برای این نسخه به‌روز، ما 63 کارآزمایی (داده‌های به دست آمده از 58 کارآزمایی، 5909 زن) را با خطر کلی سوگیری متوسط تا بالا وارد کردیم.

ارزیابی‌های درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) را برای مقایسه‌های اصلی بین «داروی آنتی-هیپرتانسیو در برابر دارونما/عدم مصرف داروی آنتی-هیپرتانسیو» انجام دادیم. شواهد از قطعیت بسیار پائین تا متوسط درجه‌بندی شده بود، این کاهش عمدتا به دلیل محدودیت‌های طراحی و عدم دقت ایجاد شد. کارآزمایی‌ها برای بسیاری از پیامدها، داده‌هایی را در مورد ارزیابی داروهای مختلف هیپرتانسیو ارائه کردند؛ در حالی که ما کیفیت پیامدها را به دلیل غیر-مستقیم بودن کاهش ندادیم، نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند.

داروی آنتی-هیپرتانسیو در برابر دارونما/عدم مصرف داروی آنتی-هیپرتانسیو (31 کارآزمایی؛ 3485 زن)

پیامدهای اولیه: شواهد با قطعیت متوسط پیشنهاد می‌کنند که استفاده از دارو(های) آنتی-هیپرتانسیو احتمالا خطر پیشرفت به سوی هیپرتانسیون شدید را به نصف کاهش می‌دهند (خطر نسبی (RR): 0.49؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.40 تا 0.60؛ 20 کارآزمایی؛ 2558 زن)، اما احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر خطر پروتئینوری (proteinuria)/پره-اکلامپسی (pre-eclampsia) خواهد گذاشت (میانگین خطر نسبی (aRR): 0.92؛ 95% CI؛ 0.75 تا 1.14؛ 23 کارآزمایی؛ 2851 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). شواهد با قطعیت متوسط هم‌چنین نشان می‌دهند که داروهای آنتی-هیپرتانسیو احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر خطرمرگ‌ومیر گزارش شده کلی جنین یا نوزاد (از جمله سقط جنین)(aRR: 0.72؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.04؛ 29 کارآزمایی؛ 3365 زن)،کودکان کوچک برای سن بارداری(aRR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.18؛ 21 کارآزمایی؛ 2686 کودک) یازایمان زودرس کم‌تر از 37 هفته(aRR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.83 تا 1.12؛ 15 کارآزمایی؛ 2141 زن) خواهند داشت.

پیامدهای ثانویه: در مورد تاثیرات داروهای آنتی-هیپرتانسیو بر خطر مرگ‌ومیر مادران، پره-اکلامپسی شدید یا اکلامپسی، یا اختلال در رشد و تکامل طولانی‌مدت نوزاد در دوران نوزادی و کودکی نامطمئن هستیم، زیرا قطعیت شواهد بسیار پائین است. ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر خطر تغییر/توقف مصرف داروها به دلیل عوارض جانبی مادری یا بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان وجود داشته باشد (شواهد با قطعیت پائین). احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر زایمان انتخابی دیده می‌شود (شواهد با قطعیت متوسط).

داروی آنتی-هیپرتانسیو در برابر داروی آنتی-هیپرتانسیو دیگر (29 کارآزمایی؛ 2774 زن)

پیامدهای اولیه: بتا-بلاکرها و مسدود کننده‌های کانال کلسیم با هم در متاآنالیز به نظر می‌رسد در پیشگیری از یک اپیزود هیپرتانسیون شدید اثربخش‌تر از متیل‌دوپا (methyldopa) باشند (RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.88؛ 11 کارآزمایی؛ 638 زن). هم‌چنین، زمانی که دیگر داروهای آنتی-هیپرتانسیو با مسدود کننده‌های کانال کلسیم مقایسه شدند، افزایش در این خطر دیده شد (RR: 1.86؛ 95% CI؛ 1.09 تا 3.15؛ 5 کارآزمایی؛ 223 زن)، اما زمانی که متیل‌دوپا و مسدود کننده‌های کانال کلسیم با هم، با بتا-بلاکرها مقایسه شدند، شواهدی از تفاوت دیده نشد (RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.95 تا 1.48؛ 10 کارآزمایی؛ 692 زن). هیچ شواهدی مبنی بر تفاوت در خطر ابتلا به پروتئینوری/پره-اکلامپسی در مقایسه داروهای جایگزین با متیل‌دوپا (aRR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.58 تا 1.06؛ 11 کارآزمایی، 997 زن)، با مسدود کننده‌های کانال کلسیم (aRR: 1.24؛ 95% CI؛ 0.70 تا 2.19؛ 5 کارآزمایی، 375 زن)، یا با بتا-بلاکرها (aRR: 1.21؛ 95% CI؛ 0.88 تا 1.67؛ 12 کارآزمایی؛ 1107 زن) مشاهده نشد.

برای کودکان، ما شواهدی حاکی از تفاوت در خطر مرگ‌ومیر گزارش شده کلی جنین یا نوزاد (از جمله سقط)، در مقایسه میان دیگر داروهای آنتی-هیپرتانسیو با متیل‌دوپا (aRR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.14؛ 22 کارآزمایی؛ 1791 کودک)، با مسدود کننده‌های کانال کلسیم (aRR: 0.90؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.57؛ نه کارآزمایی؛ 700 کودک) یا با بتا-بلاکرها (aRR: 1.23؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.88؛ 19 کارآزمایی؛ 1652 کودک)، هم‌چنین در خطر کودک کوچک برای سن بارداری در مقایسه با متیل‌دوپا (aRR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.20؛ هفت کارآزمایی؛ 597 کودک)، با مسدود کننده‌های کانال کلسیم (aRR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.64 تا 1.73؛ چهار کارآزمایی؛ 200 کودک) یا بتا-بلاکرها (میانگین aRR؛ 1.13؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.60؛ 7 کارآزمایی؛ 680 کودک) به دست نیاوردیم. شواهدی حاکی از تفاوت کلی میان گروه‌ها در خطر زایمان زودرس (کم‌تر از 37 هفته) در مقایسه با متیل‌دوپا (aRR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.22؛ 11 کارآزمایی؛ 835 زن)، با مسدود کننده‌های کانال کلسیم (aRR: 0.85؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.23؛ شش کارآزمایی؛ 330 زن) یا با بتا-بلاکرها (aRR: 1.22؛ 95% CI؛ 0.90 تا 1.66؛ 9 کارآزمایی؛ 806 زن) وجود نداشت.

پیامدهای ثانویه: هیچ موردی از مرگ‌ومیر مادران واکلامپسی دیده نشد. هیچ شواهدی دال بر تفاوت در خطر ابتلا به پره-اکلامپسی شدید، تغییر/توقف دارو به علت عوارض جانبی مادر، زایمان انتخابی، پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه یا نوزادان، زمانی که سایر داروهای آنتی-هیپرتانسیو با متیل‌دوپا، مسدود کننده‌های کانال کلسیم یا بتا-بلاکرها مقایسه می‌شوند، وجود ندارد. اختلال در رشد و تکامل طولانی‌مدت در دوران نوزادی و کودکی برای این مقایسه‌ها گزارش نشده است.