هفده کارآزمایی شامل 2566 زن وارد شدند. آمنیوتومی و اکسی‌توسین داخل وریدی در مقایسه با آمنیوتومی تنها باعث شد زنان کمتری طی 24 ساعت از راه واژینال زایمان نکنند (نسبت خطر (relative risk): 0.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.001 تا 0.49). این یافته بر اساس نتایج یک مطالعه منفرد روی 100 زن بود. با توجه به نتایج ثانویه، آمنیوتومی و اکسی‌توسین داخل وریدی در مقایسه با دارونما، به زایمان واژینال ابزاری بسیار کمتری منجر شد (RR: 0.18؛ 95% CI؛ 0.05 تا 0.58). آمنیوتومی و اکسی‌توسین داخل وریدی منجر به خونریزی پس از زایمان بیشتری نسبت به پروستاگلاندین‌های واژینال شد (RR: 5.5؛ 95% CI؛ 1.26 تا 24.07). زنان بسیار بیشتری از آمنیوتومی و اکسی‌توسین داخل وریدی در مقایسه با پروستاگلاندین‌های واژینال ناراضی بودند ( RR: 53؛ 95% CI؛ 3.32 تا 846.51).