داروی کلرپروگوانیل-داپسون (chlorproguanil-dapsone) در سال 2008 از بازار دارویی خارج شد و این مرور به‌روز نخواهد شد.
با استفاده از یک سیستم آزمایشی (pilot system)، این مرور را به صورت زیر دسته‌بندی کرده‌ایم: سوال تاریخی - قصدی برای انجام به‌روزرسانی وجود ندارد. لطفا برای جزئیات بیشتر به بخش «یادداشت‌های منتشرشده» در مرور مراجعه کنید.
اطلاعات کافی در مورد تاثیرات رژیم استاندارد فعلی کلرپروگوانیل-داپسون (سه دوز، 2 میلی‌گرم کلرپروگوانیل) وجود ندارد. برای هرگونه تصمیم‌گیری، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که بیماران را تا روز 28 دنبال کنند، عوارض جانبی را ثبت کنند، و از آنالیز قصد درمان (intention-to-treat) استفاده کنند، لازم است.
2008: ما قصد نداریم این مرور را به‌روز کنیم زیرا کلرپروگوانیل-داپسون دیگر تجویز نمی‌شود (به بیانیه «تازه چه خبر» مراجعه کنید).
با استفاده از یک سیستم آزمایشی (pilot system)، این مرور را به صورت زیر دسته‌بندی کرده‌ایم: سوال تاریخی - قصدی برای انجام به‌روزرسانی وجود ندارد. (لطفا برای جزئیات بیشتر به بخش «یادداشت‌های منتشرشده» در مرور مراجعه کنید).
در آفریقا، مالاریا اغلب به کلروکین (chloroquine) و سولفادوکسین-پیریمتامین (sulfadoxine-pyrimethamine) مقاوم است. در این موارد، کلرپروگوانیل-داپسون (chlorproguanil-dapsone) یک جایگزین بالقوه است.
مقایسه کلرپروگوانیل-داپسون با دیگر داروهای ضدمالاریا برای درمان مالاریای فالسیپاروم (falciparum malaria) بدون عارضه.
پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین (می 2004)، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین ، 2004، شماره 2)، MEDLINE (1966 تا می 2004)، EMBASE (1988 تا می 2004)، LILACS (می 2004)، Biosis Previews (1985 تا می 2004)، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع را جست‌وجو کرده، و با محققانی که در این زمینه کار می‌کنند، تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده که کلرپروگوانیل-داپسون را با دیگر داروهای ضدمالاریا مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم معیارهای ورود را اعمال کرده، داده‌ها را استخراج کرده، و به ارزیابی کیفیت روش‌شناسی (methodology) آنها پرداختند. برای داده‌های دو حالتی (dichotomous data)، خطر نسبی (RR) و برای داده‌های پیوسته (continuous data) تفاوت میانگین (MD) را، هر دو با %95 فواصل اطمینان (CI)، محاسبه کردیم.
شش کارآزمایی (n = 3352) معیارهای ورود را داشتند. کلرپروگوانیل-داپسون (با 1.2 میلی‌گرم کلرپروگوانیل) به صورت یک دوز تکی، شکست‌های درمانی کمتری نسبت به کلروکین داشت (1 کارآزمایی)، اما شکست‌های درمانی و افراد مبتلا به پارازیتمی (parasitaemia) در روز 28 بیشتر از سولفادوکسین- پیریمتامین (3 کارآزمایی) بودند.
دو کارآزمایی، رژیم سه دوز کلرپروگوانیل-داپسون (با 2 میلی‌گرم کلرپروگوانیل) را با سولفادوکسین- پیریمتامین در شرکت‌کنندگان جدید مقایسه کردند. شکست‌های درمانی کمتری با کلرپروگوانیل-داپسون تا روز 7 (RR: 0.30؛ 95% CI؛ 0.19 تا 0.49؛ n = 827؛ 1 کارآزمایی) و روز 14 (RR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.24 تا 0.53، n = 1709؛ 1کارآزمایی) گزارش شد. هیچ‌یک از کارآزمایی‌ها، کل موارد شکست‌های درمانی را تا روز 28 گزارش نکردند. کارآزمایی دیگری در شرکت‌کنندگان منتخبی انجام شد که پیش از این دچار شکست درمانی با سولفادوکسین-پیریمتامین شدند.
گزارش عوارض جانبی میان کارآزمایی‌ها متناقض بود، اما کلرپروگوانیل-داپسون در مقایسه با سولفادوکسین-پیریمتامین با عوارض جانبی بیشتری همراه بود که منجر به قطع درمان شد (RR: 4.54؛ 95% CI؛ 1.74 تا 11.82؛ n = 829؛ 1 کارآزمایی). این درمان همچنین با اختلالات بیشتر گلبول قرمز همراه بود (RR: 2.86؛ 95% CI؛ 1.33 تا 6.13؛ n = 1850؛ 1 کارآزمایی).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.