نتایج سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بزرگ که در آفریقا انجام شدند، شواهدی قوی را نشان دادند که ختنه مردان از ابتلای مردان در جمعیت عمومی به HIV از طریق رابطه جنسی هتروسکچوال پیشگیری می‌کند. برای ارزیابی اینکه اجرای مداخله در سطح محلی، امکان‌پذیر، مناسب و مقرون‌به‌صرفه در زمینه‌های مختلف است یا خیر، انجام پژوهش‌های بیشتری مورد نیاز است.
شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد انجام ختنه پزشکی مردان، ابتلای مردان هتروسکچوال را به HIV از 38% تا 66% طی 24 ماه کاهش می‌دهد. بروز عوارض جانبی بسیار کم است، که نشان می‌دهد ختنه مردان، زمانی که تحت این شرایط انجام شود، یک پروسیجر بی‌خطر است. وارد کردن ختنه مردان در دستورالعمل‌های بالینی اقدامات پیشگیری از HIV ضروری است و انجام پژوهش‌های بیشتری برای ارزیابی امکان‌سنجی، مطلوبیت و مقرون‌به‌صرفه بودن اجرای این روش در زمینه‌های محلی مورد نیاز است.
ختنه مردان (male circumcision) به عنوان برداشتن تمام یا بخشی از پوست ختنه‌گاه آلت تناسلی (foreskin of the penis) با کمک جراحی تعریف می‌شود و ممکن است به عنوان بخشی از یک مراسم مذهبی، به عنوان یک پروسیجر پزشکی، یا به عنوان بخشی از یک مراسم سنتی که برای آغاز مردانگی انجام می‌شود، صورت گیرد. از دهه 1980، بیش از 30 مطالعه مشاهده‌ای تاثیر محافظتی ختنه مردان را بر ابتلا به HIV در مردان هتروسکچوال پیشنهاد کرده‌اند. در سال 2002، سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ارزیابی کارآمدی ختنه مردان در پیشگیری از ابتلا به HIV در مردان در آفریقا آغاز شدند. این مرور نتایج این کارآزمایی‌ها را ارزیابی می‌کند، که اثربخشی و بی‌خطری (safety) انجام ختنه مردان را برای پیشگیری از ابتلا به HIV در مردان هتروسکچوال مورد آنالیز قرار دادند.
ارزیابی شواهد از تاثیر مداخله انجام ختنه مردان برای پیشگیری از ابتلای مردان به HIV-1 و HIV-2 از طریق رابطه جنسی هتروسکچوال.
ما یک روش جست‌وجوی جامع و کامل را در تلاش برای شناسایی همه مطالعات مرتبط بدون توجه به زبان یا وضعیت انتشار (منتشرشده، منتشرنشده، در حال چاپ، و در حال پیشرفت) تدوین کردیم. در جون 2007، مجله الکترونیکی و بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی زیر را جست‌وجو کردیم: MEDLINE؛ EMBASE و CENTRAL. همچنین بانک‌های اطلاعاتی کنفرانس الکترونیکی NLM Gateway و AIDSearch و پایگاه ثبت کارآزمایی ClinicalTrials.gov و Current Controlled Trials را جست‌وجو کردیم. با پژوهشگران و سازمان‌های مرتبط تماس گرفتیم و فهرست منابع همه مطالعات واردشده را بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از انجام ختنه مردان در مقایسه با عدم ختنه در مردان هتروسکچوال HIV-منفی با بروز HIV به عنوان پیامد اولیه.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن مطالعه را ارزیابی کرده، داده‌ها را استخراج کرده، و کیفیت روش‌شناسی (methodology) را درجه‌بندی کردند. استخراج داده‌ها و کیفیت روش‌شناسی توسط نویسنده سوم بررسی شدند که تفاوت‌ها را در زمان ایجاد آنها حل کرد. داده‌ها از نظر بالینی همگن در نظر گرفته شدند و متاآنالیز و آنالیز حساسیت (sensitivity) انجام شدند.
سه RCT بزرگ از مردان در جمعیت عمومی سه کشور آفریقای جنوبی (N = 3 274)، اوگاندا (N = 4 996) و کنیا (N = 2 784) میان سال‌های 2002 و 2006 انجام شدند. هر سه کارآزمایی به دلیل یافته‌های قابل توجه در آنالیزهای میانی زودهنگام متوقف شدند. ما تخمین‌های بقا (survival) را برای هر سه کارآزمایی در 12 ماه و همچنین در 21 یا 24 ماه در یک متاآنالیز با استفاده از آنالیزهای موردی موجود با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random effects) ترکیب کردیم. خطر نسبی بروز (incidence risk ratio; IRR) حاصل در 12 ماه، برابر با 0.50 با 95% فاصله اطمینان (CI): 0.34 تا 0.72؛ و معادل 0.46 در 21 یا 24 ماه (95% CI: 0.34 تا 0.62) بود. این IRRها را می‌توان به عنوان کاهش نسبت خطر (relative risk) ابتلا به HIV به میزان 50% در 12 ماه و 54% در 21 یا 24 ماه پس از ختنه تفسیر کرد. ناهمگونی آماری (statistical heterogeneity) کمی میان نتایج کارآزمایی (χ² = 0.60؛ df = 2؛ p = 0.74 و χ² = 0.31؛ df = 2؛ p = 0.86) با درجه ناهمگونی که توسط I² در 0% در هر دو آنالیز کمّی‌سازی شد، وجود داشت. حساسیت IRRهای محاسبه شده را ارزیابی کرده و متاآنالیز IRRهای گزارش‌شده، IRRهای گزارش‌شده در پروتکل و آنالیز قصد درمان (intention-to-treat) کامل گزارش شده را بررسی کردیم. نتایج به دست آمده تفاوت قابل توجهی با متاآنالیز مورد موجود نداشت، و ختنه تاثیرات محافظتی قابل توجهی را در تمام آنالیزها نشان داد.
ما یک متاآنالیز را از پیامدهای ثانویه رفتار جنسی برای کارآزمایی‌ها کنیایی و اوگاندا انجام دادیم و تفاوت قابل توجهی را میان مردان ختنه‌شده و ختنه‌نشده نیافتیم. برای کارآزمایی آفریقای جنوبی، میانگین تعداد تماس‌های جنسی در بازدید 12 ماهه، 5.9 مورد در گروه ختنه در مقایسه با 5 مورد در گروه کنترل بود که تفاوتی را با اهمیت آماری نشان داد (0.001 > p). این تفاوت در بازدید 21 ماهه همچنان دارای اهمیت آماری بود (7.5 در مقایسه با 6.4؛ 0.0015 = p). تفاوت قابل توجه دیگری مشاهده نشد.
بروز عوارض جانبی پس از پروسیجر جراحی ختنه در هر سه کارآزمایی اندک بود.
گزارش کیفیت روش‌شناسی در سه کارآزمایی متغیر بود، اما به‌طور کلی، با توجه به حجم نمونه بزرگ کارآزمایی‌ها، تعادل میان متغیرهای مخدوش‌شدگی (confounding) احتمالی میان گروه‌های تصادفی‌سازی شده در ابتدا در هر سه کارآزمایی و استفاده از قوانین توقف اولیه آماری قابل قبول، احتمال وجود سوگیری‌های (bias) قابل توجهی که بر نتایج کارآزمایی تاثیر می‌گذارند، کم تا متوسط ارزیابی شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.