هنگام مقایسه کمورادیوتراپی اولیه یا کمورادیوتراپی نئوادجوانت (کمورادیوتراپی به دنبال جراحی کمتر رادیکال) با جراحی اولیه در زنان مبتلا به سرطان وولو که به صورت موضعی پیشرفته شده بود (سرطان وولو که به مجرای ادراری، واژن، پرینه، مقعد، مثانه، رکتوم، استخوان‌ها و غدد لنفاوی بزرگ شده گسترش می‌یابد)، تفاوت معنی‌داری در بقای کلی یا عوارض جانبی مرتبط با درمان وجود نداشت. زنانی که در دو مطالعه گذشته‌نگر نیاز به جراحی گسترده (تشکیل استومای ادراری و یا مدفوعی) داشته یا تومور غیر قابل جراحی داشتند، عمدتا تحت کمورادیوتراپی اولیه قرار گرفتند، که شواهد موجود را ضعیف کرد (اگرچه فقط مطالعاتی را گنجاندیم که از تعدیل آماری استفاده کردند). هیچ داده‌ای درباره کیفیت زندگی وجود نداشت. نیاز زیادی به انجام مطالعاتی با کیفیت خوب برای مقایسه درمان‌های اولیه مختلف در سرطان وولو پیشرفته موضعی وجود دارد که یا در زمان مراجعه غیر قابل جراحی بوده یا قابل جراحی هستند اما نیاز به جراحی گسترده دارند.
هنگامی که کمورادیوتراپی (اولیه یا نئوادجوانت) با جراحی اولیه مقایسه شد، زنان مبتلا به تومورهای پیشرفته وولو تفاوت معنی‌داری را در بقای کلی یا عوارض جانبی مرتبط با درمان نشان ندادند.
مطالعات گذشته‌نگر خطر سوگیری بالایی داشتند زیرا معیار ورود برای کمورادیوتراپی اولیه مبتنی بر عدم توانایی برای جراحی تومور بود یا تومور نیاز به خارج شدن کامل داشت. رژیم‌های کمورادیوتراپی بسیار متفاوت بودند. هیچ داده‌ای در مورد کیفیت زندگی وجود نداشت.
هیچ اصطلاح استانداردی برای «سرطان وولو قابل جراحی و غیر قابل جراحی»، و برای «کمورادیوتراپی اولیه و نئوادجوانت» وجود ندارد. برای انجام مقایسه با کیفیت خوب، طبقه‌بندی بر اساس غیر قابل جراحی بودن تومور اولیه و/یا غدد لنفاوی مورد نیاز است.
سرطان وولو (vulval cancer) یک سرطان نادر میان زنان است. هیچ رویکرد استانداردی برای درمان سرطان اولیه و به صورت موضعی پیشرفته وولو (مرحله III و IV از FIGO) وجود ندارد. روش‌های درمانی ترکیبی با استفاده از رادیوتراپی، شیمی‌درمانی و جراحی ایجاد شده‌اند. مزایا و معایب چنین درمانی به خوبی ارزیابی نشده‌اند.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) کمورادیوتراپی اولیه و نئوادجوانت برای زنان مبتلا به سرطان وولو اولیه پیشرفته موضعی در مقایسه با دیگر روش‌های اولیه درمان مانند جراحی اولیه یا رادیوتراپی اولیه.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) ؛ شماره 3؛ 2009)؛ پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سرطان‌های زنان در کاکرین؛ MEDLINE و EMBASE (تا جولای 2009) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، چکیده‌های مقالات نشست‌های علمی، فهرست منابع مطالعات وارد شده را جست‌وجو کرده و با متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا مطالعات غیر تصادفی‌سازی شده که شامل آنالیزهای چند متغیره (multivariate analyses) از کمورادیوتراپی در زنان مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی اولیه و موضعی پیشرفته وولو بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را خلاصه کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. نسبت خطر (HR) تعدیل شده برای بقای کلی (overall survival; OS) در یک مطالعه غیر تصادفی‌سازی شده محاسبه شد و خطر نسبی (RR) در یک RCT برای مقایسه نرخ مرگ‌ومیر در پنج سال و عوارض جانبی در زنانی که کمورادیوتراپی نئوادجوانت و اولیه یا جراحی اولیه دریافت کردند، استفاده شد. عوارض جانبی نیز در یک مطالعه غیر تصادفی‌سازی شده دیگر با جزئیات بیشتری گزارش شد. همه نتایج در آنالیزهای مطالعه تکی نمایش داده شدند.
یک RCT و دو مطالعه غیر تصادفی‌سازی شده که امکان آنالیزهای چند متغیره را فراهم کردند، معیارهای ورود را برآورده کرده و در مجموع شامل 141 زن بودند.
یک RCT نشان داد که به نظر نمی‌رسد کمورادیوتراپی نئوادجوانت بقای بیشتری را در مقایسه با جراحی اولیه در تومورهای پیشرفته وولو به بیماران ارائه دهد (RR: 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.91). هم‌چنین در مطالعه‌ای که شامل 63 زن بود (HR تجمعی تعدیل شده: 1.09؛ 95% CI؛ 0.37 تا 3.17) و در مطالعه دیگری که فقط شامل 12 زن واجد شرایط بود و همان مداخلات را مقایسه کرد (زمانی که تعدیل آماری انجام شد HR اطلاعات خاصی را ارائه نداد)، تفاوت آماری معنی‌داری در بقا میان کمورادیوتراپی اولیه و جراحی اولیه وجود نداشت.
عوارض جانبی به‌طور گسترده‌ای فقط در یک مطالعه گزارش شدند، که به دلیل تعداد بسیار کم بیماران در هر گروه، تفاوت آماری معنی‌داری در خطر عوارض جانبی میان کمورادیوتراپی اولیه و جراحی اولیه مشاهده نشد. در RCT، تفاوت آماری معنی‌داری میان کمورادیوتراپی نئوادجوانت و جراحی اولیه مشاهده نشد. عوارض جانبی در بزرگترین مطالعه با حضور 63 زن گزارش نشدند. کیفیت زندگی در هیچ یک از مطالعات وارد شده گزارش نشد. همه مطالعات دارای خطر بالای سوگیری بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.