با استفاده از یک سیستم آزمایشی (pilot system)، این مرور را به صورت زیر دسته‌بندی کرده‌ایم: سوال فعلی - در انتظار به‌روزرسانی. (برای توضیح به بخش «یادداشت‌های منتشر شده» مراجعه کنید).
اسهال یک مشکل رایج برای مسافران است، به ویژه مسافرانی که از کشورهای توسعه‌یافته به کشورهای کمتر توسعه‌یافته سفر می‌کنند. این بیماری اغلب به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. اگرچه بعید است که اسهال منجر به مرگ شود، می‌تواند برنامه‌های سفر را مختل کرده و منجر به نشانه‌های شدید یا ناتوان‌کننده شود. این مرور نشان داد که درمان آنتی‌بیوتیکی مدت و شدت اسهال را کم می‌کند. افرادی که آنتی‌بیوتیک مصرف کردند، عوارض جانبی بیشتری را گزارش کردند، اما اکثر عوارض جانبی خفیف بوده، یا با قطع آنتی‌بیوتیک برطرف شدند.
درمان آنتی‌بیوتیکی با طول دوره کوتاه‌تر اسهال اما بروز عوارض جانبی بیشتر همراه است. کارآزمایی‌ها عموما طول دوره اسهال را پس از درمان، با استفاده از آنالیزهای زمان-تا-رویداد (time-to-event) گزارش نمی‌کنند، و باید انجام دهند.
با استفاده از یک سیستم آزمایشی (pilot system)، این مرور را به صورت زیر دسته‌بندی کرده‌ایم: سوال فعلی - در انتظار به‌روزرسانی (برای توضیح به بخش «یادداشت‌های منتشر شده» مراجعه کنید).
اسهال مسافرتی (traveller's diarrhoea) سندرمی است که اغلب در افرادی که از مرزهای بین‌المللی عبور می‌کنند، دیده می‌شود. اسهال می‌تواند منجر به ناراحتی قابل توجه و تداخل در برنامه‌های سفر شود. پاتوژن‌های باکتریایی یکی از علل شایع بروز این سندرم هستند. چندین آنتی‌بیوتیک برای بررسی اثربخشی در کاهش طول دوره و شدت بیماری آزمایش شده‌‌اند.
هدف از این مرور، بررسی تاثیرات مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها بر اسهال مسافرتی در رابطه با طول مدت بیماری، شدت بیماری، و عوارض جانبی داروها بود.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration)، MEDLINE و EMBASE جست‌وجو شدند. کارآزمایی‌های بیشتر با جست‌وجوی دستی شناسایی شدند. با کارشناسان در این زمینه تماس گرفته شد.
همه کارآزمایی‌ها به هر زبانی که منتشر شده بودند، که در آنها مسافران بزرگتر از 5 سال به‌طور تصادفی به درمان اسهال حاد غیرخونی با آنتی‌بیوتیک اختصاص داده شدند و ارگانیسم ایجادکننده آن در زمان تشخیص مشخص نبود.
دو نویسنده کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند.
بیست مطالعه منتشرشده معیارهای ورود و کیفیت لازم را برای ورود داشتند. بیست مطالعه با دارونما (placebo) کنترل شدند.
انجام متاآنالیز برای پیامد اولیه امکان‌پذیر نبود. همه 10 کارآزمایی کاهش قابل توجهی را در طول دوره اسهال در شرکت‌کنندگان تحت درمان با آنتی‌بیوتیک در مقایسه با دارونما گزارش کردند.
داده‌های دو کارآزمایی کاهش اندکی را در تعداد مدفوع شل برای بیماران تحت درمان با آنتی‌بیوتیک در هر دوره 24 ساعته از تصادفی‌سازی تا 72 ساعت نشان دادند.
داده‌های شش کارآزمایی نشان دادند که اسهال در تعداد بیشتری از شرکت‌کنندگان تا 72 ساعت درمان شد (نسبت شانس: 5.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.06 تا 8.57).
داده‌های مربوط به عوارض جانبی از پنج کارآزمایی در دسترس بودند. تنوع گسترده‌ای در شیوع عوارض جانبی در کارآزمایی‌های مختلف وجود داشت. افرادی که آنتی‌بیوتیک مصرف کردند، دچار عوارض جانبی بیشتری نسبت به افراد گروه دارونما شدند (نسبت شانس: 2.37؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.50 تا 3.75).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.