پیشینه
پوست افراد مبتلا به اگزما (درماتیت آتوپیک) اغلب حاوی تعداد زیادی از نوعی باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) (اس. اورئوس) (S. aureus) است که می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی شود.
درمان‌های اگزما که برای کاهش اس. اورئوس روی پوست در نظر گرفته شده‌اند شامل آنتی بیوتیک‌ها، درمان‌هایی که روی پوست استفاده می‌شوند، و صابون‌ها/حمام‌های آنتی‌باکتریال هستند. مشخص نیست که درمان‌ها مفید هستند یا خیر.
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثر درمان‌هایی را بررسی کردیم که هدف آنها کاهش اس. اورئوس روی پوست افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک بود. مقایسه‌های واجد شرایط عبارت بودند از درمان‌های مشابه بدون اقدامات ضد اس. اورئوس. ما 41 مطالعه را شامل 1753 شرکت‌کننده وارد کردیم (شواهد تا اکتبر 2018 به‌روز است).
ویژگی‌های مطالعه
مطالعات واردشده به ارزیابی طیف وسیعی از درمان‌هایی پرداختند که با دارونما (placebo) (درمان یکسان اما غیرفعال)، عدم درمان، درمان دیگر، حامل (ماده (مواد) غیرفعال که به ارائه یک درمان فعال کمک می‌کند)، پانسمان بدون ماده آنتی- اس. اورئوس مقایسه شدند.
مطالعات در سراسر جهان انجام شدند و شامل مردان و زنان بودند. دوازده مطالعه کودکان؛ چهار مطالعه بزرگسالان؛ 19 مطالعه هر دو را به کار گرفتند؛ و شش مطالعه نامشخص بودند که میانگین سنی شرکت‌کنندگان در جایی که گزارش شده بود، بین 1.1 و 34.6 سال متغیر بود. شدت اگزما از خفیف تا شدید متغیر بود. مدت زمان درمان از 10 دقیقه تا 3 ماه متغیر بود؛ مدت زمان کلی مطالعه از 15 هفته تا 27 ماه بود.
نتایج کلیدی
پیامدها از زمان آغاز درمان اندازه‌گیری شد. هنگامی که مدت زمان درمان کمتر از چهار هفته بود، ما پیامدها را کوتاه‌مدت، و هنگامی که مدت زمان درمان بیش از چهار هفته بود، پیامدها را بلندمدت طبقه‌بندی کردیم.
احتمال زیادی وجود دارد که افراد، بهبودی اندکی بیشتر را در کوتاه‌مدت با ترکیبات استروئیدی/آنتی‌بیوتیکی موضعی نسبت به استروئید به‌تنهایی تجربه کنند (شواهد با کیفیت پایین، یک مطالعه در رابطه با اگزمای عفونی شده و دو مطالعه در رابطه با عفونت نامشخص). احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت بین گروه ترکیبی و گروه‌های استروئید به‌تنهایی در تاثیر کوتاه‌مدت بر کیفیت زندگی (quality of life; QoL) وجود دارد (شواهد با کیفیت متوسط، یک مطالعه در رابطه با کودکان عفونی شده). مقاومت آنتی‌بیوتیکی بین گروه‌ها در بلندمدت مشابه بود، اما ما به دلیل شواهد با کیفیت بسیار پائین، به این نتیجه اطمینان نداشتیم (یک مطالعه در رابطه با کودکان عفونی شده).
آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، در مقایسه با دارونما، ممکن است هیچ تفاوتی در بهبود کوتاه‌مدت ایجاد نکنند (شواهد با کیفیت پایین، دو مطالعه: یک مطالعه در رابطه با نوزادان و کودکان عفونی نشده؛ و مطالعه دیگر عمدتا در رابطه با نوزادان و کودکان عفونی شده). برای QoL کوتاه‌مدت، احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت بین گروه‌ها وجود دارد (شواهد با کیفیت متوسط، یک مطالعه در رابطه با نوزادان و کودکان عفونی شده). مقاومت آنتی‌بیوتیکی کوتاه‌مدت در هر دو گروه مشابه بود، اما ما در مورد اینکه آیا این تفاوت واقعی است یا خیر، مطمئن نیستیم زیرا کیفیت شواهد بسیار پایین بود (دو مطالعه در رابطه با نوزادان و کودکان، نوزادان و کودکان عفونی شده در یک مطالعه و نوزادان و کودکان عفونی نشده در مطالعه دیگر).
