سوال مطالعه مروری
مزایا و خطرات ناشی از درمان‌های مختلف برای پریاپیسم (priapism) متناوب (stuttering) (اپیزود‌های مکرر و کوتاه‌مدت) و شدید (به مدت شش ساعت یا بیشتر) در بیماری سلول داسی‌شکل چیست؟
پیشینه
پریاپیسم (نعوظ دردناک طولانی‌مدت آلت تناسلی مرد) در مردان مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل، شایع است. طول مدت پریاپیسم، برای انواع مختلف، متفاوت است و بنابراین درمان پزشکی هر نوع با دیگری فرق می‌کند. روش‌های خود-مدیریتی ممکن است مفید باشند. ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده را در مورد درمان‌های مختلف، برای پیدا کردن بهترین گزینه درمانی، جستوجو کردیم.
تاریخ جستوجو
ما آخرین جستوجو را برای یافتن شواهد در 9 سپتامبر 2019 انجام دادیم.
ویژگی‌های مطالعه
ما سه کارآزمایی را در جامائیکا، نیجریه و بریتانیا پیدا کردیم که شامل 102 نفر می‌شدند.
نتایج کلیدی
در کارآزمایی‌ها، چهار درمان دارویی مختلف (استیلبوسترول (stilboestrol)، سیلدنافیل (sildenafil)، افدرین (ephedrine) و اتیلفرین (etilefrine)) با دارونما (placebo) مقایسه شدند. همه کارآزمایی‌ها این موضوع را بررسی کردند که درمان می‌تواند حملات پریاپیسم را کاهش دهد یا خیر. هیچ تفاوتی بین هیچ‌یک از درمان‌ها در مقایسه با دارونما وجود نداشت. به دلیل کمبود شواهدی با کیفیت بالا، ما قادر به نتیجه‌گیری در مورد بهترین درمان پریاپیسم در بیماری سلول داسی‌شکل نیستیم. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. این، یک به‌روزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده است.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را برای همه کارآزمایی‌ها پایین تا بسیار پایین در نظر گرفتیم، چرا که مطالعات در معرض خطر سوگیری (bias) بودند و در همه کارآزمایی‌ها، تعداد شرکت‌کنندگان پایین بود.
در مورد مزایا یا خطرات ناشی از درمان‌های مختلف برای هر دو نوع پریاپیسم متناوب و شدید در بیماری سلول داسی‌شکل، شواهد کافی وجود ندارد. این مرور سیستماتیک به وضوح، نیاز را به انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و به خوبی طراحی شده و با قدرت کافی که در چند مرکز انجام شوند و بتوانند اثر‌بخشی مداخلات خاص را برای پریاپیسم در بیماری سلول داسی شکل ارزیابی کنند، نشان داده است.
بیماری سلول داسی‌شکل، شامل گروهی از اختلالات ژنتیکی هموگلوبین است. علامت غالب مرتبط با بیماری سلول داسی‌شکل، درد ناشی از انسداد عروق خونی کوچک توسط گلبول‌های قرمز خون داسی‌شکل شده غیر‌طبیعی است. عوارض دیگری شامل آسیب مزمن ارگان‌ها و نعوظ (erection) دردناک طولانی‌مدت در آلت تناسلی مرد که به عنوان پریاپیسم (priapism) شناخته می‌شود، وجود دارند. شدت بیماری سلول داسی‌شکل متغیر است و درمان معمولا علامتی است. پریاپیسم نیمی از مردان مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل را درگیر می‌کند، با این حال، هیچ توافقی در درمان وجود ندارد. بنابراین ما نیاز به دانستن بهترین راه درمانی این عارضه به منظور ارائه یک رویکرد مداخله‌ای موثر برای همه افراد مبتلا داریم. این، یک به‌روزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده است.
ارزیابی مزایا و خطرات ناشی از درمان‌های مختلف پریاپیسم متناوب (stuttering) (اپیزود‌های مکرر و کوتاه‌مدت) و شدید (به مدت شش ساعت یا بیشتر) بر بیماری سلول داسی‌شکل
ما، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های هموگلوبینوپاتی‌ها در گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را، شامل منابع شناسایی شده از جست‌وجوهای جامع در بانک اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوهای دستی مجلات مرتبط و کتاب چکیده مجموعه مقالات کنفرانس‌ها، جستوجو کردیم. ما همچنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌ها را جستوجو کردیم.
تاریخ آخرین جستوجو در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه هموگلوبینوپاتی‌ها: 9 سپتامبر 2019.
تاریخ آخرین جستوجو در پایگاه‌های ثبت کارآزمایی و Embase: 1 اکتبر 2019.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده که به مقایسه درمان‌های غیر‌جراحی یا جراحی با دارونما (placebo) یا عدم درمان، یا با یک مداخله دیگر برای پریاپیسم متناوب یا شدید پرداختند.
نویسندگان مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) کارآزمایی‌ها را ارزیابی کردند.
سه کارآزمایی با 102 شرکت‌کننده شناسایی شدند که واجد معیارهای ورود به این مرور بودند. این کارآزمایی‌ها داروی استیلبواسترول (stilboestrol) را با دارونما، سیلدنافیل (sildenafil) را با دارونما و یک کارآزمایی چهاربازویی که افدرین (ephedrine) یا اتیل‌افرین (etilefrine) را با دارونما مقایسه کرد، در محدوده زمانی دو هفته تا شش ماه مقایسه کردند. تمام کارآزمایی‌ها در شرایط سرپایی در جامائیکا، نیجریه و بریتانیا انجام شدند. هیچ‌یک از کارآزمایی‌ها پیامد اولیه، فروکش کردن برانگیختگی جنسی (detumescence) را اندازه‌گیری نکردند. با این حال، هر سه کارآزمایی کاهش فراوانی پریاپیسم متناوب، دومین پیامد اولیه ما، را گزارش کردند و از شواهد وارد شده در این مرور، ما مطمئن نیستیم که استیلبواسترول، اتیل‌افرین یا افدرین به کاهش فراوانی پریاپیسم متناوب می‌انجامد یا خیر، زیرا شواهد به صورت کیفیت بسیار پایین ارزیابی شده‌اند. علاوه بر این، ما نتیجه‌گیری کردیم که سیلدنافیل ممکن است تفاوت کمی ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند (شواهد با قطعیت پائین). دو کارآزمایی عوارض جانبی فوری را گزارش کردند و ما مطمئن نیستیم که اتیل‌افرین یا افدرین باعث کاهش وقوع این موارد شوند یا خیر (شواهد با قطعیت بسیار پایین) و همچنین نتیجه گرفتیم که سیلدنافیل ممکن است تفاوت کمی در عوارض جانبی ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند (شواهد با کیفیت پایین). به علت وجود خطر سوگیری و تعداد کم شرکت‌کنندگان در تمام مطالعات، ما قطعیت شواهد را برای همه کارآزمایی‌ها، پائین تا بسیار پائین در نظر گرفتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.