یازده مطالعه با 1753 بیمار، واجد شرایط برای ورود در این مرور بودند. افزودن شیمیدرمانی به رادیوتراپی استاندارد، مزایای اندک اما قابل توجهی را در بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس ایجاد میکند، به ویژه زمانی که شیمیدرمانی همزمان با رادیوتراپی انجام شود. نقش شیمیدرمانی انجامشده پیش یا پس از رادیوتراپی بیشتر جای سوال دارد.
شیمیدرمانی منجر به مزیت کوچک اما قابل توجهی برای بقای کلی و بقای بدون رویداد شد. این مزیت عموما زمانی مشاهده شد که شیمیدرمانی همزمان با رادیوتراپی انجام شد.
یک متاآنالیز قبلی نقش شیمیدرمانی را در مدیریت بالینی کارسینوم پیشرفته موضعی سر و گردن بررسی کرد. این کار روی کارسینوم نازوفارنکس انجام نشده بود.
هدف از این پروژه، بررسی تاثیر افزودن شیمیدرمانی به رادیوتراپی بر بقای کلی (overall survival; OS) و بقای بدون رویداد (event-free survival; EFS) در بیماران مبتلا به کارسینوم نازوفارنکس بود.
ما MEDLINE (1966 تا اکتبر 2003)، EMBASE (1980 تا اکتبر 2003) و پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین ، شماره 3، 2003) و پایگاههای ثبت کارآزمایی را جستوجو کردیم. جستوجوهای دستی در خلاصه مقالات کنفرانسها، منابع مقالات مروری و متون علمی پزشکی چینی انجام شدند. از کارشناسان و شرکتهای داروسازی خواسته شد تا کارآزماییهای خود را در این زمینه معرفی کنند.
کارآزماییهای تصادفیسازیشدهای وارد شدند که شیمیدرمانی را به همراه رادیوتراپی با رادیوتراپی تنها در درمان کارسینوم نازوفارنکس پیشرفته موضعی مقایسه کردند.
متاآنالیز بر اساس دادههای بهروزشده فردی بیمار انجام شد. تست log rank، طبقهبندی شده بر اساس کارآزمایی، برای مقایسهها مورد استفاده قرار گرفت و نسبت خطر (HR) مرگومیر و شکست درمان (شکست محلی-منطقهای/دوردست درمان یا مرگومیر) محاسبه شدند.
هشت کارآزمایی با 1753 بیمار وارد شدند. یک کارآزمایی با طراحی 2×2 دو بار در آنالیز شمارش شد. آنالیز شامل 11 مقایسه با مشارکت 1975 بیمار انجام شد. میانه (median) دوره پیگیری شش سال بود. نسبت خطر تجمعی وقوع مرگومیر، 0.82 (95% CI؛ 0.71 تا 0.95؛ P = 0.006) گزارش شد که به معنای سود مطلق بقای 6% در پنج سال از زمان شیمیدرمانی (از 56% تا 62%) بود. نسبت خطر تجمعی شکست درمان تومور یا مرگومیر، 0.76 (95% CI؛ 0.67 تا 0.86؛ P <0.00001) گزارش شد که به معنای سود مطلق بقای بدون رویداد 10% در پنج سال از زمان شیمیدرمانی (از 42% تا 52%) بود. اثر متقابل (interaction) معنیداری میان زمانبندی شیمیدرمانی و بقای کلی مشاهده شد (0.005 = P)، که ناهمگونی مشاهدهشده را در تاثیر درمان (0.03 = P) با بیشترین مزیت از شیمیدرمانی همزمان توضیح میدهد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.