بیماران مبتلا به سندرم نفروتیک (nephrotic syndrome)، به ویژه کودکان، مستعد ابتلا به عفونت هستند. عفونت‌ها می‌توانند باعث عود مکرر بیماری، پاسخ ضعیف به درمان‌ها (مانند استروئیدها) و عفونت‌های شدید منجر به مرگ‌ومیر شوند. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، واکسیناسیون پنوموکوکی، برخی از تعدیل‌کننده‌های سیستم ایمنی و گیاهان دارویی چینی برای کاهش خطر عفونت استفاده/توصیه شده‌اند. هیچ مطالعه‌ای در خصوص آنتی‌بیوتیک‌ها، واکسیناسیون پنوموکوکی و هر گونه پروفیلاکسی غیردارویی دیگر شناسایی نشد. این مرور نشان داد که ایمونوگلوبولین داخل وریدی (intravenous immunoglobulin; IVIG)، تیموزین (thymosin)، فاکتور انتقال خوراکی، تزریق واکسن باسیلوس کالمت-گرین (Bacillus Calmette-Guerin; BCG) و دو نوع گیاه دارویی چینی (گرانول‌های Huangqi و TIAOJINING) ممکن است به پیشگیری از بروز عفونت در کودکان مبتلا به نفروتیک کمک کنند. کیفیت روش‌شناسی (methodology) این مطالعات در سطح پائین بود. در حال حاضر، شواهد محکمی برای توصیه به استفاده از هر گونه مداخله جهت پیشگیری از بروز عفونت در سندرم نفروتیک وجود ندارد. انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.
IVIG، تیموزین، فاکتور انتقال خوراکی، واکسن BCG، گرانول‌های Huangqi و TIAOJINING ممکن است تاثیرات مثبتی در پیشگیری از عفونت اکتسابی از بیمارستان یا با علت نامشخص و بدون عوارض جانبی جدی آشکار در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک داشته باشند. با این حال، کیفیت روش‌شناسی (methodology) همه مطالعات ضعیف بود، حجم نمونه کوچکی داشتند، و همه مطالعات از چین بودند، بنابراین شواهد قوی در مورد اثربخشی این مداخلات وجود ندارد.
عفونت یکی از شایع‌ترین عوارض بوده و همچنان یکی از علل قابل توجه موربیدیتی و گاهی مورتالیتی، به ویژه در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک (nephrotic syndrome) محسوب می‌شود. در عملکرد بالینی، مداخلات پیشگیرانه متعددی برای کاهش خطر بروز عفونت در سندرم نفروتیک مورد استفاده قرار گرفته یا توصیه شده‌اند. اینکه شواهد موجود از نظر علمی دقیق هستند یا خیر، و کدام مداخله پیشگیرانه بر اساس شواهد فعلی برای استفاده روتین توصیه می‌شود، هنوز مشخص نیست.
ارزیابی مزایا و آسیب‌های هر مداخله پیشگیرانه برای کاهش خطر بروز عفونت در کودکان و بزرگسالان مبتلا به سندرم نفروتیک.
پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) (در کتابخانه کاکرین )، MEDLINE و Pre-MEDLINE (از سال 1966)؛ EMBASE (از سال 1980)، بانک اطلاعاتی زیست‐پزشکی چین (از 1979 تا دسامبر 2009)؛ Chinese Science and Technique Journals Database (تا دسامبر 2009)، زیرساخت‌های ملی چین (تا دسامبر 2009)، بانک اطلاعاتی WangFang (تا دسامبر 2009)، فهرست منابع کتب رفرانس نفرولوژی، مقالات مروری، مطالعات مرتبط و چکیده‌ای از جلسات نفرولوژی را، بدون اعمال محدودیت در زبان نگارش، جست‌وجو کردیم.
تاریخ انجام آخرین جست‌وجو: 6 فوریه 2012.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی که هر گونه مداخله پیشگیرانه (دارویی یا غیردارویی) را برای پیشگیری از بروز هرگونه عفونت در کودکان و بزرگسالان مبتلا به سندرم نفروتیک مقایسه کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم اطلاعات را ارزیابی و استخراج کردند. اطلاعاتی در مورد روش‌ها، شرکت‌کنندگان، مداخلات و پیامدها (ظاهر عفونت، مورتالیتی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی) جمع‌آوری شدند. نتایج در قالب خطرات نسبی (RR) برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome) یا در قالب تفاوت‌های میانگین (MD) برای دادههای پیوسته (continuous data)، هر دو با 95% فواصل اطمینان (CI)، بیان شدند.
دوازده مطالعه انجام‌شده در چین، شامل 762 کودک مبتلا به سندرم نفروتیک، شناسایی شدند. هیچ مطالعه‌ای روی بزرگسالان یافت نشد. همه مطالعات، یک نوع درمان دارویی پیشگیرانه (ایمونوگلوبولین داخل وریدی (intravenous immunoglobulin; IVIG)، تیموزین (thymosin)، فاکتور انتقال خوراکی، قرص پپتید مانان (mannan peptide)، تزریق واکسن باسیلوس کالمت-گرین (Bacillus Calmette-Guerin; BCG)، واکسن چند ظرفیتی (polyvalent) باکتریایی (Lantigen B) و دو نوع گیاه دارویی چینی: ترکیبی از گیاهان دارویی چینی (TIAOJINING) و گرانول Huangqi (آستراگالوس (astragalus)) به علاوه درمان پایه را با درمان پایه به تنهایی مقایسه کردند. هیچ RCTای شناسایی نشد که به مقایسه آنتی‌بیوتیک‌ها، پروفیلاکسی غیردارویی یا واکسیناسیون پنوموکوکی پرداخته باشد. چهار مطالعه تاثیر مفید قابل توجهی را از IVIG در پیشگیری از عفونت اکتسابی از بیمارستان یا با علت نامشخص در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک نشان دادند (RR: 0.47؛ 95% CI؛ 0.31 تا 0.73). تیموزین (RR: 0.50؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.97)، فاکتور انتقال خوراکی (RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.35 تا 0.73)، تزریق واکسن BCG (RR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.48 تا 0.95)، گرانول Huangqi (RR: 0.62؛ 95% CI؛ 0.47 تا 0.83) و TIAOJINING (RR: 0.59؛ 95% CI؛ 0.43 تا 0.81) نیز در کاهش خطر عفونت در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک موثر بودند. با این حال قرص پپتید مانان (RR: 0.46؛ 95% CI؛ 0.21 تا 1.01) و واکسن چند ظرفیتی باکتریایی (RR: 0.24؛ 95% CI؛ 0.06 تا 1.00) نسبت به درمان پایه در کاهش خطر عفونت برای کودکان مبتلا به نفروتیک برتری نداشتند. هیچ موردی از عوارض جانبی جدی گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.