حمام با سفید کننده ممکن است هیچ تفاوتی در بهبود کوتاه‌مدت در مقایسه با دارونما ایجاد نکند (شواهد با کیفیت پایین، یک مطالعه در رابطه با شرکت‌کنندگان عفونی نشده). احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت در QoL کوتاه‌مدت در کودکان با وضعیت عفونت نامشخص نیز وجود دارد (یک مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط)؛ بر اساس همان مطالعه، ما مطمئن نیستیم که آیا مقاومت آنتی‌بیوتیکی در کوتاه‌مدت بین گروه‌ها متفاوت بود (شواهد با کیفیت بسیار پائین).
عوارض جانبی که منجر به توقف درمان شوند، در تمام مطالعات نادر بودند؛ با این حال، کیفیت شواهد در هر سه مقایسه بسیار پایین بود، بنابراین ما مطمئن نیستیم که تفاوتی بین گروه‌ها وجود دارد یا خیر. ارزیابی از شش روز تا دو ماه متغیر بود، شرکت‌کنندگان شامل کودکان و بزرگسالان با وضعیت عفونی مختلط بودند، و علل خروج از مطالعه، عبارت بودند از بدتر شدن اگزما یا خارش و مدفوع شل.
شرکت‌کنندگان در گروه ترکیبی استروئید/آنتی بیوتیک موضعی دچار عوارض جانبی جزئی کمتری نسبت به شرکت‌کنندگان دریافت‌کننده استروئید به‌تنهایی شدند. هنگام مقایسه آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی با دارونما، شرکت‌کنندگان به یک اندازه و تعداد، دچار عوارض جانبی خفیف شدند. با این حال، ما به دلیل شواهد با کیفیت بسیار پائین، مطمئن نیستیم که آیا تفاوت‌های بین گروه‌ها واقعی هستند یا خیر. بر اساس ارزیابی کوتاه‌مدت از شرکت‌کنندگان مختلط (کودکان و بزرگسالان، با وضعیت عفونی مختلط)، عوارض جانبی گزارش شده عبارت بودند از بیماری، اسهال، دردهای معده/مفاصل، و خارش. برای حمام‌های سفید کننده در مقابل دارونما، عوارض جانبی خفیف بلندمدت (سوزش/بی‌حسی، پوست خشک) در هر دو گروه گزارش شد، بنابراین ممکن است تفاوتی بین گروه‌های درمان وجود نداشته باشد (شواهد با کیفیت پایین، شرکت‌کنندگان عفونی نشده (2 تا 30 سال)).
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به بهبود علائم و نشانه‌ها پایین بود؛ برای بهبود در QoL در حد متوسط؛ برای مقاومت آنتی‌بیوتیکی در حد بسیار پایین؛ و برای عوارض جانبی تقریبا همیشه بسیار پایین بود. این مطالعات کوچک و متنوع بودند و در معرض خطر سوگیری قرار داشتند.
ما شواهد کافی را در مورد اثرات درمان‌های ضد-استافیلوکوکی برای درمان افراد مبتلا به اگزمای عفونی شده یا عفونی نشده را نیافتیم. شواهدی با کیفیت پایین، به دلیل خطر سوگیری، عدم دقت در برآورد اثر و ناهمگونی، ترکیب نتایج را دشوار می‌سازند. ترکیبات موضعی استروئید/آنتی بیوتیک ممکن است با بهبودهای کوچک احتمالی در علائم/نشانه‌های خوب یا عالی در مقایسه با استروئید موضعی به‌تنهایی همراه باشد. انجام کارآزمایی‌هایی با کیفیت بالا برای بررسی اثربخشی، QOL، و مقاومت آنتی‌بیوتیکی مورد نیاز هستند.
استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) (اس. اورئوس) (S. aureus) می‌تواند باعث عفونت ثانویه در اگزما شود و احتمالا باعث پیشرفت التهاب در اگزما شود که به نظر نمی‌رسد عفونی باشد. هیچ مداخله استانداردی برای کاهش بار اس. اورئوس در اگزما وجود ندارد. مشخص نیست که آیا درمان‌های ضدمیکروبی به اگزما کمک می‌کنند یا مقاومت باکتریایی را انتشار می‌دهند. این یک به‌روزرسانی از مرور کاکرین در سال 2008 است.
