ما 22 مطالعه را شامل 43,637 زن وارد مرور کردیم. حدود 70% از داده‌ها را از دو مطالعه که به خوبی انجام شده بودند، استنتاج کردیم (HERS 1998؛ WHI 1998). اغلب شرکت‌کنندگان، زنان آمریکایی یائسه با حداقل درجاتی از بیماری‌های همزمان بودند و میانگین سنی آنها در اکثر مطالعات، بالای 60 سال بود. هیچ یک از این مطالعات بر زنان پیش از یائسگی تمرکز نکرده بودند.

HT ترکیبی مداوم در زنان یائسه نسبتا سالم (یعنی به طور کلی سرحال، بدون بیماری آشکار)، باعث افزایش خطر حوادث کرونری (پس از 1 سال مصرف: از 2 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 3 و 7 نفر به ازای هر 1000 نفر)، ترومبوآمبولی وریدی (پس از 1 سال مصرف: از 2 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 4 و 11 نفر به ازای هر 1000 نفر)، استروک (پس از 3 سال مصرف: از 6 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 6 و 12 نفر به ازای هر 1000 نفر)، سرطان پستان (پس از 5.6 سال مصرف: از 19 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 20 و 30 نفر به ازای هر 1000 نفر)، بیماری کیسه صفرا (پس از 5.6 سال مصرف: از 27 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 38 و 60 نفر به ازای هر 1000 نفر) و مرگ‌ومیر ناشی از سرطان ریه (پس از 5.6 سال مصرف به علاوه 2.4 سال پیگیری اضافه: از 5 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 6 و 13 نفر به ازای هر 1000 نفر) شده بود.

HT با استروژن تنها، خطر ترومبوآمبولی وریدی (پس از 1 تا 2 سال مصرف: از 2 نفر به ازای هر 1000 نفر تا 2 تا 10 نفر به ازای هر 1000 نفر؛ پس از 7 سال مصرف: از 16 نفر به ازای هر 1000 نفر تا 16 الی 28 نفر به ازای هر 1000 نفر)، استروک (پس از 7 سال مصرف: از 24 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 25 و 40 نفر به ازای هر 1000 نفر)، بیماری کیسه صفرا (پس از 7 سال مصرف: از 27 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 38 و 60 نفر به ازای هر 1000 نفر) را افزایش داده، اما خطر سرطان پستان (پس از 7 سال مصرف: از 25 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 15 و 25 نفر به ازای هر 1000 نفر) و شکستگی بالینی (پس از 7 سال مصرف: از 141 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 92 و 113 نفر به ازای هر 1000 نفر) را کاهش داده و خطر حوادث کرونری را در هر مدت زمان پیگیری، افزایش نداده بود.

در زنان بالای 65 سال که نسبتا سالم بوده و HT مداوم ترکیبی دریافت کردند، افزایش بروز دمانس مشاهده شد (پس از 4 سال استفاده: از 9 نفر به ازای هر 1000 نفر تا 11 الی 30 نفر به ازای هر 1000 نفر). مصرف HT مداوم ترکیبی در زنان مبتلا به بیماری قلبی‌عروقی، به طور معناداری خطر ترومبوآمبولی وریدی را افزایش داده بود (پس از 1 سال استفاده: از 3 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 3 و 29 نفر به ازای هر 1000 نفر). زنان مصرف کننده HT، دارای کاهش معنادار خطر بروز شکستگی با استفاده طولانی‌مدت بودند.

خطر شکستگی، تنها پیامدی بود که شواهد قوی برای آن، بیانگر مزیت بالینی ناشی از HT بود (پس از 5.6 سال استفاده از HT مداوم: از 111 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 79 و 96 نفر به ازای هر 1000 نفر؛ پس از 7.1 سال استفاده از HT با تنها استروژن: از 141 نفر به ازای هر 1000 نفر تا بین 92 و 113 نفر به ازای هر 1000 نفر). محققان، شواهد قوی که حاکی از تاثیر معنادار بالینی HT بر بروز سرطان کولورکتال باشد، نیافتند.

یک کارآزمایی، زیر-گروهی از 2839 زن نسبتا سالم 50 تا 59 ساله را که HT مداوم ترکیبی مصرف کرده و 1637 نفر که HT با تنها استروژن دریافت کرده بودند در برابر گروه‌های دارونما با اندازه مشابه، تجزیه‌وتحلیل کرده بود. تنها خطر گزارش شده که به صورت معنادار افزایش یافته بود، ترومبوآمبولی وریدی در زنان مصرف کننده HT مداوم ترکیبی بود: خطر مطلق آنها، پائین و کمتر از 1/500 باقی مانده بود. با این حال، نمی‌توان سایر تفاوت‌ها را در خطرات نادیده گرفت، زیرا این مطالعه برای داشتن قدرت تشخیص تفاوت‌های میان گروه‌هایی از زنان درون 10 سال یائسگی، طراحی نشده بود.

خطر سوگیری برای اغلب مطالعات در اکثر زمینه‌ها، پائین بود. کیفیت کلی شواهد برای مقایسه‌های اصلی، متوسط بود. محدودیت اصلی در کیفیت شواهد این بود که فقط حدود 30% از زنان در شروع مطالعه، 50 تا 59 سال داشتند و در این سن، احتمال در نظر گرفتن HT برای نشانه‌های وازوموتور، بیشتر است.