این مرور به‌روز شده بررسی کرد که نور درمانی در بهبود شناخت، ADLs، خواب، رفتار چالش‌برانگیز و نشانه‌های روانی مرتبط با دمانس موثر است یا خیر. داده‌های 11 کارآزمایی در آنالیزها گنجانده شدند.
چرخه‌های استراحت-فعالیت و خواب-بیداری توسط ریتم ذاتی روزانه تولید شده توسط هسته‌های سوپراکیاسماتیک (suprachiasmatic nuclei; SCN) هیپوتالاموس کنترل می‌شوند. به نظر می‌رسد تغییرات در SCN مبنای بیولوژیکی تغییرات در الگوهای خواب در افراد مبتلا به دمانس باشد و ممکن است با تحریک SCN توسط نور معکوس شود.
منابع نور در مطالعات واردشده یک جعبه نور بود که تقریبا یک متر دورتر از شرکت‌کنندگان در ارتفاعی در میدان بینایی آنها قرار داده شد؛ هدبند دارای چراغ که روی سر آنها قرار داده شد؛ چراغ‌های نصب شده در سقف؛ یا شبیه‌سازی سپیده‌دم-غروب که انتقال‌های تاریک و روشن را در فضای باز تقلید می‌کند، بودند.
هیچ تاثیری از نور درمانی بر عملکرد شناختی، خواب، بی‌قراری، یا نشانه‌های روانی مرتبط با دمانس وجود نداشت. نتایج برای یک پیامد در یک مطالعه منفرد، که تاثیر مفیدی را بر ADLها پیدا کرد، باید با احتیاط در نظر گرفته شده و پیش از آنکه بتوانند مبنای توصیه‌ای برای استفاده از نوردرمانی روشن باشند، باید تکرار شوند.
شواهد کافی برای توجیه استفاده از نور درمانی در دمانس وجود ندارد. انجام تحقیقات بیشتر باید بر تکرار تاثیر پیشنهادی مداخله بر ADLها، و ایجاد مکانیسم بیولوژیکی برای چگونگی تاثیر نور درمانی بر بهبود این پیامدهای مهم متمرکز شود.
چرخه‌های استراحت-فعالیت و خواب-بیداری توسط ریتم شبانه‌روزی درون‌زا (endogenous circadian rhythm) که توسط هسته‌های سوپراکیاسماتیک (suprachiasmatic nuclei; SCN) در هیپوتالاموس تولید می‌شوند، کنترل می‌شوند. به نظر می‌رسد تغییرات دژنراتیو در SCN یک مبنای بیولوژیکی برای اختلالات شبانه‌روزی در افراد مبتلا به دمانس بوده و ممکن است با تحریک SCN توسط نور معکوس شود.
این مرور اثربخشی نور درمانی (light therapy) را در بهبود شناخت، فعالیت‌های زندگی روزانه (activities of daily living; ADLs)، خواب، رفتار چالش‌برانگیز، و نشانه‌های روانی مرتبط با دمانس بررسی می‌کند.
ALOIS، پایگاه ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین (CDCIG)؛ کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ PsycINFO؛ CINAHL و LILACS را در 20 ژانویه 2014 با استفاده از عبارات: «نور روشن*»، «جعبه نور*»، «هدبند دارای چراغ*»، «سپیده‌دم-غروب*»، فوتوتراپی، «فوتوتراپی»، «نور درمانی» «نور درمانی»، نور* جست‌وجو کردیم. پایگاه ثبت تخصصی CDCIG شامل رکوردهایی از تمام بانک‌های اطلاعاتی عمده مراقبت سلامت ( کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ LILACS)، همچنین از بسیاری از بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌ها و منابع علمی خاکستری است.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مرتبطی وارد شدند که در آنها نور درمانی، با هر شدت و مدت زمانی، با گروه کنترل، برای بررسی تاثیر مداخله بر بهبود شناخت، ADLs، خواب، رفتار چالش‌برانگیز، و نشانه‌های روانی مرتبط با دمانس (همچنین نرخ بستری در مراکز مراقبتی یا هزینه مراقبت) مقایسه شدند. شرکت‌کنندگان، افراد مبتلا به دمانس با هر نوع و درجه‌ای از شدت بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مقالات بازیابی‌شده را از نظر ارتباط با موضوع ارزیابی کرده، و چهار نویسنده مرور مستقلا مطالعات انتخاب‌شده را از نظر خطر سوگیری (bias) ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. تفاوت‌های آماری معنی‌داری در پیامدها میان گروه درمان و کنترل در پایان درمان و دوره پیگیری مورد بررسی قرار گرفتند. هر مطالعه با استفاده از معیار تاثیر مداخله (به عنوان مثال تفاوت میانگین (MD)) خلاصه شد.
یازده کارآزمایی (13 مقاله) معیارهای ورود را داشتند. با این حال، سه مورد از مطالعات در آنالیزها وارد نشدند، زیرا داده‌های گزارش‌شده آنها نمی‌توانستند در متاآنالیز استفاده شوند یا ما نتوانستیم داده‌های مورد نیاز را از نویسندگان به دست آوریم.
این مرور به‌روز شده، هیچ تاثیری را از نور درمانی بر بهبود عملکرد شناختی، خواب، رفتار چالش‌برانگیز (برای مثال بی‌قراری)، یا نشانه‌های روانی مرتبط با دمانس پیدا نکرد. کاهش در ایجاد محدودیت‌های ADL در یک مطالعه، در سه نقطه از پنج نقطه زمانی گزارش شد، و نور درمانی پس از شش هفته و دو سال تاثیر داشت اما پس از یک سال تاثیری از آن دیده نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.