهد شامل خطر سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) و تعداد کم شرکت‌کنندگان بودند.

این مطالعات مداخلات زیر را مقایسه کردند.

LNG-IUS در برابر دیگر درمان‌های دارویی

دیگر درمان‌های دارویی عبارت بودند از: نورتیسترون استات (norethisterone acetate)، مدروکسی‌پروژسترون استات (medroxyprogesterone acetate)، قرص ضدبارداری خوراکی، مفنامیک اسید، ترانکسامیک اسید یا درمان معمول دارویی (که شرکت‌کنندگان می‌توانستند مناسب‌ترین درمان خوراکی را انتخاب کنند).

LNG-IUS ممکن است باعث بهبود HMB شود، میزان خونریزی قاعدگی را با توجه به روش alkaline haematin (میانگین اختلاف (MD): 66.91 میلی‌لیتر، 95% فاصله اطمینان (CI): 42.61 تا 91.20؛ 2 مطالعه، 170 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ و نمودار ارزیابی تصویری خونریزی (Pictorial Bleeding Assessment Chart) (MD: 55.05؛ 95% CI؛ 27.83 تا 82.28؛ 3 مطالعه، 335 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)، کاهش دهد.

ما مطمئن نیستیم که LNG-IUS بتواند تاثیری بر رضایت زنان از درمان تا یک سال داشته باشد (RR: 1.28؛ 95% CI؛ 1.01 تا 1.63؛ 3 مطالعه، 141 زن؛ I² = 0%، شواهد با قطعیت بسیار پائین). اگر كیفیت زندگی با SF-36 اندازه‌گیری شود (MD: 2.90؛ 95% CI؛ 0.06 تا 5.74؛ 1 مطالعه: 571 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) یا با Menorrhagia Multi-Attribute Scale بررسی شود (MD: 13.40؛ 95% CI؛ 9.89 تا 16.91؛ یک کارآزمایی، 571 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط)، LNG-IUS در مقایسه با دیگر روش‌های دارویی احتمالا منجر به افزایش اندک آن می‌شود.

LNG-IUS و دیگر درمان‌های دارویی احتمالا منجر به تعداد مشابهی از زنانی می‌شوند که با عوارض جانبی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند (RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.30؛ 1 مطالعه، 571 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). خانم‌هایی که از سایر روش‌های دارویی استفاده می‌کنند، با احتمال بیشتری از درمان به هر دلیلی خارج می‌شوند (RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.39 تا 0.60؛ یک مطالعه، 571 زن، شواهد با قطعیت متوسط) و نسبت به زنان با LNG-IUS بیشتر دچار شکست درمانی می‌شوند (RR: 0.34؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.44؛ 6 مطالعه، 535 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط).

LNG-IUS در مقابل رزکسیون یا ابلیشن آندومتر (EA)

نتایج پیامد خونریزی ناهمگون و متناقض هستند. ما از تأثیر LNG-IUS در مقایسه با EA بر میزان آمنوره (RR: 1.21؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.72؛ 8 مطالعه، 431 زن؛ I² = 21%؛ شواهد با قطعیت پائین) و هیپومنوره (RR: 0.98؛ 95% CI؛ 0.73 تا 1.33؛ 4 مطالعه، 200 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) و یومنوره (eumenorrhoea) (RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.30 تا 1.00؛ 3 مطالعه، 160 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) مطمئن نیستیم. ما مطمئن نیستیم که هر دو درمان نرخ مشابهی را از رضایت از درمان در 12 ماه ایجاد کنند (RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.07؛ 5 مطالعه، 317 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).

ما مطمئن نیستیم که LNG-IUS در مقایسه با EA تاثیری بر کیفیت زندگی اندازه‌گیری شده با SF-36 داشته باشد (MD: -14.40؛ 95% CI؛ 22.63- تا 6.17-؛ 1 مطالعه، 33 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). زنان دارای LNG-IUS در مقایسه با EA احتمالا شانس بیشتری برای ابتلا به هرگونه عارضه جانبی دارند (RR: 2.06؛ 95% CI؛ 1.44 تا 2.94؛ 3 مطالعه، 201 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط). زنان با LNG-IUS در مقایسه با EA ممکن است شکست درمانی بیشتری در یک سال پیگیری داشته باشند (HMB مداوم یا نیازمند به درمان اضافی) (RR: 1.78؛ 95% CI؛ 1.09 تا 2.90؛ 5 مطالعه، 320 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ یا ممکن است نیاز به هیسترکتومی در آنها در پیگیری‌های یک ساله بیشتر باشد (RR: 2.56؛ 95% CI؛ 1.48 تا 4.42؛ 3 مطالعه، 400 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).

LNG-IUS در مقابل هیسترکتومی

ما مطمئن نیستیم که LNG-IUS در مقایسه با هیسترکتومی تأثیری بر HMB داشته باشد (RR برای آمنوره: 0.52؛ 95% CI؛ 0.39 تا 0.70؛ 1 مطالعه، 75 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

ما مطمئن نیستیم که بین LNG-IUS و هیسترکتومی در رضایت از درمان در پنج سال (RR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.94 تا 1.08؛ 1 مطالعه، 232 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) و کیفیت زندگی (SF-36؛ MD: 2.20؛ 95% CI؛ 2.93- تا 7.33؛ 1 مطالعه، 221 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) تفاوتی وجود داشته باشد.

زنان در گروه LNG-IUS در مقایسه با گروه هیسترکتومی ممکن است به احتمال زیاد دچار شکست در درمان شوند و برای درمان HMB نیاز به هیسترکتومی در پیگیری یک ساله پیدا کنند (RR: 48.18؛ 95% CI؛ 2.96 تا 783.22؛ 1 مطالعه، 236 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).

هیچ یک از مطالعات داده‌های هزینه را که مناسب برای انجام متاآنالیز باشند، گزارش نکردند.