در برخی از کشورهای با درآمد کم و متوسط، خدمات مراقبت سلامت حول یک مشکل خاص سلامت سازماندهی می‌شود. از آنجایی که افراد بسته به مشکل یا نیاز سلامت خود، نیاز به مراجعه به کلینیک‌های جداگانه‌ای دارند این امر می‌تواند باعث پراکندگی شود. منطق آن این است که کلینیک‌های تخصصی منجر به مراقبت و پیامدهای بهتر سلامت می‌شوند، زیرا در این صورت ارائه‌دهندگان ماهر مراقبت‌های سلامت، خدمات و فناوری‌های تخصصی مربوط به نیازهای مراقبت‌های سلامت را ارائه می‌دهند. از طرف دیگر، تفکیک خدمات برای بیماری‌های خاص می‌تواند هم برای ارائه دهنده، به دلیل دوباره‌کاری در ارائه خدمات و هم برای بیمار که برای دریافت مراقبت‌های سلامت خود باید به مراکز خدماتی مختلفی مراجعه کنند، ناکارآمد باشد. به عنوان مثال، یک مادر باید برای دریافت خدمات تنظیم خانواده به یک کلینیک و برای واکسینه شدن فرزندانش به کلینیک دیگری مراجعه کند، یا فرد مبتلا به HIV و TB مجبور است برای هر بیماری به کلینیک‌های جداگانه‌ای مراجعه داشته باشد.
یک راه‌حل، ادغام خدمات مراقبت سلامت در محل ارائه یا تقویت پیوند بین این خدمات است. هدف از ادغام، بهبود هماهنگی و ارائه خدمات از طریق ارائه خدمات با هم، به عنوان مثال خدمات برای مادران و فرزندانشان در یک مرکز است. این باور وجود دارد که ادغام، این اطمینان را به وجود می‌آورد که برای ارائه خدمات کارآمد و با کیفیت، خدمات با همدیگر مدیریت و ارائه می‌شوند. همچنین این باور وجود دارد که ادغام مراقبت منجر به دسترسی عمومی بیشتر، از جمله دسترسی عادلانه‌تر افراد از جوامع و شرایط اقتصادی و اجتماعی مختلف، خدمات آسان‌تر و رضایت بخش‌تر، و در کل سلامت بهتر می‌شود. برخی دیگر بر این باور هستند که با ادغام مراقبت، ممکن است تعداد متخصصان مراقبت‌های سلامت بیش از حد زیاد شود یا ممکن است مهارت‌های تخصصی را برای مدیریت بیماری‌های خاص نداشته باشند، که این می‌تواند منجر به کیفیت پایین خدمات و سلامت ضعیف شود.
این مرور به‌روزرسانی شده شامل 9 مطالعه بود که مراقبت ادغام شده یا پیوند را در مراقبت ارزیابی کردند. این مطالعات دو نوع مقایسه را انجام دادند.
1) ادغام مراقبت، با افزودن خدمات به خدمات موجود (به بیماران مبتلا به سل (TB) یا عفونت منتقله از راه تماس جنسی (STI)، آزمایش و مشاوره درباره HIV ارائه شد؛ مادرانی که به یک کلینیک ایمن‌سازی مراجعه کرده بودند، نسبت به دریافت خدمات تنظیم خانواده ترغیب شدند).
2) خدمات ادغام‌شده در مقابل خدمات تکی و ویژه (برنامه تنظیم خانواده، بهداشت مادر و کودک به صورت یک برنامه عمودی ویژه ارائه شدند یا درون ارائه مراقبت‌های سلامت معمول ادغام شدند).
شواهدی از مطالعات وارد شده وجود داشت که نشان داد افزودن خدمات یا ایجاد پیوند با خدمات موجود، استفاده و ارائه مراقبت‌های سلامت را بهبود می‌بخشد، اما شواهد اندکی وجود داشت که نشان داد ادغام كامل‌تر خدمات مراقبت‌های اولیه سلامت، وضعیت سلامت افراد را در کشورهای با درآمد کم یا متوسط بهبود می‌بخشد یا شواهدی در این زمینه وجود نداشت. افراد باید بدانند که ادغام ممکن است ارائه خدمات یا وضعیت سلامت را بهبود نبخشد. اگر سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان، ادغام خدمات مراقبت سلامت را در نظر داشته باشند، باید آنها را با استفاده از طرح‌های مطالعاتی خوب نظارت و ارزیابی کنند.
خلاصه‌ای از این مرور برای سیاست‌گذاران اینجا در دسترس است.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد «افزودن» خدمات (یا پیوند) ممکن است باعث بهبود استفاده و خروجی‌های ارائه خدمات مراقبت‌های سلامت شود. با این وجود، هیچ شواهدی در دست نیست که نشان دهد یک شکل کامل‌تر ادغام منجر به بهبود ارائه مراقبت‌های سلامت یا وضعیت سلامت می‌شود. شواهد موجود نشان می‌دهد كه ادغام كامل احتمالا دانش و استفاده از خدمات خاص را كاهش می‌دهد و منجر به هیچ پیشرفت و بهبودی در وضعیت سلامت نمی‌شود. انجام مطالعات دقیق‌تری درباره استراتژی‌های مختلف برای ارتقای ادغام طیف وسیعی از خدمات و شرایط و محیط‌ها مورد نیاز است. این مطالعات باید شامل ارزیابی اقتصادی و دیدگاه‌های مراجعین باشند زیرا دیدگاه مراجعه‌کنندگان، درک استراتژی‌های ادغام را در نقطه ارائه خدمات و اثربخشی این راهکارها را در سلامت جامعه تحت تاثیر قرار می‌دهند.
