کدام مسیر برای درناژ کوتاه‌-مدت مثانه در بزرگسالان بستری در بیمارستان بهتر است؟

شواهد برای این سوال تا 26 فوریه 2015 به روز است

تعداد کارآزمایی‌ها: 42

تعداد شرکت‌کنندگان: 4577

پیام‌های کلیدی:

این مرور کاکرین نشان داد که شواهد کافی برای نشان دادن اینکه مسیر درناژ مثانه برای کاهش عفونت مجاری ادراری (UTI) بر بقیه ارجحیت دارد، در دسترس نیست. شواهد نشان دهنده این هستند که شرکت‌کنندگان با کاتترهای سوپراپوبیک در مقایسه با کاتترهای ثابت اورترال احتمال کمتری دارد که دچار درد به دلیل کاتتر شوند. کیفیت شواهد در این مرور، پائین بود و بسیاری از کارآزمایی‌ها، پیامدهای مهم مانند کیفیت زندگی مرتبط با کاتتر و سهولت استفاده از آن را گزارش نکرده بودند. کارآزمایی‌های وارد شده، عوارض جانبی معدودی را گزارش کرده بودند، اما مشخص نیست که این امر به خاطر این بوده که عوارض جانبی رخ نداده یا به سادگی گزارش نشده بود. به دلیل شواهد محدود، ما به کارآزمایی‌های با کیفیت بالا نیاز داریم. مهم است که این کارآزمایی‌ها عفونت مجاری ادراری علامت‌دار، درد ناشی از استفاده از کاتترها، کیفیت زندگی، عوارض جانبی و سهولت استفاده را گزارش کنند.

پیشینه: چه مسیرهایی برای کاتترگذاری کوتاه‌-مدت مثانه وجود دارد؟

کاتترهای ادراری لوله‌هایی هستند که تخلیه ادرار از مثانه را انجام می‌دهند. آنها اغلب در افرادی استفاده می‌شوند که به راحتی قادر به رفتن به توالت در طول مدت بستری شدن در بیمارستان نیستند. در حدود یک چهارم بیماران بستری در بیمارستان، نیازمند تخلیه مثانه در مقطعی کوتاه‌-مدت با استفاده از کاتتر ادراری می‌شوند. کاتترها را می‌توان به روش‌های مختلف استفاده کرد. مسیرهای اصلی کاتتریزاسیون ادراری عبارتند از:

1. اورترال: لوله درناژ از طریق پیشاب‌راه، داخل مثانه قرار داده می‌شود، که یا در محل باقی می‌ماند (کاتتر ثابت) یا پس از خالی شدن مثانه، خارج می‌شود (کاتتر متناوب).

2. کاتتریزاسیون سوپراپوبیک: لوله درناژ از طریق یک برش کوچک در دیواره شکم وارد مثانه می‌شود.

از عوارض شایع درناژ کوتاه‌-مدت مثانه، عفونت مجاری ادراری است. عفونت، پیامدهای جدی بسیاری برای بیماران و ارائه دهندگان مراقبت سلامت در بردارد. جاگذاری یک کاتتر سوپراپوبیک ممکن است با خطرات بیشتری نسبت به مسیرهای اورترال همراه باشد، مانند خونریزی یا آسیب به روده.

نتایج کلیدی

مرور کاکرین شامل مطالعاتی بود که یکی از سه مقایسه زیر را انجام داده بودند:

1. کاتتریزاسیون ثابت در برابر سوپراپوبیک
2. کاتتریزاسیون ثابت در برابر متناوب
3. کاتتریزاسیون سوپراپوبیک در برابر متناوب

1. بیست‌وپنج کارآزمایی (2622 شرکت‌کننده) کاتتریزاسیون ثابت اورترال را با کاتتریزاسیون سوپراپوبیک مقایسه کرده بودند. شواهد پنج کارآزمایی برای تعیین اینکه کاتتریزاسیون اورترال ثابت یا کاتتریزاسیون سوپراپوبیک با کاهش خطر ابتلا به عفونت مجاری ادراری علامت‌دار همراه هستند، کافی نبود. شواهد با کیفیت پائین به دست آمده از چهار کارآزمایی نشان می‌دهد که افراد با کاتترهای اورترال ثابت در مقایسه با شرکت‏‌کنندگان با کاتترهای سوپراپوبیک در معرض خطر بیشتر ابتلا به درد ناشی از کاتتر بودند. هیچ یک از بیست‌وپنج کارآزمایی گزارشی از سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی نداشتند.

