دیژیتالیس دارویی است که از برگ‌های گیاه foxglove استخراج می‌شود. این دارو، حاوی موادی است که عضله قلب را تحریک می‌کنند. داروی مذکور بیش از دو قرن است که برای درمان نارسایی قلبی - وضعیتی که به دلیل ناتوانی قلب آسیب دیده در پمپاژ کافی خون ایجاد می‌شود - تجویز می‌شود. دیگر داروهایی که ممکن است مفید باشند، عبارتند از دیورتیک‌ها، مهار کننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین، و بتا بلاکرها، اما دیژیتالیس نیز ممکن است مفید باشد. مرور کارآزمایی‌ها نشان داد که دیژیتالیس میزان بستری شدن را در بیمارستان کاهش داده و می‌تواند به تسکین نشانه‌های نارسایی قلبی کمک کند. برای نشان دادن تاثیرات کامل دیژیتالیس، انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
متون علمی نشان می‌دهند که دیژیتالیس ممکن است نقش مفیدی در درمان بیماران مبتلا به HF داشته باشد که دارای ریتم سینوسی طبیعی هستند. برای روشن شدن اهمیت دوز دیژیتالیس و مفید بودن آن در عصر تجویز بتا بلاکرها و دیگر عوامل موثر در درمان HF، انجام کارآزمایی‌های جدیدی مورد نیاز است.
بیش از 200 سال است که دیژیتالیس گلیکوزیدها (digitalis glycosides) برای درمان نارسایی قلبی (heart failure; HF) مورد استفاده بالینی قرار گرفته‌اند. در سال‌های اخیر، کارآزمایی‌ها متعددی برای رفع نگرانی‌ها در مورد اثربخشی و سمیّت آنها انجام شده است.
بررسی اثربخشی دیژیتالیس گلیکوزیدها در درمان HF در بیماران دارای ریتم سینوسی طبیعی. بررسی تاثیرات دیژیتالیس در بیمارانی که دیورتیک‌ها و مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مصرف می‌کنند؛ در بیمارانی با شدت و طول دوره بیماری متفاوت؛ در بیمارانی با مواجهه قبلی با دیژیتالیس در مقابل عدم مواجهه قبلی؛ و در بیماران مبتلا به «HF ناشی از اختلال عملکرد سیستولیک» در مقابل «HF با کسر جهشی حفظ شده».
جست‌وجوها در بانک‌های اطلاعاتی زیر در ماه می 2013 به‌روز شدند: پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و Dissertation Abstracts. خلاصه مقالات نشست سالانه انجمن قلب آمریکا، کالج کاردیولوژی آمریکا، و انجمن قلب و عروق اروپا از سال 1996 تا مارچ 2013 جست‌وجو شدند. علاوه بر این، فهرست منابع ارائه شده توسط صنعت داروسازی (GlaxoSmithKline و Covis Pharma) جست‌وجو شدند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل شده با دارونما (placebo) با حضور 20 شرکت‌کننده بزرگسال یا بیشتر از هر جنس و مبتلا به HF علامت‌دار که به مدت هفت هفته یا بیشتر مورد مطالعه قرار گرفتند. کارآزمایی‌هایی حذف شدند که در آنها شیوع فیبریلاسیون دهلیزی 2% یا بیشتر بود، یا هر گونه آریتمی که ممکن بود عملکرد قلب را به خطر اندازد یا هر علت بالقوه برگشت‌پذیر HF مانند بیماری ایسکمیک حاد قلب یا میوکاردیت وجود داشت.
مقالات انتخاب شده از جست‌وجوهای شرح داده شده در بالا با مشارکت نویسندگان مرور مورد ارزیابی قرار گرفتند. کارکنان گروه قلب در کاکرین، جست‌وجوهایی را در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین، MEDLINE، و EMBASE انجام دادند.
هیچ مطالعه جدیدی در این نسخه به‌روز شده شناسایی نشد. سیزده مطالعه (7896 شرکت‌کننده) گنجانده شده، و نقاط پایانی (endpoint) اصلی مورتالیتی، بستری شدن در بیمارستان، و وضعیت بالینی، به ترتیب، بر اساس 8، 4 و 12 مورد از این مطالعات انتخاب‌شده، رکورد و آنالیز شدند. داده‌ها هیچ شواهدی را مبنی بر وجود تفاوت در مرگ‌ومیر بین گروه‌های درمان و کنترل نشان نمی‌دهند، در حالی که درمان با دیژیتالیس با نرخ کمتری از بستری شدن در بیمارستان و وخامت وضعیت بالینی همراه است. بزرگترین مطالعه، که در آن اکثر شرکت‌کنندگان از مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین استفاده کردند، افزایش قابل‌توجهی را در مرگ‌های «دیگر قلبی»، احتمالا به دلیل آریتمی‌ها، نشان داد. با این حال در مجموع، این یافته‌ها بر اساس مطالعات انجام شده پیش از استفاده گسترده از بتا بلاکرها، هم‌چنین مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین و آنتاگونیست‌های آلدوسترون برای درمان HF بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.