سارکوم کاپوزی (Kaposi’s sarcoma) نخستین توموری بود که در ارتباط با عفونت HIV توصیف شد و یک وضعیت تعریف کننده AIDS است. همچنین به عنوان ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوزی (Kaposi's sarcoma-associated herpes virus; KSHV) شناخته میشود، زیرا ویروس هرپس 8 (HHV8) به عنوان یک عامل ضروری و لازم در پاتوژنز KS شناخته میشود. با این وجود، همه افراد مبتلا به HHV-8 به این بیماری مبتلا نمیشوند. سلولهای غیرطبیعی KS باعث تشکیل لکهها، پلاکها یا تومورهای بنفش، قرمز یا قهوهای روی پوست میشوند. هیچ سیستم پذیرفتهشدهای برای مرحلهبندی سارکوم کاپوزی در دنیا وجود ندارد. متداولترین سیستم مرحلهبندی مورد استفاده برای KS مرتبط با AIDS در بزرگسالان، مرحلهبندی AIDS Clinical Trial Group (ACTG) است.
این مرور، تاثیرات درمان ضدرتروویروسی بسیار فعال (HAART) و شیمیدرمانی، یا رژیمهای شیمیدرمانی مختلف را برای درمان سارکوم کاپوزی شدید یا پیشرونده در بزرگسالان مبتلا به HIV ارزیابی کرد.
ما شش کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده و سه مطالعه مشاهدهای را پیدا کردیم که تاثیرات HAART را به همراه شیمیدرمانی در مقایسه با HAART به تنهایی؛ HAART را به همراه شیمیدرمانی در مقایسه با HAART به علاوه رژیم شیمیدرمانی دیگر؛ و شیمیدرمانی را در مقایسه با شیمیدرمانی در زمان قبل از عرضه HAART، ارزیابی کردند. از نه مطالعه واردشده، هفت مورد شامل بیمارانی با ترکیبی از سارکوم کاپوزی خفیف تا متوسط (T0) و سارکوم کاپوزی شدید (T1) بودند. هیچ تعریف جهانی از اینکه چه شدتی از بیماری به شیمیدرمانی نیاز دارد، وجود نداشت. برای این مرور، ما فقط اطلاعات 792 بزرگسال مبتلا به HIV و بیماری سارکوم کاپوزی شدید را استخراج کردیم.
یافتههای این مرور نشان میدهند که HAART به علاوه شیمیدرمانی در مقایسه با HAART به تنهایی ممکن است در کاهش پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به سارکوم کاپوزی شدید یا پیشرونده مفید باشد. برای بیماران تحت HAART، تفاوتی میان دوکسوروبیسین لیپوزومی، دانوروبیسین لیپوزومی، و پاکلیتاکسل در انتخاب بین رژیمهای شیمیدرمانی مختلف مشاهده نشد. کیفیت کلی شواهد در این مرور در سطح متوسط بود.
یافتههای این مرور نشان میدهند که HAART به علاوه شیمیدرمانی در مقایسه با HAART به تنهایی ممکن است در کاهش پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به سارکوم کاپوزی شدید یا پیشرونده مفید باشد. برای بیماران تحت HAART، هنگام انتخاب از بین رژیمهای شیمیدرمانی مختلف، هیچ تفاوتی میان دوکسوروبیسین لیپوزومی، دانوروبیسین لیپوزومی و پاکلیتاکسل مشاهده نشد.
سارکوم کاپوزی (Kaposi's sarcoma) شایعترین سرطان در جنوب صحرای آفریقا و دومین سرطان شایع در بیماران مبتلا به HIV در سراسر جهان است. از زمان معرفی درمان ضدرتروویروسی بسیار فعال (highly active antiretroviral therapy; HAART)، بروز آن کاهش یافته است. با این حال، سارکوم کاپوزی همچنان در بیماران مبتلا به HIV تشخیص داده میشود.
ارزیابی مزیت انجام شیمیدرمانی به همراه HAART در مقایسه با HAART به تنهایی؛ و مزایای رژیمهای مختلف شیمیدرمانی در بزرگسالان مبتلا به HIV با سارکوم کاپوزی شدید یا پیشرونده، و درمان شده و درمان نشده با HAART.
ما پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE و، GATEWAY، پلتفرم ثبت کارآزماییهای بالینی WHO و ClinicalTrials.gov موسسات ملی سلامت ایالات متحده را برای یافتن کارآزماییهای در حال انجام و Aegis archive of HIV/AIDS برای خلاصهمقالات کنفرانسها جستوجو کردیم. این جستوجو در جولای 2014 بهروز شد.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده و مطالعات مشاهدهای که تاثیرات هر رژیم شیمیدرمانی را در ترکیب با HAART در مقایسه با HAART به تنهایی، شیمیدرمانی در مقابل HAART، و مقایسه میان رژیمهای شیمیدرمانی مختلف را ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم به ارزیابی مطالعات و استخراج دادههای مربوط به پیامد پرداختند. از خطر نسبی (RR) با 95% فاصله اطمینان (CI) آن به عنوان معیار تاثیر مداخله استفاده کردیم. ما متاآنالیز را انجام ندادیم زیرا هیچ یک از کارآزماییهای واردشده، رژیمهای شیمیدرمانی یکسان را ارزیابی نکردند.