2. چهارده کارآزمایی (1596 شرکت‌کننده) کاتتریزاسیون ثابت و متناوب اورترال را با هم مقایسه کرده بودند. شواهد با کیفیت بسیار پائین به دست آمده از دو کارآزمایی در مورد عفونت مجاری ادراری گزارش داده بودند، اما این مرور نمی‌تواند تعیین کند کدام مسیر درناژ خطر کمتری دارد. هیچ یک از چهارده کارآزمایی گزارشی از درد، سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی نداشتند.

3. در سه کارآزمایی (359 شرکت‌کننده) کاتتریزاسیون سوپراپوبیک و اورترال متناوب مقایسه شده بودند. فقط یک کارآزمایی عفونت مجاری ادراری را گزارش کرده بود. شواهد مبهم و کیفیت آنها پائین بود. فقط یک کارآزمایی شواهدی از درد داشت. مجددا، شواهد مبهم و کیفیت شواهد بسیار پائین بود. هیچ یک از سه کارآزمایی از سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی گزارشی نداشتند.

پیام‌های پایانی

گر چه کارآزمایی‌های متعددی انجام شده، تعداد کافی از آنها پیامدهای مهم را بررسی نکرده‌اند. بسیاری از سوالات در مورد درناژ کوتاه‌-مدت مثانه هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند: کدام مسیر کمترین احتمال بروز عفونت مجاری ادراری را دارد؟ آیا یک مسیر خاص در ارتباط با بروز درد، درد بیشتری نسبت به مسیرهای دیگر دارد؟ آیا تفاوت قابل توجهی در هزینه یا سهولت استفاده برای بیماران و بیمارستان‌ها بین سه مسیر وجود دارد؟ تا زمانی که این پرسش‌ها با شواهد با کیفیت بالاتر پاسخ داده نشوند، ما نیاز به کارآزمایی‌های بیشتر و بهتر داریم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

کاتترهای سوپراپوبیک در مقایسه با کاتتریزاسیون ثابت اورترال باعث کاهش شمار شرکت‌کنندگان مبتلا به باکتریوری بدون نشانه، نیاز مجدد به کاتتریزاسیون و درد می‌شود. شواهد در مورد عفونت مجاری ادراری علامت‌دار مبهم بود.

در مقایسه کاتتریزاسیون اورترال ثابت در برابر متناوب، شواهد برای عفونت مجاری ادراری علامت‌دار و باکتریوری بدون نشانه مبهم بود. هیچ کدام از کارآزمایی‌ها درد را گزارش نکرده بودند.

شواهد برای مقایسه کاتتریزاسیون سوپراپوبیک در برابر کاتتریزاسیون متناوب اورترال مبهم بود. کارآزمایی‌ها باید تعریف دقیقی از عفونت مجاری ادراری علامت‌دار داشته باشند. انجام کارآزمایی‌های تکمیلی با توان آزمون مناسب برای مقایسه تمام کاتترها مورد نیاز است، به خصوص در مورد مقایسه سوپراپوبیک و کاتتریزاسیون متناوب اورترال.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

کاتترهای ثابت اورترال اغلب برای درناژ مثانه در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند. عفونت مجاری ادراری (UTI) شایع‌ترین عفونت اکتسابی از بیمارستان، و یک عارضه شایع کاتتریزاسیون ادراری است. درد، سهولت استفاده و کیفیت زندگی، هم‌چنین تجزیه‌و‌تحلیل معمول اقتصادی نکات مهمی هستند که باید در نظر گرفته شوند. کاتتریزاسیون سوپراپوبیک ممکن است موجب پرفوراسیون روده و حتی مرگ‌ومیر شود.

