شواهد کافی برای توصیه به استفاده روتین از اوپیوئیدها (به عنوان مثال مورفین) برای کاهش درد در نوزادان تازه متولد شده (کامل (full-term) یا نارس (preterm)) با مشکلات تنفسی در دستگاه‌های تنفسی وجود ندارد. دستگاه‌های تنفسی، که به‌طور گسترده‌ای برای نوزادان کامل و نارس مبتلا به مشکلات تنفسی استفاده می‌شود، ممکن است باعث ایجاد درد در نوزادان شوند. از آنجا که نوزادان تازه متولد شده نسبت به درد بسیار حساس هستند و ممکن است تاثیر بدی در تکامل آتی آنها داشته باشد، کاهش درد با داروها (از جمله اوپیوئیدها نظیر مورفین) می‌تواند بسیار مهم باشد. این مرور هیچ شواهدی را برای استفاده روتین از اوپیوئیدها برای نوزادان تازه متولد شده متصل به دستگاه‌های تنفسی پیدا نکرد. اگرچه تسکین درد متغیر بود، اوپیوئیدها برای نوزادان بهتر یا بدتر از سایر داروها یا دارونما (placebo) (از نظر مرگ‌ومیر، سکته مغزی، رشد و تکامل در آینده، مدت زمان نیاز به ونتیلاسیون یا بستری در بیمارستان) نبود. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
این مرور جایگزین یک مرور جدید کاکرین (Bellù 2021) شده است.
شواهد کافی برای توصیه به استفاده روتین از اوپیوئیدها در نوزادانی که از ونتیلاسیون مکانیکی استفاده می‌کنند، وجود ندارد. هنگامی که قضاوت بالینی و ارزیابی شاخص‌های درد استفاده از اوپیوئیدها را ناگزیر می‌کنند، باید به صورت انتخابی از آنها استفاده شود. در صورت نیاز به داروی آرام‌بخش، مورفین از میدازولام ایمن‌تر است. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
این مرور جایگزین یک مرور جدید کاکرین (Bellù 2021) شده است.
ونتیلاسیون مکانیکی، یک مداخله بالقوه دردناک و ناراحت کننده است که به طور گسترده‌ای در واحد مراقبت‌های ویژه نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرد. نوزادان تازه متولد شده (neonates) افزایش حساسیت به درد را نشان می‌دهند، که ممکن است بر پیامدهای بالینی و تکامل سیستم عصبی آنها تاثیرگذار باشد. استفاده از داروهایی که درد را کاهش می‌دهند، ممکن است برای بهبود پیامدهای بقا و تکامل سیستم عصبی مهم باشد.
تعیین تاثیر آنالژزیک‌های اوپیوئیدی (داروهای ضد-دردی که از اوپیوم مانند مورفین گرفته می‌شود)، در مقایسه با دارونما (placebo)، عدم تجویز دارو، یا دیگر آنالژزیک‌ها یا آرام‌بخش‌های غیر-اوپیوئیدی، بر درد، مدت زمان ونتیلاسیون مکانیکی، مرگ‌ومیر، رشد و تکامل سیستم عصبی در نوزادان تازه متولد شده که ونتیلاسیون مکانیکی دریافت می‌کنند.
جست‌وجوهای الکترونیکی شامل موارد زیر بودند: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین، شماره 2، 2007)؛ MEDLINE (1966 تا جون 2007)؛ EMBASE (1974 تا جون 2007)؛ و CINAHL (1982 تا 2007). مرورهای قبلی و فهرست مقالات مرتبط به صورت متقابل ارجاع داده شدند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده یا کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده که به مقایسه اوپیوئیدها با کنترل، یا با سایر آنالژزیک‌ها یا آرام‌بخش‌ها در نوزادان تازه متولد شده‌ای پرداختند که به ونتیلاسیون مکانیکی نیاز داشتند.
داده‌ها توسط دو نویسنده این مرور مستقل از هم استخراج شدند. پیامدهای رتبه‌ای با استفاده از نسبت خطر (relative risk) و تفاوت خطر (risk difference)، و پیامدهای پیوسته با تفاوت میانگین وزن‌دهی شده (weighted mean difference) یا تفاوت میانگین استاندارد شده (standardised mean difference)، آنالیز شدند. مدل اثر ثابت برای متاآنالیز استفاده شد، به جز مواردی که ناهمگونی وجود داشت، که در این حالت از یک مدل اثرات تصادفی استفاده شد.
سیزده مطالعه با حضور 1505 نوزاد وارد شدند. نوزادانی که اوپیوئید دریافت کردند، در مقایسه با گروه کنترل نمرات کمتری در پروفایل درد نوزاد نارس (premature infant pain profile; PIPP) داشتند (تفاوت میانگین وزن‌دهی شده: 1.71-؛ 95% فاصله اطمینان: 3.18- تا 0.24-). وجود تفاوت‌ها در نحوه اجرا و گزارش‌دهی کارآزمایی‌ها به این معنی است که این متاآنالیز باید با احتیاط تفسیر شود. ناهمگونی در تمام تجزیه‌و‌تحلیل‌های درد به‌طور قابل توجهی بالا بود، حتی زمانی که مطالعات با کیفیت پائین‌تر حذف شده و تجزیهوتحلیل محدود به نوزادان بسیار نارس شد. متاآنالیزهای مورتالیتی، طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی، و پیامدهای طولانی-مدت و کوتاه-مدت تکامل سیستم عصبی اختلاف آماری معنی‌داری را نشان ندادند. زمان رسیدن به تغذیه کامل روده‌ای برای نوزادان بسیار نارس که مورفین دریافت کردند، به‌طور قابل توجهی طولانی‌تر از نوزادان گروه کنترل بود (تفاوت میانگین وزن‌دهی شده: 2.10 روز؛ 95% فاصله اطمینان: 0.35 تا 3.85). یک مطالعه مورفین را با یک داروی آرام‌بخش مقایسه کرد: درمان‌ها نمرات مشابهی را در درد نشان دادند، اما مورفین عوارض جانبی کمتری داشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.