هیچ کارآزمایی‌‌ای با پیامدهای بالینی مهم شناسایی نشد. بسیاری از مطالعات در نمونه‌های کوچکی از بیماران انجام شدند. بسیاری از کارآزمایی‌ها از نظر روش‌شناسی (methodology) ناقص بودند. عوارض جانبی به ندرت گزارش شدند. کاهش پتاسیم سرم شایع‌ترین پیامد گزارش شده بود: برای این پیامد، بتا آگونیست‌ها و انسولین و گلوکز داخل وریدی موثر بودند. این ترکیب ممکن است موثرتر از هر کدام به تنهایی باشد.
سالبوتامول نبولایز شده یا استنشاقی، یا انسولین و گلوکز IV، درمان‌های خط اول برای مدیریت هیپرکالمی اورژانسی هستند که به بهترین وجه توسط شواهد پشتیبانی می‌شوند. ترکیب آنها ممکن است موثرتر از هر یک از آنها به تنهایی باشد، و زمانی که هیپرکالمی شدید است باید مورد توجه قرار گیرند. هنگامی که آریتمی وجود دارد، انبوهی از داده‌های توصیفی و حیوانی نشان می‌دهند که کلسیم IV در درمان آریتمی موثر است. انجام مطالعات بیشتری در مورد استفاده بهینه از درمان‌های ترکیبی و عوارض جانبی درمان‌ها مورد نیاز است.
هیپرکالمی (hyperkalaemia) در بیماران سرپایی و میان 1% و 10% بیماران بستری در بیمارستان رخ می‌دهد. اگر این وضعیت شدید باشد، عواقب آن شامل آریتمی و مرگ خواهد بود.
مرور شواهد تصادفی‌سازی شده که به مدیریت اورژانسی (یعنی حاد، و نه مزمن) هیپرکالمی کمک می‌کند
ما MEDLINE (1966-2003)؛ EMBASE (1980-2003)؛ کتابخانه کاکرین (شماره 4، 2003) و SciSearch را با استفاده از اصطلاحات *hyperkal یا *hyperpotass (* نشان دهنده فرم کوتاه شده اصلاح است) جست‌وجو کردیم. هم‌چنین مجلات منتخب و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را جست‌وجو کردیم. برای یافتن عناوین بالقوه مرتبط دیگر، فهرست منابع مقالات مروری اخیر، کتاب‌های مرجع، و مقالات مرتبط بررسی شدند.
تمامی مراحل انتخاب در دو نسخه انجام شدند. مقالات در صورتی واجد شرایط بودند که به صورت تصادفی‌سازی شده، شبه-تصادفی‌سازی شده یا تصادفی‌سازی شده متقاطع (cross-over) در مورد مداخلات دارویی یا دیگر مداخلات برای درمان افراد غیر نوزاد مبتلا به هیپرکالمی انجام شده، و به ارائه گزارش از پیامدهای مهم بالینی، یا سطوح سرمی پتاسیم در شش ساعت نخست تجویز، پرداختند.
استخراج داده‌ها در دو نسخه انجام شد. اطلاعات با کیفیت، و جزئیات جمعیت بیمار، مداخله، مقادیر پایه و پیگیری پتاسیم را استخراج کردیم. اطلاعاتی را در مورد آریتمی، مورتالیتی و عوارض جانبی به دست آوردیم. در جایی که امکان‌پذیر بود، متاآنالیز (meta-analysis) با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random effects model) انجام شد.
هیچ یک از مطالعات بررسی کننده هیپرکالمی مرتبط از نظر بالینی، مورتالیتی یا آریتمی قلبی را گزارش نکردند. گزارش‌ها بر سطوح سرمی پتاسیم متمرکز بودند. بسیاری از مطالعات کوچک بوده، و همه گروه‌های مداخله داده‌های کافی را برای انجام متاآنالیز نداشتند. بر اساس مطالعات کوچک، بتا آگونیست‌های استنشاقی، بتا آگونیست‌های نبولایز شده، و انسولین و گلوکز داخل وریدی (IV) همگی موثر بودند، و ترکیب بتا آگونیست‌های نبولایز شده با انسولین و گلوکز وریدی موثرتر از هر یک از آنها به تنهایی بود. انجام دیالیز هم موثر است. نتایج برای بی‌کربنات IV مبهم بودند. رزین جذب کننده پتاسیم تا چهار ساعت موثر نبود، و داده‌های پیگیری طولانی‌تر در مورد این مداخله از RCTها در دسترس قرار نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.