تاثیر قرص‌های ضدبارداری بر آکنه در زنان

آکنه (acne) یکی از مشکلات پوستی شایع میان زنان است. درمان‌های متعددی در دسترس هستند. قرص‌های ترکیبی ضدبارداری که دارای هورمون‌های استروژن و پروژسترون هستند، اغلب برای زنان مبتلا به آکنه تجویز می‌شوند. این مرور به تاثیر قرص‌های ضدبارداری برای درمان آکنه صورت پرداخت.

در ژانویه 2012، یک جست‌وجوی کامپیوتری را برای یافتن مطالعات قرص‌های ضدبارداری و درمان آکنه انجام دادیم. پیامدها می‌توانستند میزان آکنه، شدت آکنه، و تعداد زنانی باشند که به دلیل عوارض درمان، مطالعه را زودتر ترک کردند. برای یافتن کارآزمایی‌های دیگر با پژوهشگران مکاتبه کردیم. ما کارآزمایی‌های تصادفی‌‌سازی شده را به هر زبانی وارد کردیم که دو نوع قرص ضدبارداری، یک قرص و یک دارونما یا داروی «ساختگی»، یا یک قرص و یک درمان دیگر آکنه را با هم مقایسه ‌کردند.

این مرور اکنون شامل 31 کارآزمایی‌ با مجموع 12,579 زن است. ده مطالعه از درمان ساختگی استفاده کردند. به‌طور کلی، 24 جفت درمان یا دارونما با هم مقایسه شدند: 6 مطالعه یک قرص ضدبارداری و یک دارونما، 17 مطالعه انواع مختلف قرص‌های ضدبارداری، و 1 مطالعه یک قرص و یک آنتی‌بیوتیک را مقایسه کردند. شش قرصی که در کارآزمایی‌ها با دارونما مورد مطالعه قرار گرفتند، برای کاهش آکنه صورت اثربخشی خوبی داشتند. زمانی که قرص‌ها را با هورمون‌های مختلف مقایسه کردیم، هیچ تفاوت مهم و منسجمی وجود نداشت.

زمانی که کارآزمایی‌ها را در این به‌روزرسانی اضافه کردیم، نتیجه‌گیری تغییر نکرد. اکثر کارآزمایی‌ها دو نوع قرص را برای درمان آکنه مقایسه کردند. انجام مطالعات با کیفیت بهتری برای مقایسه یک قرص ضدبارداری با قرص دیگر مورد نیاز است. مطالعات می‌بایست از روش‌های استاندارد برای گزارش شدت آکنه استفاده کنند. نحوه مقایسه قرص های ضدبارداری با دیگر درمان‌های آکنه مانند آنتی‌بیوتیک‌ها مشخص نیست. از آنجایی که قرص‌های ضدبارداری آکنه را بهبود می‌بخشند، می‌توان از آن‌ها برای درمان زنان مبتلا به آکنه که همچنین می‌خواهند کنترل بارداری را انجام دهند، استفاده کرد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

این به‌روزرسانی، شش کارآزمایی‌ جدید را وارد کرد اما هیچ تغییری را در نتیجه‌گیری ایجاد نکرد. شش COC ارزیابی‌شده در کارآزمایی‌های کنترل‌شده با دارونما در کاهش ضایعات التهابی و غیرالتهابی آکنه صورت موثر هستند. چند تفاوت مهم و منسجم میان اثربخشی انواع COC برای درمان آکنه یافت شد. نحوه مقایسه COCها با درمان‌های جایگزین آکنه مشخص نیست، زیرا فقط یک کارآزمایی به این موضوع پرداخت. استفاده از روش‌های استاندارد شده برای ارزیابی شدت آکنه به ترکیب نتایج در سراسر کارآزمایی‌ها و همچنین به راهنمایی در تفسیر کمک می‌کند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

آکنه (acne) یک اختلال پوستی شایع بین زنان است. اگرچه هیچ رویکرد یکسانی برای مدیریت آکنه وجود ندارد، داروهای ضدبارداری خوراکی ترکیبی (combination oral contraceptives; COCs) که حاوی استروژن و پروژسترون هستند، اغلب برای زنان تجویز می‌شوند.

اهداف: 

تعیین اثربخشی داروهای ضدبارداری خوراکی ترکیبی (COCs) در درمان آکنه صورت در مقایسه با دارونما (placebo) یا دیگر درمان‌های فعال.

روش‌های جست‌وجو: 

در ژانویه 2012، برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از COCها و آکنه در بانک‌های اطلاعاتی رایانه‌ای پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ POPLINE و LILACS جست‌وجو کردیم. همچنین برای کارآزمایی‌های بالینی در ClinicalTrials.gov و پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) (آگوست 2011) به جست‌وجو پرداختیم. برای مرور اولیه، به پژوهشگران نامه نوشتیم تا هر کارآزمایی‌ منتشرنشده یا منتشرشده‌ای را که ممکن است پیدا نکرده باشیم، برای ما ارسال کنند.

