هدف از انجام این مرور چیست؟
هدف این مرور تعیین این است که استراتژی‌هایی که دریافت واکسیناسیون را به افراد یادآوری می‌کنند، تعداد افرادی را که واکسیناسیون دریافت می‌کنند افزایش می‌دهد یا خیر. این یک نسخه به‌روز از یک مرور کاکرین است که قبلا منتشر شده است.
پیام‌های کلیدی
یادآوری به افراد برای واکسیناسیون آنها باعث افزایش نرخ واکسیناسیون میان جمعیت‌های مختلف می‌شود.
آنچه مطالعه شد
واکسیناسیون برای پیشگیری از ابتلا به تعدادی از بیماری‌ها استفاده می‌شود اما تنوع وسیعی در پوشش واکسیناسیون در سراسر مناطق و کشورها وجود دارد. این امر می‌تواند منجر به بروز بیماری‌هایی شود که در تاثیر واکسن‌ها قابل پیشگیری هستند و تاثیر زیادی بر افراد و جوامع دارند. اطلاع‌رسانی در مورد زمان واکسیناسیون بعدی به افراد یا مطلع کردن آنها از اینکه یک واکسیناسیون را از دست داده‌اند ممکن است به افزایش پوشش و کاهش تاثیر و اثر بیماری قابل پیشگیری از طریق واکسن کمک کند. ما 75 مطالعه را مرور کردیم تا بررسی کنیم یادآوری به افراد برای واکسینه شدن تاثیر داشته یا خیر. مطالعاتی که ما به بررسی آن پرداختیم از مکان‌های مختلفی نظیر مناطق روستایی، مدارس، مطب‌های خصوصی و بخش‌های سلامت دولتی بود. بیش‌تر مطالعات در ایالات متحده انجام شد. مطالعات تعدادی از گروه‌های مختلف را وارد کرد: نوزادان و کودکان، نوجوانان، بزرگسالانی که نیاز به واکسیناسیون روتین داشتند و هم‌چنین بزرگسالانی که نیاز به واکسن آنفلوآنزا دارند. در اغلب مطالعات، یادآوری‌ها به صورت تماس تلفنی فردی، تماس تلفنی خودکار، نامه‌ها یا کارت‌پستال‌ها صورت گرفت. در چند مطالعه اخیر، از پیام‌های متنی استفاده شد.
نتایج اصلی این مرور
مرور ما نشان داد که یادآوری به افراد برای واکسیناسیون احتمالا تعداد افرادی را که واکسیناسیون دریافت می‌کنند به‌طور میانگین 8 درصد افزایش می‌دهد، اگرچه در نتایج مطالعات تفاوت وجود داشت. یادآوری به افراد با تلفن و تماس‌های خودکار، فرستادن نامه یا کارت‌پستال، یا ارسال پیام متنی، نرخ دریافت واکسیناسیون را افزایش داد. ترکیب یادآوری‌ها نیز موثر بود. یادآوری به افراد از طریق تلفن، از سایر انواع یادآوری‌ها موثرتر بود. افزایش واکسیناسیون بین کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مشاهده شد.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
ما مطالعاتی را که تا ژانویه 2017 منتشر شدند، مرور کردیم.
سیستم‌های فراخوان و یادآوری بیمار در شرایط مراقبت‌های اولیه احتمالا در بهبود نسبت جمعیت هدف که واکسیناسیون دریافت می‌کنند موثر خواهد بود.
نرخ ایمن‌سازی برای کودکان و بزرگسالان در حال افزایش است اما سطح پوشش آن به اهداف مطلوب نرسیده است. در نتیجه، بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن هنوز هم رخ می‌دهند. در عصری که افزایش پیچیدگی برنامه‌های ایمن‌سازی، افزایش انتظارات در مورد عملکرد مراقبت‌های اولیه و تقاضاهای زیاد برای ارائه دهندگان مراقبت‌های اولیه در حال افزایش است، مهم است که مداخلات را که در محیط‌های مراقبت‌های اولیه برای افزایش نرخ ایمن‌سازی کار می‌کنند، درک کرده و ترویج دهیم. یک موضوع شایع در سراسر برنامه‌های ایمن‌سازی در بسیاری از کشورها شامل چالش اجرای رویکرد مبتنی بر جمعیت و شناسایی همه گیرندگان واجد شرایط است، به عنوان مثال کودکانی که باید واکسن سرخک دریافت کنند. با این حال، این موضوع به تدریج از طریق دسترسی به ثبت‌نام‌های ایمن‌سازی و رکوردهای سلامت الکترونیکی مورد توجه قرار می‌گیرد. دومین موضوع شایع، تشخیص بهترین استراتژی‌ها برای ارتقای نرخ واکسیناسیون بالا است. سه نوع استراتژی مورد مطالعه قرار گرفته است: (1) مداخلات بیمار-محور، مانند یادآوری یا فراخوانی بیمار، (2) مداخلات ارائه دهنده و (3) مداخلات سیستم، نظیر قوانین مدرسه. یکی از برجسته‌ترین استراتژی‌های مداخله و شاید بهترین مطالعات، دربرگیرنده سیستم‌های یادآوری یا فراخوان بیمار است. این یک نسخه به‌روز از مروری است که قبلا منتشر شده است.
تعیین و مقایسه اثربخشی انواع مختلف مداخلات برای یادآوری و فراخوانی بیمار جهت بهبود دریافت ایمن‌سازی.