شش کارآزمایی تصادفیسازی شده و سه مطالعه مشاهدهای را شامل 792 بزرگسال مبتلا به HIV با سارکوم کاپوزی شدید وارد کردیم. هفت مطالعه شامل بیمارانی با ترکیبی از سارکوم کاپوزی خفیف تا متوسط (T0) و شدید (T1) بودند. با این حال، این مرور محدود به زیرمجموعهای از شرکتکنندگان مبتلا به بیماری سارکوم کاپوزی شدید بود.
مطالعاتی که HAART به همراه شیمیدرمانی را با فقط HAART مقایسه کردند، موارد زیر را نشان دادند: یک کارآزمایی که HAART را به همراه دوکسوروبیسین، بلئومایسین و وینکریستین (ABV) با HAART به تنهایی مقایسه کرد، کاهش قابل توجهی را در پیشرفت بیماری در گروه HAART همراه با ABV نشان داد (RR: 0.10؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.75، 100 شرکتکننده)؛ هیچ کاهش آماری معنیداری در مرگومیر و هیچ تفاوتی در عوارض جانبی وجود نداشت. یک مطالعه کوهورت که آنتراسیکلینهای لیپوزومی را به همراه HAART با HAART تنها مقایسه کرد، کاهش غیرمعنیداری را از نظر آماری در بروز سندرم التهابی بازسازی سیستم ایمنی سارکوم کاپوزی در بیمارانی نشان داد که HAART را به همراه آنتراسیکلینهای لیپوزومی دریافت کردند (RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.16 تا 1.55؛ 129 شرکتکننده).
مطالعاتی که HAART را به همراه شیمیدرمانی با HAART به علاوه یک رژیم شیمیدرمانی متفاوت مقایسه کردند، به موارد زیر اشاره داشتند: یک کارآزمایی شامل 49 شرکتکننده و مقایسه پاکلیتاکسل با دوکسوروبیسین لیپوزومی پگیله شده در بیماران تحت HAART، تفاوتی را در پیشرفت بیماری نشان ندادند. کارآزمایی دیگر شامل 46 بیمار و مقایسه دوکسوروبیسین لیپوزومی پگیله شده با دانوروبیسین لیپوزومی، هیچ شرکتکنندهای را با بیماری سارکوم کاپوزی پیشرونده در هر دو گروه نشان نداد.
مطالعاتی که رژیمهای مختلف شیمیدرمانی را در بیماران دوره قبل از HAART مقایسه کردند، موارد زیر را نشان دادند: در یک RCT منفرد که دانوروبیسین لیپوزومی را با ABV مقایسه کرد، تفاوت معنیداری با استفاده از دانوروبیسین لیپوزومی در مقایسه با ABV در پیشرفت بیماری (RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.34 تا 1.82، 227 شرکتکننده) و نرخ پاسخ کلی وجود نداشت. کارآزمایی دیگر شامل 178 شرکتکننده و مقایسه اتوپوزید (etoposide) خوراکی با ABV، تفاوتی را در میزان مرگومیر در هر دو گروه نشان نداد. یک کارآزمایی تصادفیسازی نشده که بلئومایسین را به تنهایی با ABV مقایسه کرد، میانه (median) بالاتری را در بقای بیماران گروه ABV نشان داد؛ همچنین کاهش غیرمعنیداری از نظر آماری در عوارض جانبی و پیشرفت بیماری در گروه ABV دیده شد (RR: 11؛ 95% CI؛ 0.67 تا 179.29؛ 24 شرکتکننده). یک مطالعه تصادفیسازی نشده دیگر نشان داد که دوکسوروبیسین لیپوزومی در مقایسه با مدیریت محافظهکارانه شامل بلئومایسین به علاوه وینبلاستین، وینکریستین یا درمان ضدرتروویروسی تکعاملی به تنهایی، کاهش غیرمعنیداری را از نظر آماری در مرگومیر کلی ایجاد میکند (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.75 تا 1.15، 29 شركتكننده). کیفیت کلی شواهد را میتوان به عنوان کیفیت متوسط توصیف کرد. کیفیت شواهد به دلیل حجم نمونه کوچک بسیاری از مطالعات واردشده و تعداد کم رویدادها، کاهش یافت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.