هفت مطالعه (803 جفت مادر-نوزاد) بازدید از منزل را عمدتا پس از زایمان با عدم ویزیت در منزل مقایسه کردند. بازدیدکنندگان شامل پرستاران سلامت در سطح جامعه، پرستاران کودکان، مشاوران آموزش‌دیده، کارکنان پیراحرفه‌ای (paraprofessional advocates)، ماماها و زنان غیرپزشک آفریقایی-آمریکایی بودند. چندین مطالعه دارای محدودیت‌های روش‌شناسی (methodology) قابل توجهی بودند. تفاوت معنی‌داری در ادامه مصرف مواد مخدر غیرقانونی (سه مطالعه، 384 زن؛ خطر نسبی (RR): 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.24)، ادامه مصرف الکل (سه مطالعه، 379 زن؛ RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.96 تا 1.46)، عدم ورود در برنامه درمان مواد مخدر (دو مطالعه، 211 زن؛ RR: 0.45؛ 95% CI؛ 0.10 تا 1.94)، عدم شیردهی در شش ماه (دو مطالعه، 260 نوزاد؛ RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.83 تا 1.10)، برنامه واکسیناسیون ناقص نوزاد در شش ماه (دو مطالعه، 260 نوزاد؛ RR: 1.09؛ 95% CI؛ 0.91 تا 1.32)، شاخص رشد ذهنی Bayley (سه مطالعه، 199 نوزاد؛ تفاوت میانگین (MD): 2.89؛ 95% CI؛ 1.17- تا 6.95) یا شاخص روانی‌حرکتی (MD: 3.14؛ 95% CI؛ 0.03- تا 6.32)، مشکلات رفتاری کودک (RR: 0.46؛ 95% CI؛ 0.21 تا 1.01)، نوزادانی که تحت مراقبت مادر بیولوژیکی خود نیستند (دو مطالعه، 254 نوزاد؛ RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.39)، آسیب غیرتصادفی و فرزندخواندگی غیرداوطلبانه (دو مطالعه، 254 نوزاد؛ RR: 0.16؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.23) یا مرگ نوزاد (سه مطالعه، 288 نوزاد؛ RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.12 تا 4.16) دیده نشد. مطالعات مجزا کاهش قابل توجهی را در مشارکت با خدمات محافظت از کودک (RR: 0.38؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.74) و عدم استفاده از روش پیشگیری از بارداری پس از زایمان (RR: 0.41؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.82) گزارش کردند.