خونریزی از بینی در کودکان معمولا به‌خودی‌خود یا پس از فشار دادن بینی متوقف می‌شود. با این حال، برخی از کودکان دچار خونریزی‌های مکرر بینی بدون علت خاصی می‌شوند (اپیستاکسی (epistaxis) ایدیوپاتیک راجعه). شایع‌ترین درمان‌ها عبارتند از کوتر (cautery) یا استفاده از کرم ضدعفونی کننده، یا هر دو. کوتر کردن (روشی برای بستن محل خونریزی دهنده) حتی با بی‌حسی موضعی می‌تواند دردناک باشد و معمولا شامل استفاده از نیترات نقره برای مسدود کردن رگ خونی قابل مشاهده در داخل بینی است که ممکن است پاره شده باشد. گزینه‌های دیگر عبارتند از پمادها و اسپری‌های بینی. مرور کارآزمایی‌ها نشان داد که شواهد کافی برای مقایسه اثربخشی گزینه‌های درمانی مختلف وجود ندارد، با این حال استفاده از غلظت کمتر کوتر نیترات نقره در کوتاه‌‌مدت موثرتر بوده و کمتر دردناک است. برای نشان دادن بهترین گزینه‌ها در کاهش خونریزی‌های راجعه بینی با علت ناشناخته در کودکان، انجام پژوهش بیشتری مورد نیاز است.
درمان مطلوب کودکان مبتلا به اپیستاکسی ایدیوپاتیک راجعه ناشناخته است، اما اگر کوتر بینی با نیترات نقره انجام شود، 75% به 95% ترجیح داده می‌شود، زیرا در کوتاه‌‌مدت موثرتر است و درد کمتری را ایجاد می‌کند. برای ارزیابی مزایای نسبی درمان‌های مختلف کنونی، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و با کیفیت بالا که مداخلات را با دارونما یا عدم درمان و با دوره پیگیری حداقل یک سال مقایسه کنند، مورد نیاز هستند.
اپیستاکسی (epistaxis؛ خونریزی از بینی) ایدیوپاتیک راجعه در کودکان عبارت است از خونریزی عودکننده بینی در بیماران تا سن 16 سالگی که علت خاصی برای آن شناسایی نشده است. اگرچه خونریزی از بینی در کودکان بسیار شایع است، و بیشتر موارد خود-محدود شونده بوده یا با اقدامات ساده (مانند فشار دادن بینی) برطرف می‌شوند، موارد شدیدتر عود کننده می‌توانند نیاز به درمان توسط یک متخصص مراقبت سلامت داشته باشند. با این حال، هیچ اتفاق نظری در مورد اثربخشی مداخلات بالینی مختلف وجود ندارد که در حال حاضر در مدیریت این بیماری استفاده می‌شوند.
ارزیابی تاثیرات مداخلات مختلف برای مدیریت درمانی اپیستاکسی ایدیوپاتیک عودکننده در کودکان.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اختلالات گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ PubMed؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ BIOSIS Previews؛ Cambridge Scientific Abstracts؛ ICTRP و منابع دیگر را برای یافتن کارآزمایی‌های منتشرشده و منتشرنشده جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو 5 مارچ 2012 بود.
ما همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) (با یا بدون کورسازی (blinding)) را شناسایی کردیم که در آنها هر مداخله جراحی یا طبی برای درمان اپیستاکسی راجعه ایدیوپاتیک در کودکان، در مقایسه با عدم درمان، دارونما (placebo) یا مداخله دیگری ارزیابی شدند، و در آنها فراوانی و شدت اپیزودهای خونریزی بینی پس از درمان بیان شده یا قابل محاسبه بودند. دو نویسنده، متن کامل مقاله‌های همه کارآزمایی‌های بازیابی‌شده را مرور کرده و معیارهای ورود را به‌طور جداگانه اعمال کردند.
کارآزمایی‌ها را برای بررسی خطر سوگیری (bias) با استفاده از رویکرد کاکرین درجه‌بندی کردیم. یکی از نویسندگان، استخراج داده‌ها را به شیوه‌ای استاندارد انجام داد و این مورد توسط نویسنده دیگر بررسی شد. در صورت لزوم با محققان تماس گرفتیم تا اطلاعات از دست رفته را به دست آوریم. به دلیل ناهمگونی (heterogeneity) موجود در درمان‌ها، پروسیجر‌ها و کیفیت کارآزمایی‌های واردشده، متاآنالیز را انجام ندادیم. بنابراین یک بررسی اجمالی به صورت نقل قول (narrative) از نتایج ارایه می‌شود.
پنج مطالعه (چهار RCT و یک کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده) که شامل 468 شرکت‌کننده بودند، معیارهای ورود را داشتند. RCTهای شناسایی شده کرم نئومایسین 0.5% (neomycin) + کلرهگزیدین 0.1% (chlorhexidine) (®Naseptin) را با عدم درمان، ژل وازلین (®Vaseline) را با عدم درمان، کوتر (cautery) بینی با نیترات نقره 75% را با نیترات نقره 95% و کوتر نیترات نقره ترکیب شده با ®Naseptin را با ®Naseptin به تنهایی مقایسه کردند؛ کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کرم ضدعفونی کننده ®Naseptin را با کوتر نیترات نقره مقایسه کرد. نتایج کلی غیرقطعی بودند، بدون اینکه تفاوتی با اهمیت آماری میان درمان‌های مقایسه شده پس از اتمام کارآزمایی‌ها یافت شود، با این حال نیترات نقره 75% نسبت به نیترات نقره 95% در دو هفته پس از استفاده، موثرتر بود. 88 درصد از بیماران گروه تحت درمان با نیترات نقره 75%، در مقایسه با 65% بیماران در گروه تحت درمان با نیترات نقره 95%، به رفع کامل اپیستاکسی دست یافتند (0.01 = P). وقوع هیچ موردی از عارضه جانبی جدی از هیچ‌یک از مداخلات گزارش نشدند، اگرچه کودکانی که کوتر نیترات نقره دریافت کردند، گزارش دادند که این یک تجربه دردناک بود (علی‌رغم استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی). نمرات درد در افراد تحت درمان با نیترات نقره 75% به‌طور قابل توجهی کمتر بود، میانگین امتیاز برابر با 1 در مقایسه با میانگین نمره معادل 5 در افرادی که با نیترات نقره 95% درمان شدند؛ این تفاوت دارای اهمیت آماری بود (0.001 = P).
ارزیابی «خطر سوگیری» را از هر مطالعه بر اساس روش‌شناسی (methodology) کاکرین انجام دادیم و مشخص شد دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده دارای خطر پائین سوگیری، دو کارآزمایی با خطر سوگیری نامشخص و کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده دارای خطر سوگیری بالا بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.