چهار مطالعه (666 زن) در این مرور وارد شدند.

دو مطالعه (411 زن) برش Joel-Cohen را با برش Pfannenstiel مقایسه کردند. به‌طور کلی، کاهش 65% در عوارض تب پس از جراحی با برش Joel-Cohen (خطر نسبی (RR): 0.35؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.87) گزارش شد. یکی از کارآزمایی‌ها کاهش نیاز به مصرف مسکّن پس از جراحی (RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.40 تا 0.76)؛ زمان جراحی (تفاوت میانگین (MD): 11.40-؛ 95% CI؛ 16.55- تا 6.25- دقیقه)؛ زمان زایمان (MD: -1.90؛ 95% CI؛ 2.53- تا 1.27- دقیقه)؛ دوز کل مسکّن مورد نیاز در 24 ساعت نخست (MD: -0.89؛ 95% CI؛ 1.19- تا 0.59-)؛ میزان هدررفت خون برآورد شده (MD: -58.00؛ 95% CI؛ 108.51- تا 7.49- میلی‌لیتر)؛ بستری پس از جراحی برای مادر (MD: -1.50؛ 95% CI؛ 2.16- تا 0.84- روز)؛ و افزایش مدت زمان را تا مصرف اولین دوز مسکّن (MD: 0.80؛ 95% CI؛ 0.12 تا 1.48 ساعت) در مقایسه با گروه Pfannenstiel گزارش کرد. هیچ تفاوت قابل توجه دیگری در هیچ یک از کارآزمایی‌ها یافت نشد.

دو مطالعه برش‌های بریدن عضله را با روش Pfannenstiel مقایسه کردند. یک مطالعه (68 زن) که برش Mouchel را با برش Pfannenstiel مقایسه کرد، داده‌هایی را در اختیار این مرور قرار نداد. مطالعه دیگر (97 زن) که برش Maylard را برای بریدن عضله با برش Pfannenstiel مقایسه کرد، هیچ تفاوتی را در عوارض تب (RR: 1.26؛ 95% CI؛ 0.08 تا 19.50)؛ نیاز به تزریق خون (RR: 0.42؛ 95% CI؛ 0.02 تا 9.98)؛ عفونت زخم (RR: 1.26؛ 95% CI؛ 0.27 تا 5.91)؛ تست‌های فیزیکی روی قدرت عضلانی در سه ماه بستری پس از جراحی و مدت بستری در بیمارستان پس از جراحی (MD؛ 0.40 روز؛ 95% CI؛ 0.34- تا 1.14) نشان نداد.