نقش مهارکننده‌های فسفودی‌استراز 5 (سیلدنافیل) در درمان هیپرتانسیون ریوی

هیپرتانسیون ریوی (PH) عبارت است از فشار خون بالا در گردش خون ریه. این وضعیت می‌تواند بدون علت شناخته‌شده رخ دهد، یا ناشی از بیماری ریوی دیگری باشد، یا ثانویه به ناهنجاری در سمت چپ قلب. هدف این مرور آن بود که دریابد شواهدی وجود دارد که سیلدنافیل (همچنین به عنوان ویاگرا (Viagra) شناخته می‌شود)، دارویی که شریان‌ها را باز می‌کند و جریان خون را افزایش می‌دهد، می‌تواند فشار خون بالای شریان ریوی را کاهش دهد و نشانه‌های PH را تسکین بخشد یا خیر. تعداد محدودی از مطالعات با طول دوره کوتاه‌-مدت نشان دادند که این دارو می‌تواند شریان‌ها را باز کند. یک مطالعه کوچک طولانی‌-مدت‌تر برخی از تاثیرات مطلوب دارو را از نظر تسکین نشانه‌ها نشان داد، اما در غیاب پیامدهای طولانی‌-مدت‌تر، نمی‌توانیم مشخص کنیم که این بدان معناست که افرادی که دارو دریافت کرده‌اند، احساس می‌کنند سطح فعالیت روزانه‌شان بهتر شده یا خیر. مطالعات آتی باید طولانی‌-مدت‌تر بوده و تاثیر درمان را بر فعالیت‌های روزانه، مورتالیتی، کیفیت زندگی و ظرفیت ورزش اندازه‌گیری کنند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

اعتبار تاثیرات مشاهده‌شده از مداخله، با تعداد اندک شرکت‌کنندگان و بررسی ناکافی علل مختلف بیماری، تضعیف می‌شود. تاثیرات مداخله بر پیامدهای طولانی-مدت مانند کلاس عملکردی NYHA، نشانه‌ها، مورتالیتی و ظرفیت ورزش، نیاز به ارزیابی بیشتر دارد. پیش از اینکه تاثیرات طولانی-مدت سیلدنافیل بر پیامدهای مهم بالینی مشخص شود، انجام مطالعات بیشتری با حجم نمونه کافی مورد نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

هیپرتانسیون ریوی (pulmonary hypertension; PH) می‌تواند با علت ناشناخته (هیپرتانسیون ریوی اولیه (primary pulmonary hypertension; PPH)) یا به دلیل یک علت زمینه‌ای شناخته شده (هیپرتانسیون ثانویه ریوی (secondary pulmonary hypertension; SPH)) رخ دهد. انقباض عروق شریان ریوی یکی از مشخصه‌های مهم PH در نظر گرفته می‌شود. درمان‌هایی که هدف آنها گشاد کردن عروق است، برای درمان هیپرتانسیون ریوی استفاده می‌شوند.

اهداف: 

تعیین اثربخشی بالینی سیلدنافیل (sildenafil)، یک گشادکننده عروق که از طریق مهار آنزیم فسفودی‌استراز نوع V؛ (phosphodiesterase type V; PDE5I) عمل می‌کند، که از هر طریقی برای افراد مبتلا به هیپرتانسیون ریوی در اشکال اولیه یا ثانویه تجویز می‌شود.

روش‌های جست‌وجو: 

MEDLINE؛ EMBASE و CENTRAL با عبارات جست‌وجوی از پیش تعریف شده بررسی شدند. جست‌وجو‌ها تا اکتبر 2006 به‌روز بودند.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای ورود به این مرور واجد شرایط بودند. مطالعاتی را وارد کردیم که اثرات سیلدنافیل را در شرکت‌کنندگان مبتلا به PPH و SPH ارزیابی کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده به‌طور مستقل، کیفیت کارآزمایی‌های بالینی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. داده‌ها در RevMan Analyzes 1.0.2 وارد شدند. داده‌های پیوسته با تخمینی بر مقیاس‌های WMD (تفاوت میانگین وزن‌دهی شده (weighted mean difference)) یا SMD (تفاوت میانگین استاندارد شده (standardised mean difference)) ادغام شدند. داده‌های دو-حالتی ادغام شده و RR (نسبت خطر (relative risk)) محاسبه شد.

نتایج اصلی: 

دو مطالعه (77 شرکت‌‌کننده)، معیارهای ورود را به این مرور داشتند. دو مطالعه تاثیرات حاد سیلدنافیل را ارزیابی کردند. دو مطالعه متقاطع (crossover) کوچک تاثیرات تجویز طولانی-مدت این دارو را ارزیابی کردند. مطالعات «تاثیر حاد» نشان داد که سیلدنافیل دارای تاثیر گشادکنندگی عروق ریوی است. دو مطالعه متقاطع بهبود نشانه‌ها را نشان دادند. یک مطالعه بهبودی را در حوزه‌های خستگی، بر اساس یک پرسشنامه معتبر وضعیت سلامت، نشان داد. هر دو مطالعه متقاطع گزارش کردند که دارو به خوبی تحمل شد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information