مزایای آموزش والدین پساز تولد برای سلامت یا مراقبت از نوزاد و روابط والدین و نوزاد نامشخص هستند.
فرزندپروری در رشد کودکان سالم مهم است. والدین جدید بلافاصله پساز تولد نوزاد موارد زیادی برای یادگیری داشته و والدین همیشه حمایت اجتماعی یا الگوهایی را برای پیروی در دست ندارند. این امر، بررسی اثربخشی مداخلات مورد استفاده را توسط پرسنل سلامت برای آموزش والدین جدید در مورد مراقبت از نوزادان خود به بهترین شکل امکانپذیر، ضروری میسازد. این مرور به دنبال ارزیابی برنامههای آموزشی بود که در دو ماه نخست پساز تولد به یک یا هر دو والد بهصورت جداگانه یا گروهی ارائه شدند. اگرچه این مرور 27 کارآزمایی را شامل 3949 مادر و 579 پدر شناسایی کرد، فقط 15 مورد (2922 مادر و 388 پدر) دادههای قابل استفاده را در مورد پیامدهای مورد نظر ارائه دادند. خواب نوزاد، گریه و آگاهی مادر از رفتارهای نوزاد، تنها پیامدهایی بودند که میتوانستند بهطور موثری آنالیز شوند. نتایج نشان دادند که مداخلات آموزشی با هدف بهبود خواب، میزان خواب نوزاد را بهطور میانگین 29 دقیقه در 24 ساعت افزایش دادند اما بر میانگین طول گریه نوزاد در 24 ساعت در شش هفتگی و 12 هفتگی تاثیر معنیداری نداشتند. آموزش رفتار نوزاد، دانش مادران را از رفتار نوزاد چهار هفته پساز تولد بهطور میانگین 2.85 امتیاز افزایش داد. انجام پژوهشهای بیشتری در این زمینه الزامی است.
مزایای برنامههای آموزشی برای شرکتکنندگان و نوزادان آنها نامشخص باقی میمانند. به نظر میرسد آموزشهای مرتبط با افزایش خواب باعث بهبود خواب نوزاد میشوند اما هیچ تاثیری بر میزان گریه نوزاد ندارند. آموزش در مورد رفتار نوزاد بهطور بالقوه دانش مادران را افزایش میدهد؛ بااینحال، انجام مطالعات بیشتر و بزرگتر و بهخوبی طراحی شده برای تائید این یافتهها مورد نیاز هستند.
بسیاری از نیازهای یادگیری در اوایل دوره پساز زایمان به وجود میآیند، و بررسی مداخلات مورد استفاده برای آموزش والدین جدید در مورد مراقبت از نوزادشان در این دوران اهمیت زیادی دارد.
هدف اولیه، ارزیابی تاثیرات آموزش ساختاریافته پساز زایمان به یک فرد یا گروه در ارتباط با سلامت عمومی یا مراقبت نوزاد و روابط والدین و نوزاد بود.
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جستوجو کردیم (31 مارچ 2013).
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را در مورد هر گونه آموزش ساختاریافته پساز زایمان وارد کردیم که به والدین یا گروههایی از والدین طی دو ماه نخست پساز تولد در ارتباط با سلامت یا مراقبت از یک نوزاد یا روابط والدین و نوزاد ارائه شد.
دو نویسنده مرور (JB، CTB) کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و دادهها را از گزارشهای منتشرشده استخراج کردند.
از 27 کارآزمایی (3949 مادر و 579 پدر) که معیارهای ورود را داشتند، فقط 15 کارآزمایی (2922 مادر و 388 پدر) دادههای قابل استفاده را گزارش کردند. مداخلات آموزشی شامل موارد زیر بودند: پنج مورد در زمینه بهبود خواب نوزاد، 12 مداخله پیرامون رفتار نوزاد، سه مورد برای سلامت عمومی پساز تولد، سه مورد برای مراقبت عمومی از نوزاد، و چهار مورد در رابطه با ایمن ماندن (safety) نوزاد. جزئیات روشهای تصادفیسازی، پنهانسازی تخصیص (allocation concealment)، کورسازی (blinding) و از دست دادن شرکتکنندگان اغلب گزارش نشدند. از پیامدهای آنالیز شده، فقط 13 مورد بهطور مشابه توسط بیشاز یک مطالعه اندازهگیری شدند تا بتوانند در متاآنالیز ترکیب شوند. از این 13 متاآنالیز، فقط چهار مورد دارای سطح ناهمگونی (heterogeneity) پائین برای ارائه یک تخمین کلی از تاثیر مداخله بودند. آموزش در مورد بهبود وضعیت خواب نسبت به مراقبتهای معمول منجر به تفاوت میانگین به میزان 29 دقیقه بیشتر خواب شبانه نوزاد در 24 ساعت در شش هفتگی (95% فاصله اطمینان (CI): 18.53 تا 39.73) شد. بااینحال، بر تفاوت میانگین تعداد دقیقههای گریه کردن طی 24 ساعت در شش هفتگی و 12 هفتگی تاثیر معنیداری نداشت. ارائه آموزش مربوط به رفتار نوزاد، آگاهی مادر را از رفتار نوزاد با تفاوت میانگین 2.85 امتیاز افزایش داد (95% CI؛ 1.78 تا 3.91).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.