ادم لنفاوی عبارت است از تجمع مایع اضافی، عمدتا در بازوها و پاها. این وضعیت می‌تواند به روش‌های مختلفی رخ دهد: از بدو تولد؛ در نتیجه ابتلا به عفونت انگلی؛ یا به عنوان عارضه جراحی سرطان. رایج‌ترین درمان‌ها عبارتند از جوراب‌های ایجادکننده فشار (مانند بانداژ، اسلیو (sleeve) و غیره)، مراقبت از پوست و ورزش. داروهایی که معمولا به عنوان بنزو-پیرون شناخته می‌شوند، برای پیشگیری از نشت مایع و جمع‌آوری آن، که مشخصه ادم لنفاوی است، تجویز می‌شوند. این مرور نشان داد که شواهدی با کیفیت خوب برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه بنزو-پیرون‌ها در کاهش ادم لنفاوی یا درد و ناراحتی مرتبط با آن مفید هستند یا خیر، وجود ندارد.
نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی بنزو-پیرون‌ها در مدیریت بالینی ادم لنفاوی از کارآزمایی‌ها موجود فعلی، امکان‌پذیر نیست.
ادم لنفاوی (lymphoedema) عبارت است از تجمع مایع اضافی در بدن که در اثر انسداد مکانیسم‌های درناژ لنفاوی ایجاد می‌شود. تصور می‌شود که درمان با بنزو-پیرون‌ها (Benzo-pyrone) باعث کاهش تشکیل مایع در بافت‌های زیرجلدی و کاهش درد و ناراحتی در ناحیه آسیب‌دیده می‌شود.
ارزیابی اثربخشی بنزو-پیرون‌ها در مقایسه با دارونما (placebo) در مدیریت درمانی ادم لنفاوی.
پایگاه ثبت گروه سرطان پستان در کاکرین (سپتامبر 2003)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (کتابخانه کاکرین، شماره 4؛ 2003)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ UnCover؛ PASCAL؛ SIGLE؛ فهرست منابع تهیه‌شده توسط British Lymphology Society؛ National Research Register (NRR) و خلاصه مقالات International Society of Lymphology را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که بنزو-پیرون‌ها را با دارونما (placebo) مقایسه کردند.
کارآزمایی‌ها برای واجد شرایط بودن انتخاب شده و از نظر کیفیت توسط دو محقق کورسازی شده که به‌طور مستقل داده‌ها را استخراج کردند، مورد آزمایش قرار گرفتند. به دلیل کیفیت پائین کارآزمایی‌ها، متاآنالیز انجام نشد.
پانزده کارآزمایی گنجانده شدند. سه کارآزمایی اوکسروتین (oxerutin) دوز یکسانی را طی 6 ماه در برابر دارونما آزمایش کرده و در مجموع 127 شرکت‌کننده را وارد کردند (داده‌ها برای 81 نفر در دسترس بود). داده‌های کافی برای محاسبه درصد کاهش یا افزایش در حجم اضافی اندام نسبت به ابتدای مطالعه وجود نداشتند.
یک کارآزمایی از Cyclo 3 Fort (نام تاییدشده) یافت شد (57 شرکت‌کننده) اما داده‌های کافی برای آنالیز مناسب یافته‌های آن ارائه نشد. یک کارآزمایی منفرد از Daflon (نام تاییدشده) (104 شرکت‌کننده) پیدا شد، اما این نیز اطلاعات کافی را برای رسیدن به نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی دارو ارائه نداد. سه کارآزمایی از کومارین (coumarin) در ترکیب با تروکسروتین (troxerutin) پیدا شد که دو دوز مختلف دارو را در مقابل هم بدون دارونما آزمایش کردند، اما تعداد شرکت‌کنندگان و داده‌های پایه ارائه نشدند. هشت کارآزمایی از کومارین شناسایی شد. دو مورد از آنها همان کارآزمایی را گزارش کردند و دیگری نیز به‌طور بالقوه به همان کارآزمایی ارجاع داد، اما این مورد تایید نشد. به نظر می‌رسید دو مقاله دیگر نیز به همان کارآزمایی اشاره داشتند، اما باز هم این مورد تایید نشد.
پنج مطالعه داروهای ضدفیلاریا (filarial) را به مداخلات آزمایش‌شده اضافه کردند. داده‌های شرکت‌کننده قابل استخراج نبوده و گزارش‌دهی از معیارهای پیامد در بیشتر موارد نامشخص بود. کارآزمایی Loprinzi در سال 1999 با جزئیات بیشتری گزارش شد، اما نتایج آن با یافته‌های دیگر بسیار مغایرت داشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.