تاثیر تک دوز اتوریکوکسیب خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان

درد حاد اغلب بلافاصله پس از آسیب احساس می‌شود. اکثر افرادی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، پس از آن دچار درد متوسط یا شدید می‌شوند. افراد مبتلا به درد برای آزمایش داروهای مسکّن استفاده می‌شوند. آنها اغلب دندان عقل خود را جراحی کرده‌اند. درد معمولا با مسکّن‌های خوراکی درمان می‌شود. نتایج را می‌توان به دیگر انواع درد‌ حاد هم تعمیم داد.

مجموعه‌ای از مرورهای کاکرین به این موضوع می‌پردازند که مسکّن‌ها چه عملکردی دارند. این مرور به دارویی به نام اتوریکوکسیب می‌پردازد، که یکی از انواع مسکّن‌ها به نام NSAID (داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی) است. میزان تسکین درد به دوز مصرفی بستگی دارد.

شش کارآزمایی بالینی را با 1214 نفر پیدا کردیم. تک دوز 120 میلی‌گرمی از اتوریکوکسیب باعث تسکین خوب درد در 7 مورد در هر 10 نفر (66%) مبتلا به درد متوسط یا شدید شد، در حالی که فقط بیش از 1 مورد در هر 10 نفر (12%) با دارونما به این میزان تسکین درد دست یافتند. تک دوز 90 میلی‌گرمی این دارو نتایج مشابهی را در یک کارآزمایی بزرگ ایجاد کرد. تسکین درد در نیمی از افراد تحت درمان به مدت 20 ساعت ادامه داشت.

در این مطالعات تک دوز، عوارض جانبی با اتوریکوکسیب و دارونما با نرخ مشابهی رخ دادند. هیچ موردی از عوارض جانبی جدی یا انصراف از ادامه درمان به دلیل بروز عوارض جانبی با اتوریکوکسیب گزارش نشدند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

تک دوز اتوریکوکسیب خوراکی سطوح بالایی را از تسکین درد با کیفیت خوب پس از جراحی ایجاد می‌کند و عوارض جانبی در این مطالعات با دارونما تفاوتی نداشت. دوز 120 میلی‌گرمی اتوریکوکسیب به اندازه دیگر مسکّن‌های رایج موثر بوده یا بهتر از آنها است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

این یک نسخه به‌روز‌ شده از مرور اصلی کاکرین است که برای نخستین‌بار در شماره 2، 2009 منتشر و در شماره 4، 2012 به‌روز‌ شد.

اتوریکوکسیب (etoricoxib) یک مهارکننده انتخابی سیکلو-اکسیژناز-2 (COX-2) است که معمولا برای تسکین درد مزمن در استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید، و درد حاد در برخی شرایط تجویز می‌شود. اعتقاد بر این است که داروی مذکور با عوارض جانبی گوارشی کمتری نسبت به داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)) مرسوم همراه است.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی و عوارض جانبی تک دوز اتوریکوکسیب در تسکین درد حاد پس از جراحی، با استفاده از روش‌هایی که امکان مقایسه دقیق را با دیگر آنالژزیک‌های مشابه که به‌طور یکسان ارزیابی می‌شوند، و با کمک معیارهای اثربخشی توصیه‌شده توسط مطالعات in-depth در سطح فردی بیمار، فراهم می‌کنند.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های بالینی کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database)، ClinicalTrials.gov، و فهرست منابع مقالات را جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو 31 ژانویه 2014 بود.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده، دوسو کور، و کنترل‌شده با دارونما (placebo) از تک دوز اتوریکوکسیب خوراکی در تسکین درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به بررسی کارآزمایی‌ها برای ورود به این مرور، ارزیابی کیفیت، و استخراج داده‌ها پرداختند. از ناحیه زیر منحنی تسکین درد در برابر زمان استفاده کردیم تا نسبتی را از شرکت‌کنندگان به دست آوریم که با تجویز اتوریکوکسیب یا دارونما به حداقل 50% تسکین درد در مدت شش ساعت، با استفاده از معادلات معتبر، دست یافتند. نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان تا حصول منفعت (NNT) را محاسبه کردیم. از اطلاعات مربوط به مصرف داروی نجات برای محاسبه نسبتی از شرکت‌کنندگان که به داروی نجات نیاز داشتند و میانگین وزنی میانه (median) زمان سپری شده تا استفاده از آن، استفاده کردیم. از سوی دیگر، اطلاعات مربوط به عوارض جانبی را گردآوری کردیم.

نتایج اصلی: 

هیچ مطالعه جدیدی را برای این مرور به‌روز‌ شده شناسایی نکردیم، که شامل شش مطالعه با 1214 شرکت‌کننده برای مقایسه اتوریکوکسیب با دارونما است. هر شش مطالعه دوز 120 میلی‌گرمی را گزارش کردند (798 شرکت‌کننده در مقایسه با دارونما). شصت و شش درصد از شرکت‌کنندگان با اتوریکوکسیب 120 میلی‌گرم و 12% با دارونما حداقل 50% تسکین درد را گزارش کردند (NNT؛ 1.8 (1.7 تا 2.0؛ شواهد با کیفیت بالا). فقط برای مطالعات دندان‌پزشکی، NNT برابر با 1.6 (1.5 تا 1.8) بود. تک دوز 90 میلی‌گرمی این دارو نتایج مشابهی را در یک کارآزمایی بزرگ ایجاد کرد. دوزهای دیگر (60، 180 و 240 میلی‌گرم) هر کدام فقط در یک بازوی درمانی مورد مطالعه قرار گرفتند.

شرکت‌کنندگان در گروه اتوریکوکسیب 120 میلی‌گرم نسبت به افراد درمان‌شده با دارونما در طول 24 ساعت به‌طور قابل‌توجهی کمتر از داروی نجات استفاده کردند (NNT برای پیشگیری از دریافت درمان 2.2 (1.9 تا 2.8)) و میانه زمان سپری شده تا استفاده از داروی نجات 20 ساعت برای اتوریکوکسیب و دو ساعت برای دارونما گزارش شد. عوارض جانبی با نرخی مشابه با دارونما (شواهد با کیفیت متوسط) گزارش شد، بدون آنکه رویداد جدی رخ داده باشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information