پروستاگلاندین E2 خوراکی موثرتر از دیگر روش‌های القا نیست اما عوارض جانبی بیشتری دارد.

القای زایمان گاهی در برخی شرایط بالینی مفید در نظر گرفته می‌شود، برای مثال، زمانی که نوزاد به درستی رشد نمی‌کند، زمانی که پره‌اکلامپسی (pre-eclampsia) وجود دارد یا زمانی که بارداری از مدت زمان طبیعی خود فراتر می‌رود. از روش‌های مختلفی برای تحریک زایمان استفاده می‌شود، از جمله تجویز دارو، روش‌های مکانیکی مانند پاره ﮐﺮدن ﭘﺮده‌ﻫﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ از سگمان تحتانی رحم (sweeping of the membranes)، و روش‌های طبیعی‌تر مانند تحریک نوک پستان و مقاربت جنسی. باید دقت شود که تحریک زایمان به‌اندازه کافی بوده و از تحریک بیش از حد که باعث بروز مشکلاتی برای نوزاد می‌شود، اجتناب شود. پروستاگلاندین E2 (به اختصار PGE2) هورمونی است که از طریق دهان یا جاگذاری در واژن برای آماده‌سازی و تحریک دهانه رحم و آغاز زایمان تجویز می‌شود. این مرور به بررسی اثربخشی PGE2 خوراکی در مقایسه با عدم انجام مداخله، و مقایسه با چندین روش دیگر القا پرداخت. این مرور 19 مطالعه را شامل 2688 زن شناسایی کرد که هشت مقایسه مختلف را بررسی کردند. این مرور نشان داد که هیچ‌یک از کارآزمایی‌ها اثربخشی PGE2 خوراکی را برای القای زایمان ارزیابی نکردند، اما در مجموع کارآزمایی‌ها نشان دادند که PGE2 باعث بروز عوارض جانبی گوارشی بیشتر، به‌ویژه استفراغ، شد. هیچ مزیت بارزی برای PGE2 خوراکی نسبت به دیگر روش‌های مورد استفاده برای زایمان وجود نداشت، به جز اینکه زنان ممکن است روشی را ترجیح دهند که نیازی به تزریق داخل وریدی نداشته باشد. تحریک بیش از حد نوزاد می‌تواند یکی از مشکلات احتمالی مرتبط با PGE2 باشد، اما افزایش بروز تاثیرات جانبی گوارشی، به نفع استفاده از آن نیست.