تهویه مکانیکی (mechanical ventilation; MV) نوزادان تازه متولد شده مبتلا به بیماری شدید ریوی منجر به کاهش مرگ‌ومیر آنها می‌شود. تهویه مکانیکی با فشار مثبت یا منفی متناوب در دهه 1960 معرفی شد. این مداخله در پنج کارآزمایی برای نوزادان مبتلا به بیماری ریوی بسیار شدید با درمان استاندارد مقایسه شده و منجر به کاهش مرگ‌ومیر در آنها شد. این تاثیر عمدتا در نوزادانی با وزن تولد بیش از دو کیلوگرم مشاهده شد. تهویه مکانیکی به درمان استاندارد برای نارسایی شدید تنفسی تبدیل شده است. هیچ کارآزمایی‌ای در بخش‌های مدرن مراقبت‌های ویژه نوزادان انجام نشده، بنابراین میزان فواید و مضرات آن در عملکرد فعلی مشخص نیست.
هنگامی که MV در دهه 1960 برای درمان نوزادان مبتلا به نارسایی شدید تنفسی ناشی از بیماری ریوی معرفی شد، کارآزمایی‌ها کاهش کلی را در مرگ‌ومیر نشان دادند که بیشتر در نوزادانی که با وزن تولد بیش از 2 کیلوگرم متولد شدند، مشخص بود. این مرور اطلاعاتی را برای ارزیابی مزایا یا مضرات نسبی MV در زمینه مراقبت‌های پری‌ناتال مدرن ارائه نمی‌کند.
تهویه مکانیکی (mechanical ventilation; MV) برای نوزادان بدحال در دهه 1960 معرفی شد و اکنون به درمان استاندارد برای نوزادان مبتلا به RDS شدید تبدیل شده است. بااین‌حال، میزان تاثیر این مداخله بر پیامد چنین نوزادانی نامشخص است.
ارزیابی تاثیرات استفاده از MV در مقایسه با عدم استفاده از MV بر مرگ‌ومیر و عوارض در نوزادان تازه متولد شده با نارسایی تنفسی شدید ناشی از بیماری ریوی.
جست‌وجوها در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین؛ MEDLINE و EMBASE در مارچ 2010 به‌روز شدند. همچنین جست‌وجوهایی در بانک اطلاعاتی کارآزمایی‌های پری‌ناتال آکسفورد (Oxford Database of Perinatal Trials) و برای چکیده‌های منتشرشده توسط انجمن تحقیقات کودکان (Society for Pediatric Research) (1967 تا 2004) و انجمن اروپایی تحقیقات کودکان (European Society for Pediatric Research) (1970 تا 2004) انجام شدند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در نوزادان تازه متولد شده مبتلا به نارسایی تنفسی ناشی از بیماری ریوی که استفاده از MV را در مقایسه با مراقبت‌های استاندارد نوزادان بدون MV ارزیابی کردند.
از روش‌های استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) و گروه مروری نوزادان در کاکرین استفاده شد.
پنج کارآزمایی واجد شرایط روی 359 نوزاد مبتلا به RDS گزارش شدند. به‌طور کلی، خطر مرگ‌ومیر گزارش‌شده در گروه MV کمتر بود (برآورد RR؛ 0.86؛ 95% CI؛ 0.74 تا 1.00؛ RD: -0.10؛ 95% CI؛ 0.20- تا 0.01-؛ NNT: 10؛ 95% CI؛ 5 تا 100). در نوزادان با وزن هنگام تولد 1 تا 2 کیلوگرم، تفاوت معنی‌داری در مرگ‌ومیر یافت نشد (خلاصه RR؛ 0.86؛ 95% CI؛ 0.70 تا 1.07). در نوزادان با وزن هنگام تولد بیش از 2 کیلوگرم کاهش قابل توجهی در مرگ‌ومیر با MV مشاهده شد (برآورد RR؛ 0.67؛ 95% CI؛ 0.52 تا 0.87).
بروز IVH در کالبد شکافی در هیچ مطالعه‌ای یا به‌طور کلی در چهار مطالعه که روی 202 نوزاد تحت کالبد شکافی گزارش شد، تفاوت معنی‌داری را بین گروه‌ها نشان نداد. بروز پنوموتوراکس در دو مطالعه روی 275 نوزاد گزارش شد و روند غیرمعنی‌داری به‌سمت افزایش بروز آن در گروه تهویه مکانیکی وجود دارد (برآورد RR؛ 2.75؛ 95% CI؛ 0.72 تا 10.45).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.