ما تا ژانویه 2017؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و CINAHL را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین منابع علمی منتشر نشده و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌ها را تا ژانویه 2017 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، مطالعات کنترل شده قبل و بعد، و سری‌های زمانی منقطعی را وارد کردیم که به بررسی مداخلات یادآوری و فراخوانی بیماران نیازمند به ایمن‌سازی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی پرداخته باشند که در هر محیطی ایمن‌سازی‌ها را دریافت می‌کنند. گروه‌های کنترل بدون مداخله، و فعالیت‌های عملی استاندارد را وارد کردیم که شامل یادآوری یا فراخوانی ایمن‌سازی بیمار، فعالیت‌های مبتنی بر رسانه با اهدف ارتقای ایمن‌سازی یا کمپین‌های آگاهی مبتنی بر عمل ساده نمی‌شد. ما دریافت هرگونه ایمن‌سازی را به عنوان معیارهای پیامد واجد شرایط وارد کردیم، به جز ایمن‌سازی مخصوص سفر. بیمارانی را که در مدت مطالعه بستری بودند، از مطالعه خارج کردیم.
از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین و گروه عملکرد مؤثر و سازمان‌‌دهی مراقبت در کاکرین (EPOC)، استفاده کردیم. نتایج را برای مطالعات مجزا به صورت نرخ‌های نسبت با استفاده از خطر نسبی (RR) و تفاوت‌های خطر (RD) برای کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و تغییرات مطلق را به صورت درصد برای مطالعات کنترل شده قبل و بعد ارائه کردیم. نتایج تجمعی را برای کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده با استفاده از مدل اثرات تصادفی، ارائه کردیم.
75 مطالعه وارد شده شامل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان سرپایی، جامعه-محور، مراقبت‌های اولیه و سایر محیط‌ها در 10 کشور بود.
مداخلات یادآوری یا فراخوانی بیمار، از جمله تلفن و تماس‌های تلفنی خودکار، نامه‌ها، کارت‌پستال‌ها، پیام‌های متنی، ترکیبی از پست یا تلفن، یا ترکیبی از یادآوری بیمار یا فراخوانی یاری‌رسان، احتمالا نسبت شرکت‌کنندگانی را که ایمن‌سازی دریافت می‌کنند (خطر نسبی (RR): 1.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.23 تا 1.35؛ تفاوت خطر: 8%) بر اساس شواهد با قطعیت متوسط مربوط به 55 مطالعه با 138,625 شرکت‌کننده بهبود می‌دهند.
سه نوع یادآوری تک‌روشی دریافت ایمن‌سازی را بر اساس شواهد با قطعیت بالا بهبود می‌دهند: استفاده از کارت‌پستال‌ها (RR: 1.18؛ 95% CI؛ 1.08 تا 1.30؛ هشت مطالعه؛ 27,734 شرکت‌کننده)، پیام‌های متنی ( RR: 1.29؛ 95% CI؛ 1.15 تا 1.44؛ شش مطالعه؛ 7772 شرکت‌کننده)، و شماره‌گیری خودکار (RR: 1.17؛ 95% CI؛ 1.03 تا 1.32؛ پنج مطالعه؛ 11,947 شرکت‌کننده). دو نوع یادآوری تک‌روشی احتمالا دریافت ایمن‌سازی را بر اساس شواهد با قطعیت متوسط بهبود می‌دهند: استفاده از تماس‌های تلفنی (RR: 1.75؛ 95% CI؛ 1.20 تا 2.54؛ هفت مطالعه؛ 9120 شرکت‌کننده) و فرستادن نامه به بیماران ( RR: 1.29؛ 95% CI؛ 1.21 تا 1.38؛ 27 مطالعه؛ 81,100 شرکت‌کننده).
بر اساس شواهد با قطعیت بالا، یادآوری‌ها بهبود واکسیناسیون را در دوران کودکی (RR: 1.22؛ 95% CI؛ 1.15 تا 1.29؛ RD: %8؛ 23 مطالعه؛ 31,099 شرکت‌کننده) و واکسیناسیون نوجوانان (RR: 1.29؛ 95% CI؛ 1.17 تا 1.42؛ risk difference (تفاوت خطر): 7%؛ 10 مطالعه؛ 30,868 شرکت‌کننده) را بهبود می‌بخشند. بر اساس شواهد با قطعیت متوسط، یادآوری‌ها احتمالا دریافت واکسیناسیون را برای آنفلوآنزای دوران کودکی (RR: 1.51؛ 95% CI؛ 1.14 تا 1.99؛ RD: %22؛ پنج مطالعه؛ 9265 شرکت‌کننده) و آنفلوآنزای بزرگسالان (RR: 1.29؛ 95% CI؛ 1.17 تا 1.43؛ RD: %9؛ 15 مطالعه؛ 59,328 شرکت‌کننده) بهبود می‌دهند. آنها ممکن است دریافت واکسیناسیون پنوموکوک (pneumococcus) بزرگسالان، کزاز (tetanus)، هپاتیت B و سایر واکسن‌های غیر-آنفلوآنزا را بر اساس شواهد با قطعیت پائین بهبود بخشند، گرچه فاصله اطمینان شامل تاثیری از این مداخلات نمی‌شود (RR: 2.08؛ 95% CI؛ 0.91 تا 4.78؛ چهار مطالعه؛ 8065 شرکت‌کننده).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.