نارسایی مزمن وریدی، که به جریان خون ضعیف در وریدهای پا اشاره دارد، یک مشکل شایع در زمینه سلامت، به ویژه با افزایش سن است. این وضع بیماری می‌تواند موجب درد پا، تورم (ادم)، خارش (pruritus) و سفتی عضلات، همچنین سفت شدن پوست (درماتواسکلروزیس (dermatosclerosis)) و خستگی شود. پوشیدن جوراب یا جوراب شلواری‌های فشارنده مفید است اما ممکن است برای افراد ناراحت‌کننده باشد و به همین دلیل، همیشه از آنها استفاده نمی‌شود. عصاره دانه شاه بلوط اسبی (.Aesculus hippocastanum L) یک داروی گیاهی است که برای درمان نارسایی وریدی استفاده می‌شود. هفده کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در این مرور وارد شدند. در تمام کارآزمایی‌ها، عصاره با تبدیل به اسسین (escin)، که ماده اصلی و فعال عصاره دانه شاه بلوط اسبی است، استانداردسازی شد.
به‌طور کلی، زمانی که عصاره دانه شاه بلوط اسبی به شکل کپسول طی دو تا 16 هفته مصرف شد، این کارآزمایی‌ها بهبودی در نشانه‌های درد پا، ادم و خارش را گزارش کردند. شش مطالعه کنترل‌شده با دارونما (placebo) (شامل 543 شرکت‌کننده)، کاهش واضح درد پا را در مقایسه انجام‌شده بین عصاره گیاهی و دارونما گزارش کردند. نتایج مشابهی برای تسکین ادم، حجم پا، دور ساق پا و خارش گزارش شدند. مطالعات دیگری که این عصاره را با روتوزیدها (rutoside) (چهار کارآزمایی)، پیکنوژنول (pycnogenol) (یک کارآزمایی) یا جوراب‌های فشارنده (دو کارآزمایی) مقایسه کردند، هیچ تفاوت معنی‌داری را میان درمان‌های موجود برای درد پا یا نمره نشانه از جمله درد پا گزارش نکردند. عصاره گیاهی، اثری معادل روتوزیدها، پیکنوژنول و درمان فشرده‌سازی بر دیگر نشانه‌ها داشت، با این تفاوت که در مقایسه با پیکنوژنول، در کاهش ادم کمتر موثر بود.
عوارض جانبی گزارش‌شده (14 کارآزمایی) خفیف و نادر بودند، از جمله، مشکلات گوارشی، سرگیجه، تهوع، سردرد و خارش که در شش مطالعه رخ دادند.
شواهد ارایه‌شده نشان داد که HCSE یک درمان کوتاه‌‌مدت موثر و بی‌خطر برای CVI است. با این حال، موانع متعددی وجود دارد و انجام RCTهای بزرگتر و قطعی‌تری برای تایید کارآمدی این گزینه درمانی مورد نیاز است.
درمان محافظه‌کارانه برای نارسایی مزمن وریدی (chronic venous insufficiency; CVI) عمدتا شامل درمان با فشرده‌سازی (compression) است. با این حال، این امر اغلب موجب ناراحتی بیمار شده و با تبعیت ضعیفی از درمان همراه بوده است. بنابراین، درمان دارویی خوراکی یک گزینه جذاب است. این یک نسخه به‌روز شده از یک مرور کاکرین است که نخستین‌بار در سال 2002 منتشر و در سال‌های 2004، 2006، 2008 و 2010 به‌روز شد.
مرور کارآمدی و بی‌خطری (safety) استفاده از عصاره خوراکی دانه شاه بلوط اسبی (horse chestnut seed extract; HCSE) در مقایسه با دارونما (placebo)، یا درمان استاندارد برای درمان CVI.
برای این نسخه به‌روز شده، گروه مرور بیماری‌های عروق محیطی در کاکرین، به جست‌وجو در پایگاه ثبت تخصصی خود (آخرین جست‌وجو در جون 2012) و CENTRAL (شماره 5، سال 2012) پرداخت. نویسندگان برای نسخه‌های قبلی مرور، بانک‌های اطلاعاتی AMED (از آغاز تا جولای 2005) و Phytobase (از آغاز تا ژانویه 2001) را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) با محوریت استفاده از HCSE برای درمان CVI جست‌وجو کردند. برای دستیابی به مطالب منتشرشده و منتشرنشده، با تولیدکنندگان محصولات و فرآورده‌های حاوی HCSE و کارشناسان در این زمینه تماس گرفته شد. هیچ محدودیتی از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نشد.
RCTهایی که فرآورده‌های حاوی فقط HCSE خوراکی را با دارونما (placebo) یا درمان مرجع در افراد مبتلا به CVI مقایسه کردند. کارآزمایی‌هایی که HCSE را به عنوان یکی از چندین مولفه فعال در یک محصول ترکیبی، یا به عنوان بخشی از یک درمان ترکیبی ارزیابی کردند، از این مرور کنار گذاشته شدند.
هر دو نویسنده به‌طور مستقل از هم مطالعات را انتخاب کرده و با استفاده از یک سیستم نمره‌دهی استاندارد، کیفیت روش‌شناسی (methodology) را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. اختلاف‌نظرها در رابطه با ارزیابی کارآزمایی‌های مجزا از طریق بحث حل‌وفصل شدند.
به‌طور کلی، به نظر می‌رسید علائم و نشانه‌های مرتبط با CVI با استفاده از HCSE در مقایسه با دارونما بهبود یافت. درد پا در هفت کارآزمایی کنترل‌شده با دارونما ارزیابی شد. شش مورد از آنها کاهش قابل توجهی را در درد پا در گروه‌های HCSE در مقایسه با گروه‌های دارونما گزارش کردند، در حالی که گزارش کارآزمایی دیگر حاکی از بهبودی نسبت به خط پایه بود که اهمیت آماری داشت. یک کارآزمایی، تفاوت میانگین وزن‌دهی‌شده (weighted mean difference; WMD) برابر با 42.4 میلی‌متر را ارایه داد (95% فاصله اطمینان (CI): 34.9 تا 49.9) که در مقیاس آنالوگ بصری 100 میلی‌متری اندازه‌گیری شد. حجم پا در هفت کارآزمایی کنترل‌شده با دارونما ارزیابی شد. در شش کارآزمایی (n = 502) مقدار WMD برابر با 32.1 میلی‌لیتر (95% CI؛ 13.49 تا 50.72) به نفع HCSE در مقایسه با دارونما گزارش شد. یک کارآزمایی نشان داد که HCSE ممکن است به اندازه درمان با جوراب‌های فشارنده موثر باشد. عوارض جانبی معمولا خفیف و نادر بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.