این مرور، شواهد حاصل از 1509 شرکت‌کننده را در 15 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل‌شده با دارونما از ناپروکسن یا ناپروکسن سدیم (داروی ضد-التهابی غیر-استروئیدی) در بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی ارزیابی کرد. ناپروکسن خوراکی در دوزهای معادل 500 میلی‌گرم و 400 میلی‌گرم، بی‌دردی موثری ایجاد می‌کند. حدود نیمی از افرادی که تحت درمان قرار گرفتند، طی چهار تا شش ساعت به حداقل تسکین نیمی از درد خود دست یافتند، و اثرات آن تا به‌طور متوسط، تا نه ساعت ادامه داشت. عوارض جانبی با دارونما تفاوتی نداشت، اما این مطالعات برای مطالعه عوارض جانبی کاربرد محدودی دارند.
دوزهای معادل با ناپروکسن 500 میلی‌گرم و 400 میلی‌گرمی تجویز شده به صورت خوراکی برای بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی، تاثیر ضد-دردی موثری ایجاد کرد. حدود نیمی از شرکت‌کنندگانی که با این دوزها درمان شدند، در مقایسه با 15% افراد درمان‌شده با دارونما به تسکین خوبی در میزان درد دست یافتند، و نیمی از شرکت‌کنندگان طی نه ساعت با ناپروکسن در مقایسه با دو ساعت با دارونما، نیاز به داروی بیشتر داشتند. عوارض جانبی تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشت.
ناپروکسن (naproxen)، یک داروی ضد-التهابی غیر-استروئیدی است که برای درمان شرایط دردناک مختلف از جمله درد پس از جراحی استفاده شده، و اغلب نمک سدیم آن برای بهبود حلالیت تجویز می‌شود. این مطالعه، مرور کاکرین سال 2004 را به‌روز می‌کند که نشان داد ناپروکسن سدیم 550 میلی‌گرم (معادل ناپروکسن 500 میلی‌گرم) برای درمان درد پس از جراحی موثر بود. از آن زمان مطالعات جدیدی منتشر شده‌اند.
ارزیابی اثربخشی، طول اثر، و عوارض جانبی مرتبط با تک-دوز ناپروکسن یا ناپروکسن سدیم خوراکی در مدیریت درمانی درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.
به جست‌وجو در Cochrane CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) تا اکتبر 2008 پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل‌شده با دارونما (placebo) از تجویز خوراکی تک-دوز ناپروکسن یا ناپروکسن سدیم در بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. داده‌های تسکین درد یا شدت درد استخراج شده و به پیامد دو-حالتی تعداد شرکت‌کنندگان با حداقل 50% تسکین درد طی چهار تا شش ساعت تبدیل شدند، که از آن، نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT) محاسبه شدند. تعداد شرکت‌کنندگانی که در بازه‌های زمانی مشخص داروی نجات دریافت کردند، و زمان سپری‌شده تا استفاده از داروی نجات، به عنوان معیارهای بیشتری از اثربخشی درمان در نظر گرفته شدند. اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی و تعداد موارد خروج از مطالعه گردآوری کردیم.
مطالعه اولیه، 10 مطالعه را با 996 شرکت‌کننده وارد کرد. این مرور به‌روز شده شامل 15 مطالعه (1509 شرکت‌کننده) بود؛ 11 مورد ناپروکسن سدیم و چهار مطالعه ناپروکسن را ارزیابی کردند. در نه مطالعه (784 شرکت‌کننده) با استفاده از 500/550 میلی‌گرم ناپروکسن یا ناپروکسن سدیم، NNT برای حداقل 50 درصد تسکین درد طی چهار تا شش ساعت برابر با 2.7 (95% CI؛ 2.3 تا 3.2) گزارش شد. هیچ دوز-پاسخی در محدوده 200/220 میلی‌گرم تا 500/550 میلی‌گرم نشان داده نشد، اما داده‌های محدودی شناسایی شدند. میانه (median) زمان سپری شده تا استفاده از داروی نجات 8.9 ساعت برای ناپروکسن 500/550 میلی‌گرم و 2.0 ساعت برای دارونما بود. استفاده از داروهای نجات با ناپروکسن به‌طور قابل‌توجهی کمتر از دارونما بود. عوارض جانبی اغلب با شدت خفیف تا متوسط بوده و به ندرت منجر به خروج بیماران از مطالعات شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.