هشت مطالعه شامل 2007 شرکت‌کننده معیارهای ورود به این مرور را داشتند. پنج مطالعه تزریق تحت نظارت هروئین و دوزهای مختلف درمان با متادون را با متادون خوراکی به تنهایی مقایسه کرده و نشان دادند که هروئین به بیماران کمک می‌کند تا روی درمان باقی بمانند (داده‌های معتبر از 4 مطالعه، N=1388، خطر نسبی (RR): 1.44؛ 95% CI؛ 1.19 تا 1.75، ناهمگونی: P= 0.03) و مصرف مواد غیرقانونی را کاهش می‌دهد. درمان نگهدارنده با تزریق تحت نظارت هروئین، تاثیر حفاظتی غیرمعنی‌داری از نظر آماری بر مرگ‌ومیر ندارد (4 مطالعه، N=1477، خطر نسبی: 0.65؛ 95% CI؛ 0.25 تا 1.69؛ ناهمگونی: P=0.89)، اما خطر بیشتری را از بروز عوارض جانبی مرتبط با داروی مورد مطالعه ایجاد می‌کند (3 مطالعه؛ N=373؛ خطر نسبی: 13.50؛ 95% CI؛ 2.55 تا 71.53؛ ناهمگونی: P=0.52). نتایج مربوط به فعالیت‌های مجرمانه و حبس، قابل ادغام نبودند، اما در مواردی که پیامد اندازه‌گیری شد، نتایج مطالعات مجزا شواهدی را ارایه می‌دهند که مصرف هروئین می‌تواند فعالیت مجرمانه و حبس/زندانی شدن را کاهش دهد. عملکرد اجتماعی در تمام گروه‌های مداخله بهبود یافت و گروه‌های مصرف هروئین نتایج کمی بهتر داشتند. اگر تمام مطالعاتی که ارایه هروئین را در هر شرایطی با هر درمان دیگری مقایسه می‌کنند، ادغام شوند، جهت اثر به نفع هروئین باقی می‌ماند.