بررسی اثرات مداخلات به منظور کاهش اس. اورئوس برای درمان اگزما.
ما جست‌وجوها را در پایگاه‌های اطلاعاتی زیر تا اکتبر 2018 به‌روزرسانی کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و LILACS. ما پنج پایگاه ثبت کارآزمایی و سه مورد از مجموعه مقالات کنفرانس را جست‌وجو کردیم. ما فهرست منابع کارآزمایی‌ها و مرورها را برای یافتن مطالعات مرتبط بیشتر کنترل کردیم. ما با شرکت‌های دارویی در مورد کارآزمایی‌های در حال انجام و منتشر نشده تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در رابطه با محصولات در نظر گرفته برای کاهش اس. اورئوس روی پوست در افراد با تشخیص اگزمای آتوپیک توسط پزشک معالج. مقایسه‌کننده‌های واجد شرایط عبارت بودند از یک رژیم درمانی مشابه بدون عامل ضد-استافیلوکوکی.
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامدهای کلیدی ما عبارت بودند از بهبود کلی علائم/نشانه‌ها که توسط شرکت‌کننده یا ارزیاب رتبه‌بندی شدند، کیفیت زندگی (quality of life; QOL)، عوارض جانبی شدید نیازمند به خروج از مطالعه، عوارض جانبی خفیف و ظهور میکروارگانیسم‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک.
ما 41 مطالعه را وارد کردیم (1753 شرکت‌کننده تجزیه‌وتحلیل شده) که 10 گروه درمانی را تحت پوشش قرار دادند. مطالعات عمدتا در واحد مراقبت‌های ثانویه در اروپای غربی، شمال آمریکا؛ شرق دور؛ و مناطق دیگر انجام شدند. دوازده مطالعه کودکان؛ چهار مطالعه بزرگسالان؛ 19 مطالعه هر دو را به کار گرفتند؛ و شش مطالعه نامشخص بود. %59 از مطالعات میانگین سنی شرکت‌کنندگان را گزارش کردند (محدوده: 1.1 تا 34.6 سال). شدت اگزما از خفیف تا شدید متغیر بود. بسیاری از مطالعات پیامدهای اولیه ما را گزارش نکردند. طول مدت درمان از 10 دقیقه تا 3 ماه متغیر بود؛ طول مدت کلی مطالعه از 15 هفته تا 27 ماه متغیر بود. ما 33 مطالعه را در حداقل یک حوزه در معرض خطر بالای سوگیری (bias) در نظر گرفتیم.
ما نتایج مربوط به سه مقایسه کلیدی را ارائه می‌کنیم. اندازه‌گیری‌های تمام نقاط زمانی از خط پایه انجام شد. هنگامی که مدت زمان درمان کمتر از چهار هفته بود، ما پیامدها را کوتاه‌مدت، و هنگامی که مدت زمان درمان بیش از چهار هفته بود، پیامدها را بلندمدت طبقه‌بندی کردیم.
چهارده مطالعه، ترکیبات موضعی استروئید/آنتی‌بیوتیک را در مقایسه با استروئید موضعی به‌تنهایی بررسی کردند (وضعیت عفونت: عفونی شده (دو مطالعه)، عفونی نشده (چهار مطالعه)، نامشخص (هشت مطالعه)). ترکیبات موضعی استروئید/آنتی‌بیوتیک ممکن است منجر به بهبود کلی اندکی بیشتر در نشانه‌ها/علائم خوب یا عالی نسبت به استروئید موضعی به‌تنهایی در 6 تا 28 روز پیگیری شوند (خطر نسبی (RR): 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.00 تا 1.21؛ 224 شرکت‌کننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین). برای QOL در کودکان، احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت بین گروه‌ها در 14 روز پیگیری وجود دارد (میانگین تفاوت (MD): 0.18-؛ 95% CI؛ 0.40- تا 0.04؛ 42 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). نتایج بعدی برای این مقایسه بر اساس شواهدی با کیفیت بسیار پایین بود، به این معنی که ما از اعتبار این نتایج مطمئن نیستیم: عوارض جانبی شدید نادر بودند (دوره پیگیری: بین 6 تا 28 روز): هر دو گروه، شعله‌ور شدن درماتیت، بدتر شدن وضعیت و فولیکولیت‌ها را گزارش کردند (325 شرکت‌کننده؛ 4 مطالعه). عوارض جانبی خفیف کمتری (به عنوان مثال شعله‌ور شدن، سوزش، خارش، فولیکولیت) در گروه درمان ترکیبی در 14 روز پیگیری وجود داشت (218 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه). یک مطالعه مقاومت آنتی‌بیوتیکی را در کودکان در سه ماه پیگیری با نتایج مشابه بین گروه‌ها گزارش کرد (65 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه).
