عفونت مزمن راه‌های هوایی توسط سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک با بدتر شدن عملکرد تنفسی همراه است. آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی، درمان استاندارد برای تشدید حملات ریوی ناشی از این میکروارگانیسم است. بسیاری از مراکز از استفاده از تجویز انتخابی آنتی‌بیوتیک‌ها (منظم) هر سه ماه برای کاهش دفعات تشدید حملات و در نتیجه کُند کردن وخامت عملکرد ریه حمایت می‌کنند. از طرف دیگر، آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی فقط زمانی تجویز می‌شوند که نشانه‌های بیماری ظاهر شوند. درمان انتخابی ممکن است باعث ایجاد مقاومت چندگانه در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها شود. هدف این مرور شناسایی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده‌ای بود که نتایج دو رویکرد متفاوت را ارزیابی کردند. هیچ نتیجه‌گیری روشنی مشخص نشد. این مرور دیگر به‌طور منظم به‌روز نمی‌شود. جست‌وجوها هم‌چنان به صورت دو سالانه توسط گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی کاکرین انجام خواهد شد. اگر در آینده کارآزمایی‌های مرتبط با این موضوع شناسایی شوند، این مرور مجددا به‌روزرسانی می‌شود.
مطالعات برای شناسایی شواهد قطعی به نفع سیاست تجویز انتخابی آنتی‌بیوتیک داخل وریدی، علیرغم استفاده گسترده از آن، کافی نیست، همچنین خطرات بالقوه آن به اندازه کافی ارزیابی نشدند. نتایج را باید با احتیاط مشاهده کرد، زیرا تعداد شرکت‌کنندگان کم است. واضح است که برای ارزیابی این مسائل نیاز به یک انجام کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده چند مرکزی با طراحی خوب، و با قدرت کافی وجود دارد.
این مرور دیگر به‌طور منظم به‌روز نمی‌شود. جست‌وجوها هم‌چنان به صورت دو سالانه توسط گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی کاکرین انجام خواهد شد. اگر در آینده کارآزمایی‌های مرتبط با این موضوع شناسایی شوند، این مرور مجددا به‌روزرسانی می‌شود.
سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) شایع‌ترین میکروارگانیسم مرتبط با عفونت‌های تنفسی در فیبروز سیستیک است. مطالعات گذشته‌نگر نشان داده‌اند که استفاده از سیاست درمان تهاجمی با آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی ضد سودوموناس در فواصل منظم، صرف‌نظر از اینکه نشانه‌ای از بیماری وجود دارد یا خیر، بقای (survival) بیمار را افزایش می‌دهد.
تعیین اینکه شواهدی وجود دارد که نشان دهد رژیم آنتی‌بیوتیک داخل وریدی انتخابی (elective) (منظم (regular)) در مقابل درمان بر اساس نشانه بیماری (symptomatic)، با بهبود وضعیت بالینی و نرخ بقا در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک مرتبط است یا خیر. شناسایی هرگونه عوارض جانبی مرتبط با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی داخل وریدی، از جمله افزایش رشد ارگانیسم‌های مقاوم.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را جست‌وجو کردیم که شامل منابع شناسایی شده از طریق جست‌وجوی جامعه در بانک اطلاعاتی الکترونیکی، جست‌وجوهای دستی در مجلات مرتبط و کتاب‌های چکیده از خلاصه مقالات کنفرانس‌ها بود.
تاریخ آخرین جست‌وجو در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک: 15 مارچ 2012.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی انتخابی را در مقایسه با سیاست‌های تجویز آنتی‌بیوتیک بر اساس نشانه‌های بیمار برای هر دوره یا رژیم دوزبندی دارو توصیف کردند. رژیم‌های آنتی‌بیوتیک داخل وریدی انتخابی در مقابل علامتی علیه هر ارگانیسم در نظر گرفته شدند. افراد مبتلا به فیبروز سیستیک در هر سن یا شدت بیماری وارد شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به ارزیابی واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی‌ها برای ورود به مرور و استخراج داده‌ها پرداختند.
جست‌وجوها چهار مطالعه را شناسایی کردند. دو مطالعه که نتایج مجموعا 79 شرکت‌کننده را گزارش کردند، وارد این مرور شدند. وجود تفاوت‌ها در طراحی و اهداف مطالعه به این معنی است که داده‌ها قابل تجمیع برای متاآنالیز نبودند. هیچ یک از این دو مطالعه تفاوت معنی‌داری را در معیارهای پیامد بین گروه‌های مداخله و مقایسه نشان ندادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.