کم‌خونی (کاهش گلبول‌های قرمز خون) یکی از عوارض شایع نارسایی کلیه است. کم‌خونی باعث بروز خستگی و مشکلات مرتبط با نارسایی کلیه می‌شود. اریتروپویتین ساخته شده (هورمونی که تولید گلبول‌های قرمز خون را افزایش می‌دهد) این امر را بهبود می‌بخشد، و توسط افرادی که دیالیز می‌شوند (درمان با دستگاه کلیه مصنوعی) استفاده می‌شود. این مرور نشان داد که مداخله مذکور می‌تواند کم‌خونی را برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه که هنوز تحت دیالیز نیستند، کاهش دهد. مشخص نیست که استفاده از اریتروپویتین می‌تواند نیاز به دیالیز را به تاخیر اندازد یا خیر.
درمان با rHuEPO در بیماران پیش-دیالیز، کم‌خونی را اصلاح می‌کند، از نیاز به ترانسفیوژن خون جلوگیری کرده، و کیفیت زندگی و ظرفیت ورزش را نیز بهبود می‌بخشد. قادر به ارزیابی تاثیرات rHuEPO بر پیشرفت بیماری کلیوی، تاخیر در شروع دیالیز یا بروز عوارض جانبی نبودیم. بر اساس شواهد فعلی، تصمیم‌گیری در مورد مزایای احتمالی درمان برای ارتقای کیفیت زندگی، در قبال هزینه‌های اضافی انجام rHuEPO پیش-دیالیز، نیاز به ارزیابی دقیق دارد.
نشان داده شده که درمان با اریتروپویتین انسانی نوترکیب (recombinant human erythropoietin; rHuEPO) در بیماران دیالیزی، از نظر اصلاح کم‌خونی و بهبود کیفیت زندگی، بسیار موثر است. در مورد مزایای استفاده از rHuEPO در بیماران پیش-دیالیز بحث وجود دارد که ممکن است بدتر شدن عملکرد کلیه را تسریع کند. با این حال، دیدگاه مخالف آن است که اگر rHuEPO در بیماران پیش-دیالیز به همان اندازه موثر باشد، بهبودی در احساس به‌زیستی (well-being) بیمار ممکن است منجر به تاخیر در شروع دیالیز شود. این یک نسخه به‌روز شده از مروری است که نخستین‌بار در سال 2001 منتشر، و آخرین‌بار در سال 2005 به‌روز شد.
هدف از انجام این مرور، تعیین تاثیرات درمان rHuEPO در بیماران پیش-دیالیز، در درجه اول از نظر زمان‌بندی شروع دیالیز، بود؛ هم‌چنین rHuEPO پیش-دیالیز: 1) هموگلوبین/هماتوکریت (نشانگرهای کم‌خونی) را تصحیح می‌کند؛ 2) کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد؛ و 3) با افزایش بروز عوارض جانبی مانند تسریع در شروع دیالیز، افزایش هیپرتانسیون، لخته شدن فیستول شریانی-وریدی یا تشنج همراه نیست.
از طریق برقراری ارتباط با هماهنگ‌کننده جست‌وجوی کارآزمایی‌ها (Trials' Search Co-ordinator) و با جست‌وجوی واژگان و اصطلاحات مرتبط با این مرور، پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه و پیوند در کاکرین را تا 29 جون 2015 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا شبه-RCTهایی که استفاده از rHuEPO را با عدم درمان یا دارونما در بیماران پیش-دیالیز مقایسه کردند.
فقط از داده‌های منتشر شده استفاده شد. ارزیابی کیفیت توسط دو محقق به‌طور مستقل از هم انجام شد. داده‌ها توسط یک نویسنده بر اساس یک فرم استاندارد خلاصه شدند، که نمونه‌ای از آن توسط نویسنده دیگری بررسی شد. نتایج در قالب خطر نسبی (RR) یا تفاوت میانگین (MD) با 95% فاصله اطمینان (CI) بیان شدند.
نوزده مطالعه (با 993 شرکت‌کننده) وارد شدند. با توجه به سن مطالعات وارد شده (اغلب پیش از سال 2000 انجام شدند)، خطر سوگیری (bias) در اکثر مطالعات برای اکثر حوزه‌ها نامشخص ارزیابی شد. با درمان، بهبود سطح هموگلوبین (MD؛ 1.90 گرم/لیتر؛ 95% CI؛ 2.34- تا 1.47-) و هماتوکریت (MD؛ 9.85%؛ 95% CI؛ 8.35 تا 11.34) و کاهش تعداد بیمارانی که نیاز به ترانسفیوژن‌های خون داشتند (RR: 0.32؛ 95% CI؛ 0.12 تا 0.83)، دیده شد. داده‌های مطالعاتی که کیفیت زندگی یا ظرفیت ورزش را گزارش کردند، بهبودی را در گروه درمان نشان دادند. اکثر معیارهای پیشرفت بیماری کلیوی، از نظر آماری تفاوت معنی‌داری را نشان ندادند. هیچ افزایش قابل‌توجهی در عوارض جانبی شناسایی نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.