در کشورهای با درآمد کم و متوسط برنامه‌های عمودی جداگانه، مداخلات خاصی را برای حفظ زندگی ارائه می‌دهند اما ممکن است این خدمات پراکنده باشند. استراتژی‌های ادغام خدمات با هدف گردآوری ورودی‌ها، سازماندهی، و ارائه کارکردهای خاص به منظور افزایش اثربخشی و دسترسی افراد انجام گرفته است. ما شواهد مربوط به اثربخشی استراتژی‌های ادغام را در نقطه ارائه خدمات (گاهی اوقات به آنها «پیوندها» (linkages) گفته می‌شود)، از جمله برنامه‌های ادغام سل (TB)، HIV/AIDS و بهداشت باروری بررسی کردیم.
ارزیابی تاثیر راهکارهای ادغام خدمات مراقبت‌های سلامت اولیه بر ارائه مراقبت‌های سلامت و وضعیت سلامت در کشورهای با درآمد کم و متوسط.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) شماره 3؛ 2010؛ بخشی از کتابخانه کاکرین. www.thecochranelibrary.com؛ شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه عملکرد مؤثر و سازماندهی مراقبت در کاکرین (در 15 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ MEDLINE, Ovid (از 1950 تا هفته 5 آگوست 2010)؛ (در 10 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ EMBASE, Ovid (از 1980 تا هفته 35 سال 2010)؛ CINAHL؛ EBSCO (از 1980 تا کنون) (در 20 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ Sociological Abstracts, CSA Illumina (از 1952 تا کنون)؛ (در 10 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ Social Services Abstracts, CSA Illumina (از 1979 تا کنون) (در 10 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ POPLINE (از 1970 تا کنون) (در 10 سپتامبر 2010 جست‌وجو شد)؛ International Bibliography of the Social Sciences, Webspirs (از 1951 تا کنون) (در 01 جولای 2008 جست‌وجو شد)؛ HealthStar (از 1975 تا سپتامبر 2005)؛ Cab Health (از 1972 تا 1999) و فهرست منابع مقالات را جست‌وجو کردیم. ما همچنین بانک اطلاعاتی کتابخانه سازمان جهانی بهداشت (WHOLIS) را جست‌وجو کردیم، نشریات مربوط به WHO را به صورت دستی جست‌وجو کرده و با کارشناسان این زمینه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده، کارآزمایی‌های غیرتصادفی‌سازی و کنترل شده، مطالعات کنترل‌شده قبل و بعد، و تجزیه‌وتحلیل سری زمانی منقطع را در رابطه با استراتژی‌های ادغام، از جمله تقویت پیوند، در خدمات مراقبت‌های اولیه سلامت. خدمات سلامت در کشورهای پردرآمد، مشارکت بخش‌های عمومی خصوصی، و مراقبت در بخش بستری بیمارستان از مطالعه خارج شدند زیرا برنامه‌هایی برای ارتقای مدیریت ادغام‌شده بیماری‌های کودکان بودند. پیامدهای اصلی عبارت بودند از شاخص‌های ارائه خدمات مراقبت سلامت، دیدگاه کاربر، و وضعیت سلامت.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. نتایج آماری مطالعات مجزا، گزارش و خلاصه شدند.
پنج کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و چهار مطالعه کنترل‌شده قبل و بعد وارد شدند. مداخلات پیچیده بودند.
پنج مطالعه یک مؤلفه اضافی یا مؤلفه جدید ارتباطی را به خدمات موجود اضافه کردند، به عنوان مثال برنامه تنظیم خانواده یا مشاوره و آزمایش HIV را به خدمات معمول افزودند. شواهد به دست آمده از این مطالعات حاکی از آن است که اضافه کردن خدمات احتمالا استفاده از خدمات را افزایش می‌دهد اما پیامدهای وضعیت سلامت را، مانند حاملگی‌های اتفاقی، بهبود نمی‌بخشد.
چهار مطالعه خدمات ادغام‌شده را با خدمات تکی ویژه مقایسه کردند. بر اساس مطالعات وارد شده، ادغام کامل عفونت منتقله از راه تماس جنسی (STI) و برنامه تنظیم خانواده، و خدمات سلامت مادر و کودک به مراقبت معمول، بر خلاف ارائه آنها به عنوان خدمات ویژه «عمودی»، ممکن است باعث کاهش استفاده، دانش مشتری و رضایت از خدمات شود، اما منجر به هیچ تفاوتی در پیامدهای سلامت، مانند بقای کودک نمی‌شود. ادغام پیشگیری و کنترل HIV در سطح امکانات و اجتماع، اثربخشی برخی از خدمات (درمان STI در مردان) را بهبود بخشید، اما منجر به هیچ تفاوتی در رفتارهای جست‌وجوی سلامت، مانند بروز STI یا بروز HIV در این جمعیت نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.