معیارهای انتخاب: 

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را که به هر زبانی گزارش شدند، وارد کردیم که اثربخشی COC حاوی استروژن و پروژسترون را با دارونما یا درمان فعال دیگر برای درمان آکنه در زنان مقایسه ‌کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

ما داده‌هایی را در مورد تعداد ضایعات صورت، هم در کل و هم به صورت خاص (یعنی، کومدون‌های باز یا بسته، پاپول‌ها، پوسچول‌ها و ندول‌ها)؛ درجه‌بندی شدت آکنه؛ ارزیابی‌های کلی توسط پزشک یا شرکت‌کننده و قطع مصرف دارو به دلیل عوارض جانبی، استخراج کردیم. داده‌ها وارد شدند و در RevMan تجزیه‌وتحلیل شدند. برای داده‌‏های پیوسته (continuous data)، تفاوت میانگین (MD) و 95% فاصله اطمینان (CI) را محاسبه کردیم. برای داده‌های دو حالتی (dichotomous data)، نسبت شانس پتو (Peto odds ratio; OR) و 95% CI را محاسبه کردیم.

نتایج اصلی: 

این مرور، 31 کارآزمایی‌ را با 12,579 شرکت‌کننده وارد کرد. از 24 مقایسه انجام‌شده، 6 مورد COC را با دارونما، 17 مورد COCهای مختلف، و 1 مورد COC را با یک آنتی‌بیوتیک مقایسه کردند. نه کارآزمایی‌ کنترل‌شده با دارونما و حاوی داده‌هایی برای تجزیه‌و‌تحلیل، نشان دادند که COCها در مقایسه با دارونما، تعداد ضایعات آکنه، درجه‌بندی شدت، و آکنه را بر اساس ارزیابی بیمار، کاهش دادند. گروه دریافت‌کننده COC حاوی لوونورژسترول (levonorgestrel)، ضایعات التهابی و غیرالتهابی و تعداد کل ضایعات آنها کمتر بود (MD: -9.98؛ 95% CI؛ 16.51- تا 3.45-)، و بیشتر احتمال داشت در ارزیابی بالینی، ضایعات آنها کاملا یا نسبتا بهبود یافته باشند و خود بیماران اظهار دارند که ضایعات آکنه آنها بهبود یافته است. گروه درمان با COC حاوی نورتیندرون استات (norethindrone acetate) نتایج بهتری را از نظر ارزیابی کلی پزشک از عدم وجود آکنه تا آکنه خفیف به دست آوردند (OR: 1.86؛ 95% CI؛ 1.32 تا 2.62). در دو کارآزمایی‌ ترکیبی، گروه دریافت‌کننده COC حاوی نورژستیمیت (norgestimate) کاهش تعداد کل ضایعات (MD: -9.32؛ 95% CI؛ 14.19- تا 4.45-)، کاهش ضایعات التهابی و تعداد کومدون‌ها را نشان داد، و ارزیابی پزشک حاکی از بهبودی بیشتر در آکنه بود. در دو کارآزمایی‌ ترکیبی از COC حاوی دروسپیرنون (drospirenone)، ارزیابی محققین از پوست شفاف یا تقریبا شفاف، به نفع گروه دروسپیرنون بود (OR: 3.02؛ 95% CI؛ 1.99 تا 4.59). در یک کارآزمایی، گروه COC حاوی دروسپیرنون، درصد تغییرات بیشتری (مثبت‌تر) را برای تعداد کل ضایعات (MD: 29.08؛ 95% CI؛ 3.13 تا 55.03)، تعداد ضایعات التهابی و غیرالتهابی، و تعداد پاپول (papule) و کومدون بسته (closed comedone) نشان داد. گروه COC حاوی دینوژست (dienogest) درصد کاهش بیشتری را در تعداد کل ضایعات (MD: -15.30؛ 95% CI؛ 19.98- تا 10.62-) و تعداد ضایعات التهابی داشتند، و زنان بیشتری با بهبودی کلی آکنه صورت ارزیابی شدند. گروه CMA-COC، «پاسخ‌دهندگان» بیشتری به درمان داشتند، یعنی کسانی که 50% یا بیشتر کاهش را در پاپول و پوسچول صورت نشان دادند (OR: 2.31؛ 95% CI؛ 1.50 تا 3.55).

تفاوت‌ها در اثربخشی نسبی COC‌های حاوی انواع مختلف پروژسترون و دوزهای متفاوت، کمتر واضح بوده و داده‌ها برای هر مقایسه خاص محدود بودند. COCهایی که حاوی کلرمادینون استات (chlormadinone acetate) یا سیپروترون استات (cyproterone acetate) بودند، بهتر از لوونورژسترل باعث بهبود آکنه شدند. COC با سیپروترون استات نسبت به دزوژسترل (desogestrel) پیامدهای بهتری را برای آکنه نشان داد، اما مطالعات نتایج متناقضی را ایجاد کردند. به همین ترتیب، لوونورژسترل نسبت به دزوژسترل بهبودی جزئی را در پیامدهای آکنه نشان داد، اما نتایج هم‌سو و سازگار نبودند. به نظر می‌رسید COC حاوی دروسپیرنون موثرتر از نورژستیمات (norgestimate) یا نومگسترول استات (nomegestrol acetate) به همراه 17β-استرادیول بود، اما اثربخشی کمتری را از سیپروترون استات نشان داد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information