سوال مطالعه مروری: آیا درمان ضد-قارچی پروفیلاکتیک خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب باعث کاهش خطر عفونت قارچی تهاجمی، مورتالیتی و پیامدهای جانبی تکامل سیستم عصبی در نوزادان بسیار نارس یا بسیار کم-وزن هنگام تولد (very low birth weight; VLBW) می‌شود؟
پیشینه: قارچ‌هایی مانند کاندیدا (candida) (ارگانیسمی که باعث برفک دهان می‌شود) می‌تواند باعث عفونت‌های جریان خون و عفونت‌های شدید دیگر در نوزادان VLBW (وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد) شود. تشخیص این عفونت‌ها اغلب دشوار است به همین دلیل اغلب باعث مرگ‌ومیر یا ناتوانی می‌شود. بنابراین، ممکن است تلاش برای پیشگیری از بروز چنین عفونت‌هایی با تجویز داروهای ضد-قارچی برای نوزادان VLBW به عنوان بخشی از مراقبت روتین آنها مناسب باشد. این مرور به‌طور خاص تاثیر تجویز داروهای ضد-قارچ را برای نوزادان ارزیابی کرد که باعث کاهش حمل قارچ‌ها در پوست و روده می‌شود تا احتمال ابتلا را به عفونت شدید کاهش دهد.
ویژگی‌های مطالعه: چهار کارآزمایی، که در مجموع 1800 نوزاد در آنها شرکت کردند، بررسی کردند که تجویز دارو برای نوزادان VLBW برای پیشگیری از رشد قارچ‌ها روی پوست یا روده، خطر عفونت جریان خون یا دیگر عفونت‌های شدید را کاهش می‌دهد یا خیر. کارآزمایی‌ها از یکی از دو داروی رایج موجود و در دسترس (نیستاتین (nystatin) یا میکونازول (miconazole)) استفاده کرده و آنها را با دارونما (placebo) (داروی «ساختگی») یا عدم استفاده از دارو مقایسه کردند. با این حال، این کارآزمایی‌ها دارای ضعف‌هایی در طراحی خود بودند که باعث می‌شود مطمئن نباشند که نتایج آنها را می‌توان به صورت مقدار واقعی در نظر گرفت یا خیر.
نتایج کلیدی: آنالیز کلی نشان داد که این درمان ممکن است نرخ عفونت شدید را در نوزادان VLBW کاهش دهد اما هیچ شواهدی مبنی بر کاهش خطر مرگ وجود ندارد.
نتیجه‌گیری‌ها: برای حل این عدم-قطعیت، انجام کارآزمایی‌های بزرگ‌تر و با کیفیت بالاتر مورد نیاز است.
یافته‌های مربوط به کاهش خطر عفونت قارچی تهاجمی در نوزادان بسیار کم-وزن هنگام تولد تحت درمان با پروفیلاکسی ضد-قارچی خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا در کارآزمایی‌های وارد شده ضعف روش‌شناسی وجود دارد. برای رفع این عدم-قطعیت، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بزرگ بیشتری در طبابت فعلی نوزادان مورد نیاز است. این کارآزمایی‌ها ممکن است عوامل ضد-قارچ خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب را با دارونما، با یکدیگر یا با عوامل ضد-قارچی سیستمیک مقایسه کنند و باید شامل ارزیابی تاثیر بر پیامدهای طولانی-مدت تکامل سیستم عصبی باشند.
عفونت قارچی تهاجمی یک علت مهم مورتالیتی و موربیدیتی در نوزادان بسیار نارس یا بسیار کم-وزن هنگام تولد است. در مورد تاثیر داروهای ضد-قارچ پروفیلاکتیک خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب برای کاهش کلونیزاسیون پوستی-مخاطی و بنابراین محدود کردن خطر عفونت قارچی تهاجمی در این جمعیت، تردیدهایی وجود دارد.
ارزیابی تاثیر درمان ضد-قارچی پروفیلاکتیک خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب بر بروز عفونت قارچی تهاجمی، مورتالیتی و موربیدیتی در نوزادان بسیار نارس یا بسیار کم-وزن هنگام تولد.
از راهبرد جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review Group) استفاده کردیم. این جست‌وجوها شامل پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL: کتابخانه کاکرین، 2015، شماره 7)؛ MEDLINE؛ EMBASE، و CINAHL (تا می 2015)، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، و مرورهای قبلی بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده یا کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده که تاثیر درمان ضد-قارچی پروفیلاکتیک خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب را در برابر دارونما (placebo) یا عدم استفاده از دارو یا عامل ضد-قارچ دیگر یا رژیم دوز دیگر در نوزادان بسیار نارس یا بسیار کم-وزن هنگام تولد مقایسه کردند.
داده‌ها را با استفاده از روش‌های استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین، با ارزیابی جداگانه کیفیت کارآزمایی و استخراج داده توسط دو نویسنده مرور، استخراج کردیم.
چهار کارآزمایی، که در مجموع 1800 نوزاد در آنها شرکت کردند، پروفیلاکسی ضد-قارچ خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب (نیستاتین (nystatin) یا میکونازول (miconazole)) را با دارونما (placebo) یا عدم استفاده از دارو مقایسه کردند. این کارآزمایی‌ها دارای نقاط ضعف روش‌شناسی مختلفی از جمله شبه-تصادفی‌سازی، عدم پنهان‌سازی تخصیص، و عدم کورسازی مداخله و ارزیابی پیامدها بودند. میزان بروز عفونت قارچی تهاجمی در گروه‌های کنترل سه مورد از این کارآزمایی‌ها بسیار بالا بود. متاآنالیز کاهش بروز عفونت قارچی تهاجمی را نشان داد که دارای اهمیت آماری بود (خطر نسبی (RR) تیپیکال: 0.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.27، تفاوت خطر (RD): 0.18-؛ 0.21- تا 0.15-) اما ناهمگونی آماری قابل‌توجهی وجود داشت. تاثیری را از مداخله بر مورتالیتی پیدا نکردیم که از اهمیت آماری برخوردار باشد (خطر نسبی تیپیکال: 0.87؛ 0.72 تا 1.05؛ تفاوت خطر 0.03-؛ 0.06- تا 0.01). هیچ یک از کارآزمایی‌ها پیامدهای ترخیص پس از بیمارستان را ارزیابی نکردند. سه کارآزمایی (N = 326) تاثیر پروفیلاکسی ضد-قارچ خوراکی/موضعی غیر-قابل جذب را در برابر پروفیلاکسی ضد-قارچی سیستمیک ارزیابی کردند. متاآنالیزها هیچ تفاوتی را با اهمیت آماری در بروز عفونت قارچی مهاجم یا مورتالیتی به هر علتی پیدا نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.