اهداف: 

تعیین مزایا و معایب مسیرهای جایگزین برای کاتتریزاسیون کوتاه‌-مدت مثانه در بزرگسالان از لحاظ عفونت، عوارض جانبی، جایگزینی، مدت زمان استفاده، رضایت شرکت‌کنندگان و اثربخشی نسبت به هزینه. برای هدف این مرور، ما واژه «کوتاه‌-مدت» را به عنوان مدت زمان در نظر گرفته شده کاتتریزاسیون، 14 روز یا کمتر تعریف کردیم.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت تخصصی گروه بی‌اختیاری در کاکرین (Cochrane Incontinence Group Specialised Register) را که شامل کارآزمایی‌های شناسایی شده در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ MEDLINE in process؛ ClinicalTrials.gov؛ WHO ICTRP بود، جست‌وجوی دستی مجلات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها (جست‌وجو در 26 ژانویه 2015)، CINAHL (جست‌وجو در 27 ژانویه 2015) و فهرست منابع مقالات مرتبط را نیز جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

کلیه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی شده را که مسیرهای مختلف کاتتریزاسیون برای استفاده کوتاه‌-مدت در بزرگسالان بستری شده در بیمارستان مقایسه کرده بودند، وارد مرور کردیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

حداقل دو نویسنده مرور، داده‌ها را استخراج کردند و «خطر سوگیری (bias)» را در کارآزمایی‌های وارد شده بررسی کردند. در مواردی که نیاز به اطلاعات اضافی بود از انجام دهندگان کارآزمایی درخواست شفاف‌سازی کردیم.

نتایج اصلی: 

در این مرور سیستماتیک، 42 کارآزمایی را وارد کردیم.

بیست‌وپنج کارآزمایی، کاتتریزاسیون ثابت اورترال را با کاتتریزاسیون سوپراپوبیک مقایسه کرده بودند. شواهد مربوط به عفونت مجاری ادراری (UTI) علامت‌دار ناکافی بودند (خطر نسبی (RR): 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.69؛ 5 کارآزمایی؛ 575 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). شرکت‌کنندگان با کاتترهای ثابت تعداد بیشتری باکتریوری بدون نشانه داشتند (RR: 2.25؛ 95% CI؛ 1.63 تا 3.10؛ 19 کارآزمایی؛ 1894 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و تعداد بیشتری از آنها درد را گزارش کردند (RR: 5.62؛ 95% CI؛ 3.31 تا 9.55؛ 4 کارآزمایی؛ 535 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). مدت کاتتریزاسیون در گروه با کاتتریزاسیون ثابت اورترال کمتر بود (MD: -1.73؛ 95% CI؛ 2.42- تا 1.05-؛ 2 کارآزمایی؛ 274 شرکت‌کننده).

چهارده کارآزمایی، کاتتریزاسیون ثابت اورترال را با کاتتریزاسیون متناوب مقایسه کرده بودند. دو کارآزمایی داده‌هایی در مورد UTI علامت‌دار داشتند که برای متاآنالیز (meta-analysis) مناسب بودند. به دلیل وجود شواهدی از ناهمگونی آماری و بالینی قابل توجه، نتایج را تجمیع نکردیم، زیرا کاری بی‌نتیجه بوده و کیفیت شواهد بسیار پائین بود. اصلی‌ترین منبع ناهمگونی، علت بستری شدن در بیماران بود، به طوری که هاکورت و همکارانش شرکت‌کنندگانی را در نظر گرفتند که تحت جراحی اوروژنیتال قرار گرفته بودند، در حالی که در کارآزمایی دیگری که تانگ و همکاران هدایت می‌کردند زنان مسن یک مرکز بازتوانی سالخوردگان برگزیده شدند. شواهد هم‌چنین برای باکتریوری بدون نشانه قطعی نبود (RR: 1.04؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.28؛ 13 کارآزمایی؛ 1333 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). تقریبا سه برابر افراد با کاتتر متناوب در مقایسه با کاتتر اورترال، به سمت احتباس ادراری رفتند (16% با اورترال در برابر 45% با متناوب)، (RR: 0.45؛ 95% CI؛ 0.22 تا 0.91؛ 4 کارآزمایی؛ 384 شرکت‌کننده).

سه کارآزمایی کاتتریزاسیون متناوب را با کاتتریزاسیون سوپراپوبیک مقایسه کرده بودند که تنها با حضور شرکت‌کنندگان مونث انجام شدند. شواهد برای عفونت مجاری ادراری (UTI) علامت‌دار، باکتریوری بدون نشانه، درد یا هزینه، بی‌نتیجه بود.

هیچ کدام از کارآزمایی‌ها، پیامدهای حیاتی زیر را گزارش نکرده بودند: کیفیت زندگی، سهولت استفاده و تجزیه‌و‌تحلیل سودمندی هزینه.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information