عفونت دستگاه ادراری (urinary tract infection; UTI) یک عفونت شایع در بزرگسالان و کودکان است، که باعث بیماری حاد با نشانه‌های مختلفی مانند تب و درد پهلو (flank pain) می‌شود. این وضعیت ممکن است منجر به آسیب کلیه، نارسایی کلیه یا پرفشاری خون شود. درمان استاندارد شامل آنتی‌بیوتیک‌هایی است که حداقل در ابتدا به صورت تزریقی داده می‌شوند. این مرور 15 مطالعه (1743 شرکت‌کننده) را شناسایی کرد. نتایج این مرور نشان می‌دهند که درمان خوراکی به همان اندازه در درمان UTI و پیشگیری از آسیب طولانی‌مدت موثر است. این روند ممکن است هزینه‌ها را کاهش دهد اما باعث ناراحتی بیمار نیز می‌شود.
هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد درمان خوراکی با آنتی‌بیوتیک برای درمان UTI شدید نسبت به درمان تزریقی یا اولیه تزریقی، موثرتر است. نتایج این مرور نشان می‌دهند که نحوه کاربرد دارو، موفقیت درمان را تعیین نمی‌کند.
عفونت دستگاه ادراری (urinary tract infection; UTI)، در سراسر جهان، منبع اصلی بیماری در کودکان و بزرگسالان برشمرده می‌شود. از آنجایی که این وضعیت ممکن است عواقب طولانی‌مدتی مانند نارسایی کلیه و فشار خون بالا داشته باشد، درمان مناسب و کافی بیماران مبتلا به UTI مهم است. اگرچه مدیریت استاندارد UTI شدید معمولا به معنی درمان داخل وریدی (IV) است، حداقل در ابتدا، مطالعاتی وجود دارند که نشان می‌دهند درمان خوراکی نیز ممکن است موثر باشد.
ارزیابی اینکه نحوه تجویز آنتی‌بیوتیک درمانی برای UTI شدید بر نرخ درمان، نرخ عفونت مجدد و اسکار کلیه تاثیر دارد یا خیر.
پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، در
کتابخانه کاکرین)
، MEDLINE و EMBASE جست‌وجو شدند. هیچ نوع محدودیت زبانی اعمال نشد. فهرست منابع مقالات و مطالعات مروری مرتبط برای یافتن مطالعات بیشتر بررسی شده و برای دریافت اطلاعات بیشتر با نویسندگان مقالات/چکیده‌های مرتبط تماس گرفته شد.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) در نظر گرفته شدند که روش‌های مختلف مصرف آنتی‌بیوتیک را برای بیماران مبتلا به UTI شدید (کودکان و بزرگسالان) مقایسه کردند.
کیفیت مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت و داده‌ها استخراج شدند. آنالیزهای آماری با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) انجام شده و نتایج در قالب خطر نسبی (RR) برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome) یا تفاوت میانگین (MD) برای دادههای پیوسته (continuous data) با 95% فواصل اطمینان (CI) بیان شدند.
پانزده RCT (1743 بیمار) وارد شدند. مطالعات، درمان خوراکی در مقابل تزریقی (1)، درمان خوراکی در مقابل تبدیل (switch) درمانی (درمان اولیه داخل وریدی (IV) یا عضلانی (IM) به دنبال درمان خوراکی) (5)، سوئیچ درمانی در مقابل تزریقی (6) و تک دوز تزریقی و به دنبال آن درمان خوراکی در مقابل درمان خوراکی (1) یا سوئیچ درمانی (3) را مقایسه کردند. پیامدهای کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت مختلفی وجود داشتند، اما هیچ پیامد تلفیقی تفاوت معنی‌داری را نشان نداد. بیشتر مطالعات واردشده کوچک بودند، اما پیامدهای کمی برای ترکیب در یک متاآنالیز وجود داشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.