چهار مطالعه به بررسی آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی در مقایسه با دارونما پرداختند (وضعیت عفونت: اگزمای عفونی شده (دو مطالعه)، عفونی نشده (یک مطالعه)، شرکت‌کنندگان یک مطالعه کلونیزاسیون داشتند اما مبتلا به عفونت بالینی نبودند). آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ممکن است تفاوتی را از نظر بهبود کلی خوب یا عالی در نوزادان و کودکان در 14 تا 28 روز پیگیری در مقایسه با دارونما ایجاد نکنند (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.18 تا 3.50؛ 75 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه، شواهد با کیفیت پایین). از نظر QOL (در نوزادان و کودکان)، احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت بین گروه‌ها در 14 روز پیگیری وجود دارد (MD: 0.11؛ 95% CI؛ 0.10- تا 0.32؛ 45 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه، شواهد با کیفیت متوسط). نتایج بعدی برای این مقایسه بر اساس شواهدی با کیفیت بسیار پایین بود، به این معنی که ما از اعتبار این نتایج مطمئن نیستیم: عوارض جانبی نیازمند به خروج از درمان بین 14 تا 28 روز پیگیری بسیار نادر بودند، اما شامل بدتر شدن اگزما (هر دو گروه)، مدفوع شل (گروه آنتی‌بیوتیک)، و پورپورای هنوخ شوئن‌لاین (Henoch-Schönlein purpura) (گروه دارونما) بود (4 مطالعه، 199 شرکت‌کننده). عوارض جانبی خفیف، از جمله تهوع، استفراغ، اسهال، و دردهای معده و مفاصل، در 28 روز پیگیری نیز نادر و به‌طور کلی در هر دو گروه کم بودند (1 مطالعه، 68 نوزاد و کودک). مقاومت آنتی‌بیوتیکی در 14 روز در هر دو گروه، مشابه گزارش شد (2 مطالعه، 98 نوزاد و کودک).
پنج مطالعه به ارزیابی حمام‌های سفید کننده در مقایسه با دارونما (آب) یا نرم‌کننده حمام پرداختند (وضعیت عفونی: عفونی نشده (دو مطالعه)، نامشخص (سه مطالعه))، یک مطالعه بهبود کلی را گزارش کرد و نشان داد که حمام سفید کننده ممکن است تفاوتی را در مقایسه با دارونما در یک ماه پیگیری ایجاد نکند (RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.37 تا 1.63؛ 36 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پایین). یک مطالعه نشان داد که احتمالا تفاوت اندک یا عدم تفاوت در QOL در 28 روز پیگیری، در مقایسه بین حمام سفید کننده و دارونما وجود دارد (MD: 0.90؛ 95% CI؛ 1.32- تا 3.12) (80 نوزاد و کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط). ما مطمئن نیستیم که گروه‌ها از نظر احتمال خروج از درمان به دلیل عوارض جانبی در دو ماه پیگیری متفاوت هستند (فقط یک مورد خروج از مطالعه ناشی از بدتر شدن خارش، گزارش شد (گروه دارونما)) زیرا کیفیت شواهد بسیار پایین بود (1 مطالعه، 42 شرکت‌کننده). یک مطالعه گزارش داد که پنج شرکت‌کننده در هر گروه، دچار سوزش/گزگز یا خشکی پوست در دو ماه پیگیری شدند، بنابراین ممکن است تفاوتی در عوارض جانبی خفیف بین گروه‌ها وجود نداشته باشد (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.35 تا 2.87؛ 36 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پایین). شواهدی با کیفیت بسیار پایین به این معنی است که ما نیز در مورد اینکه آیا مقاومت آنتی‌بیوتیکی در چهار هفته پیگیری بین گروه‌ها متفاوت است، مطمئن نیستیم (1 مطالعه، 80 شرکت‌کننده ≤ 18 سال)
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.